Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Nu ik een zoontje heb, kan ik niet meer elke week leiding geven. Eén keer in de maand lukt wel', aldus An-Sofie.

Stephanie (28), Natasja (27) en An-Sofie (28) zijn nog altijd leiding in de jeugdbeweging

In de tijd van onze ouders was het maar normaal, maar tegenwoordig zijn leiders en leidsters in de jeugdbeweging die de kaap van de dertig naderen eerder een uitzondering. Hun medeleiding noemt hen weleens spottend ‘de bomma’, wij houden het op diehard doorzetters die erin slagen een werk- en gezinsleven te combineren met het grote engagement dat een jeugdbeweging vraagt.


Stephanie, An-Sofie en Natasja vertellen vandaag, op de Dag van de Jeugdbeweging, hoe en waarom ze het nog altijd doen.

An-Sofie (28) is getrouwd, heeft een zoontje van 3 maanden én is leidster bij Scouts Sint-Goedele


Mijn man en ik wilden al langer kindjes. Ik was van plan te stoppen met de scouts wanneer het zover zou zijn, maar het kwam maar niet. Ik wou niet stoppen voor niets, dus ben ik aan een nieuw leidingsjaar begonnen. Niet veel later was het dan toch zover. Ik ben leiding blijven geven, maar het kamp heb ik aan mij laten voorbijgaan, aangezien ik uitgerekend was voor de dag waarop we zouden vertrekken (lacht). Ik ben uiteindelijk te vroeg bevallen, dus ik ben met m’n zoontje op bezoek kunnen gaan op het kampterrein. We zijn daar zelfs blijven slapen.’

Doordat ik te vroeg ben bevallen, ben ik met m’n zoontje van twee weken oud op bezoek kunnen gaan op kamp.


‘Onze scouts heeft een leidingstekort, dus kwam aan het begin van dit werkjaar de vraag wie het nog zag zitten om te blijven. Ik heb gezegd dat het voor mij geen optie meer was om elke week te komen, aangezien ik nu een kindje heb, maar dat ik me wel nog wilde inzetten als er daarvoor een oplossing zou gevonden worden. Zo is het gekomen dat ik nu nog één keer in de maand leiding ga geven. Ik ben al sinds m’n 6 jaar bij de scouts, dus dit is m’n 23ste jaar.

‘Ik vind dat leiding tegenwoordig snel stopt met de jeugdbeweging. Velen zeggen: ik ben afgestudeerd en ik ga werken, dus ik stop met de scouts. Dat vind ik jammer. Soms zeg ik dat tegen mijn medeleiding: ‘Allez jongens, ik ben er 28 en jullie 22, en jullie willen stoppen. Doe er nog maar een jaartje of drie bij.’ (lacht) Ik heb het idee dat mijn generatie langer bleef dan de leiding die er nu is. Van het leeftijdsverschil met m’n medeleiding merk ik niet veel, ook al zijn sommigen meer dan tien jaar jonger dan ik. Alleen in het uitgaan is er een verschil. De fuiven laat ik nu aan mij voorbijgaan, omdat ik daar anders echt de oudste ben. Van sommige jongeren op die feestjes denk ik: ik zou je moeder kunnen zijn (lacht).’

‘Ik ben leerkracht, dus op de Dag van de Jeugdbeweging ga ik in mijn uniform naar school. Dan sta ik in m’n trui, hemd en sjaaltje van de scouts voor de klas. Hier op mijn school zitten nogal veel kinderen van de chiro, dus daar krijg ik dan heel wat opmerkingen van (lacht). Al probeer ik hen te leren dat het niet uitmaakt in welke jeugdbeweging je zit, zolang je maar iets doet wat je graag doet en waarmee je een keer uit het huis komt. Voor mijn zoontje later geldt hetzelfde: of hij nu scouts, voetbal of ballet wil doen, dat maakt me niet uit. Zolang hij maar plezier en sociaal contact heeft. Al zal ik hem natuurlijk wel stimuleren om de jeugdbeweging te proberen (lacht).’

Stephanie (28) stond mee aan de wieg van Chiro Schaarbeek, en vindt het moeilijk om afscheid te nemen


‘Vijf jaar geleden zat ik als studente op kot in Brussel, toen ik van mijn beste vriendin Eowyn hoorde dat er een plan was om een chiro op te starten in Schaarbeek. De oude chiro was een paar jaar eerder moeten stoppen, dus er was geen jeugdbeweging meer in de gemeente. We hebben toen vrij snel besloten om ons te engageren. Samen met een negental leiding, allemaal mensen zonder chiro-ervaring, zijn we beginnen nadenken over hoe we het zouden aanpakken: kinderen werven, materiaal zoeken,...  We zijn naar scholen en culturele centra getrokken, hebben geflyerd, we zetten standjes met chiro-gadgets op schoolfeesten en aan schoolpoorten in Schaarbeek, enzovoort. Uiteindelijk zijn we op het eerste kamp met 13 kinderen vertrokken. Vijf jaar later zijn we gigantisch gegroeid, tot zo’n 50 kinderen. De ervaring die we hebben opgedaan, hebben Eowyn en ik dit jaar kunnen gebruiken om mee te helpen bij de opstart van een nieuwe chiro in Elsene.’

‘Schaarbeek is een gemeente met een grote allochtone bevolking, waar Vlaams en Frans gesproken wordt. Dat zorgt voor een extra uitdaging. In het begin trokken we alleen de doorsnee Vlaming aan. Chiro is toch iets puur Vlaams. Het ziet er misschien ook wat raar uit als je ‘t niet kent, met die uniformpjes (lacht). Maar doordat die Vlaamse kinderen op school enthousiast gingen vertellen over de chiro en het kamp, kwamen er uiteindelijk toch meer allochtone kinderen bij. Ons jaarlijks kamp gaat uit van het principe: iedereen mee op kamp. Dat wil zeggen dat je geen lid hoeft te zijn van de chiro om met ons mee te gaan. Zo kan een kind dat al lid is gewoon aan een klasgenootje vragen: hé, ga je deze zomer met mij mee op bivak? We merken dat dat een goeie manier is om leden aan te trekken.’

Eerst trokken we enkel de doorsnee Vlaming aan, maar dankzij mond-tot-mondreclame hebben we nu ook veel allochtone leden.


‘We proberen iedereen tegemoet te komen. Er gaan moslims mee op kamp, dus voorzien we halalvlees en wordt er een keer couscous of tajine gemaakt. We maken als leiding geen grote spelen rond Maja de Bij of Kabouter Plop, want veel kinderen uit andere culturen kennen die figuren gewoon niet. De taal kan soms een moeilijkheid zijn. De voertaal is Vlaams, maar sommige kindjes, zeker de kleinsten, spreken dat niet. Dat maakt het voor hen angstaanjagender om bij de chiro te komen. Gelukkig is een groot deel van de leiding wel tweetalig. Ik ken de exacte cijfers niet, maar ik vermoed dat op dit moment toch de helft van de leden van allochtone afkomst is. Het is ons dus best goed gelukt om hen te integreren. Het is niet altijd evident, maar het lukt.’

‘Ik was eigenlijk van plan om dit jaar te stoppen, maar dat is dus niet gebeurd. De kinderen hebben me gesmeekt en uiteindelijk overtuigd. “We weten dat je oud bent, maar blijf toch maar”, zeiden ze. Auw (lacht). We hebben ook een leidingstekort, waardoor ik het niet over m’n hart kreeg om nu te stoppen. Er wordt weleens mee gelachen dat ik “het bommake” ben, maar ik lach er zelf ook mee. Ik zeg elk jaar dat het mijn laatste jaar is, maar de kans is groot dat ik er volgend jaar toch nog een jaar bij doe (lacht). Zelfs als ik stop als leidster, zal ik waarschijnlijk nog wel actief blijven binnen het Gewest of het Verbond. Ik zal altijd met een voet in het chirowereldje blijven, denk ik. Maar voor het leidinggeven trek ik de grens echt op dertig (lacht).’

Natasja (27) geeft al tien jaar leiding aan kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking


‘In januari 2010 ben ik gestart als leiding bij Akabe De Zonnekinders. Dit jaar is dus mijn tienjarig jubileum (lacht). Akabe staat voor ‘anders kan best’. Het is scouting op maat voor kinderen en jongeren met een beperking, zowel fysiek als verstandelijk. De groep waaraan ik leiding geef, is enkel met kinderen met een verstandelijke beperking, omdat ons terrein niet uitgerust is voor rolstoelen en dergelijke. We komen elke zaterdag samen van 14u tot 17u.’

‘Het is niet makkelijk om leiding te vinden voor Akabe, omdat velen denken niet goed te weten hoe ze kinderen met een beperking moeten entertainen. Het is nochtans gewoon scouting zoals met andere kinderen, maar dan op een iets ander niveau. Je zal het spel misschien wel twee keer moeten uitleggen in plaats van één keer. We doen dezelfde soort activiteiten, maar op maat van de kinderen. Bij een dropping laten wij onze leden niet zomaar ergens achter, maar gaan we 200 meter verderop staan. Ze hebben dan toch het idee dat ze “gedropt” zijn. Het kamp is in tenten, maar we zorgen er wel altijd voor dat er een sanitaire blok is. Aan hudo’s doen we niet (lacht).’

‘Ik weet niet of ik even lang leiding zou zijn bij een “gewone” jeugdbeweging. Een keer per jaar hebben we een inclusievergadering met een scoutsgroep uit de buurt, en dan spelen hun leden samen met de onze. Dan denk ik soms: amai, die kinderen...Zucht (lacht). Als wij tegen onze leden zeggen dat ze moeten luisteren, dan luisteren ze. Dat is daar toch niet altijd het geval. We krijgen ook heel veel liefde en appreciatie van onze leden. Ze zijn altijd zo goed mee in een spel. Al zet ik maar een onnozele pruik op en weten ze goed genoeg dat ik het ben, toch zullen ze meegaan in het verhaal dat ik de slechterik ben. Dat vind ik fantastisch.

Ik ben aan m’n tiende jaar leiding begonnen, maar ik ben nog niet de ultieme recordhouder.


‘Ik zeg al jaren dat ik ga stoppen, maar ik doe het maar niet. Omdat ik al zolang meedraai, heb ik al heel wat leidingsgroepen meegemaakt. De groep van de laatste twee jaar is zó leuk, met zo’n toffe mensen, dat ik gebleven ben. Maar er zijn zeker al jaren geweest dat ik heb gedacht: nu is het goed geweest. Zeker toen ik begon te werken. Ik werk in een dagcentrum voor volwassenen met een verstandelijke beperking. Ik heb gewone daguren, zonder shiften of weekendwerk, waardoor het eigenlijk heel goed te combineren is. Enkel het kamp is soms wat moeilijk, omdat je toch zeven dagen van je schaarse vakantie moet opgeven. Maar ik blijf het gewoon leuk vinden, en ondertussen zit ik al aan tien jaar. Maar ik ben nog niet de recordhouder (lacht