Dorien (28) uit ‘Bestemming X’: ‘Ik kreeg een pak meer zelfvertrouwen dankzij mijn deelname’

In ‘Bestemming X’ trekken tien onbekende Vlamingen op een spectaculaire en avontuurlijke roadtrip doorheen Europa in een gigantische, geblindeerde bus. ‘Ik had een paar keer een breakdown waarbij ik dacht dat ik mentaal misschien toch niet sterk genoeg was voor dit spel’, zegt kandidate Dorien.

Het doel van de kandidaten in ‘Bestemming X’ is om te allen tijde in te schatten waar ze zich juist bevinden. Ze kunnen tips over hun locatie vergaren door spannende games te winnen op verschillende locaties. En ze moeten hun hoofd erbij houden, want ze worden voortdurend misleid. Op het einde van elke aflevering onderbreekt de bus zijn route en moeten de deelnemers met een X op een landkaart aanduiden waar in Europa ze zich denken te bevinden. Wie zijn X het verst zet van de werkelijke tussenstop, moet afstappen en het spel onmiddellijk verlaten.

Dorien is één van de tien kandidaten. Ze heeft een eigen outdoorblog (Op Wandel) en trektochtschool waarmee ze anderen op weg helpt naar een traag en bewust leven met aandacht voor de natuur. ‘Mijn oudere zussen keken vroeger naar realityprogramma’s zoals “Big Brother” en “Expeditie Robinson”’, vertelt ze. ‘Het leek me toen al leuk om zelf ooit eens zo’n ervaring te mogen meemaken. Toen ik de castingoproep zag, twijfelde ik dan ook geen seconde om me in te schrijven. Ik had nooit gedacht dat ik geselecteerd zou worden, maar toch zat ik tot mijn grote blijdschap bij de laatste tien.’

Wist je wat je kon verwachten?

‘Totaal niet! Hoedje af voor de productie, want ze deden echt hun best om alles geheim te houden. Het enige waarop ik me kon baseren was de trailer. Het leek een avontuurlijk programma, wat voor mij ideaal is. Ik ben een hiker dus ik zit veel buiten in de natuur.’

Bereidde je je voor?

‘Nee. Ik wist namelijk totaal niet waaraan ik ging meedoen! Tijdens de casting moesten we wel enkele oriëntatieproeven doen, maar wie kon ooit denken dat dat centraal zou staan. Ik dacht dat het vooral ging aankomen op fysieke en mentale kracht. Ik had daarnaast eerlijk gezegd ook een superdrukke zomer, dus er schoot niet veel tijd over.’

Ben je goed in oriëntatie?

‘Ik heb een outdoorblog over hiken en reizen, dus ik heb het wel een beetje in mij om op m’n gevoel de weg te vinden. Maar als het aankomt op navigeren met een kaart en een kompas, dan ben ik een vogel voor de kat (lacht).’

Wat was het zotste dat je al deed voor je aan dit programma deelnam?

‘Ik deed al verschillende trektochten met de rugzak in de natuur. Het verste dat ik al ging was IJsland en Jordanië.’

Heb je bepaalde angsten?

‘Een uitgesproken fobie heb ik niet echt. Ik ben zoals de meesten niet gek op hoogtes en ik ben een beetje claustrofobisch.’

Was het heftig om met zo veel mensen op een kleine ruimte te zitten?

‘Ik ben introvert van aard en ik raak snel overprikkeld. Ik heb dus soms wat tijd voor mezelf nodig, maar dat had je daar nooit. Het kostte me wat tijd om me aan te passen, dat was voor mij de grootste uitdaging.’

Hoe probeerde je toch momentjes voor jezelf te nemen?

‘We speelden heel wat gezelschapsspelletjes onderweg, maar ik deed bewust niet altijd mee zodat ik even op mezelf kon zijn. Ik probeerde me daar dan ook niet schuldig over te voelen.’

De bagage die je mocht meenemen was beperkt, zeker na de eerste aflevering. Wat nam jij zeker mee?

‘Het pakken van die koffer was echt geen evidentie omdat we totaal niet wisten waar we precies naartoe gingen. Ze zeiden op voorhand dat we zowel warme als luchtige kleding moesten meenemen. Omdat ik nogal snel kou krijg, had ik veel dikke truien mee. Voor de rest pakte ik vooral sportieve kledij in, waar ik gelukkig veel van in mijn kast heb liggen door het hiken.’

Heb je heimwee gehad?

‘Af en toe, maar eigenlijk weinig. Je weet van niks en geeft de controle af waardoor je de tijd uit het oog verliest. Je bent zodanig bezig met het spel, waardoor er geen tijd is om iemand te missen.’

Fysiek zijn de uitdagingen zwaar, maar was het emotioneel ook pittig?

‘Zeker! Er waren inderdaad heel wat uitdagingen in het programma, maar de grootste was toch die mindfuck. Iedereen speelt voor zichzelf waardoor je eigenlijk niet weet wie je kan vertrouwen en je botst op je eigen grenzen. We hadden verder weinig beweging en daglicht op die bus, terwijl ik het net gewend ben om veel buiten te vertoeven. Dat alles woog op den duur wel door.’

Waren er soms ruzies of discussies op de bus?

‘Je zou denken van wel omdat je met zo veel in een kleine ruimte zit, maar eigenlijk helemaal niet. Het was gek hoe goed iedereen al van die eerste dag met elkaar overeenkwam. We hingen keihard aan elkaar en ik heb er vrienden voor het leven aan overgehouden. Wat we meemaakten is uniek en we kunnen dat enkel met elkaar delen. We hebben nu nog steeds een gezamenlijk Whatsapp-groepje waar we bijna dagelijks in sturen en we spreken ook regelmatig af.’

Wat is voor jou het mooiste moment van die hele reis?

‘Het moment dat die bus kwam aanrijden en we beseften dat dat ons huis was voor de komende weken. Dat was zo cool! Ik had dat nooit kunnen bedenken.’

Wat vond je het tofste aan dit avontuur?

‘De groep! Het was eigenlijk een Chirokamp voor volwassenen (lacht).’

Wat was dan weer het moeilijkste?

‘Zoals ik eerder al zei, vertoef ik graag in de buitenlucht. Zo ontzettend lang in die bus zitten, vond ik verschrikkelijk. We reden op sommige dagen úren aan een stuk! Verder is er die onwetendheid. Ik heb graag de touwtjes in handen, maar je weet niks over het verloop van de dag waardoor je je eigenlijk terug een klein kindje voelt.’

Had je een moment dat je erdoor zat?

‘Ik had een paar keer een breakdown waarbij ik dacht dat ik mentaal misschien toch niet sterk genoeg was voor dit spel. Gelukkig bleef ik doorzetten en leerde ik veel uit die momentjes.’

Waren er momenten dat je bang was?

‘De proeven waren soms behoorlijk extreem en ik verlegde sowieso mijn grenzen. Maar de grootste schrik die ik had, was toch om er uit te liggen. Ik ben totaal niet competitief en ik ga niet over lijken. Maar het spel is zo uniek en ik wilde echt niet afvallen. Ik wilde al die toffe dingen die nog zouden komen niet missen! De meeste angst had ik dus tijdens de exitmomentjes.’

Je moet het spel tactisch en psychologisch aanpakken. Is dat iets wat jou ligt?

‘Ik vond dat heel moeilijk! Ik ben een people pleaser. Ik vind het belangrijk dat iedereen blij is en het leuk vindt. Maar je moet het spel kunnen loskoppelen van de vriendschappen die je smeedt.’

Vind je het vreemd om jezelf op tv te zien?

‘Dat is altijd even wennen, want je ziet jezelf bezig in een stressvolle situatie. Het is eigenlijk vooral heel grappig om te zien. Maar ik ben heel blij met het resultaat. Ik kom op beeld over zoals ik ook in het echte leven ben.’

Was er tijd om je wat op te maken op die bus?

‘Ik kan perfect zonder make-up, maar ik vond het wel leuk om ‘s ochtends voor de spiegel van het minitoiletje in de bus een momentje te pakken om me wat te schminken. Een beetje mascara geeft me wel al direct veel zelfvertrouwen.’

Heb je jezelf beter leren kennen?

‘Ja. Ik heb een pak meer zelfvertrouwen gekregen. Ik was voor het programma een enorme twijfelaar, heel onzeker, ik had schrik om dingen fout te doen en hechtte veel belang aan de mening van anderen. In het begin was ik daarom ook enorm bezig met wat ik zei omdat ik niet verkeerd wou overkomen. Maar op een gegeven moment draaide ik die knop om, want je kan dat niet blijven volhouden. Ik leerde ook op mezelf vertrouwen, want je bent volledig op jezelf aangewezen. Ik gaf mezelf continu peptalks. Er zijn dingen die ik deed, waarvan ik voor het programma nooit had gedacht dat ik dat ooit zou doen. Maar ik heb het toch gedaan en dat gaf me enorm veel zelfvertrouwen.’

Ben je fier op je prestatie?

‘Enorm! Alleen al het feit dat ik me inschreef voor een programma zonder te weten wát het exact inhield, vind ik toch behoorlijk straf van mezelf.’

Zou je je opnieuw inschrijven?

‘Hmm ik vind het heel dubbel. Langs de ene kant wel, want het was een zot en uniek avontuur. Je maakt dat geen twee keer mee. Maar langs de andere kant was het héél lang binnen zitten op die bus en dat vond ik enorm lastig.’

Wat zou je doen met die geldprijs indien je wint?

‘Ik ben nog jong, dus zo’n bedrag komt altijd van pas op mijn spaarrekening. Een deeltje zou ik graag in mijn eigen bedrijf en blog steken en de rest schenken aan een goed doel.’

Lees ook: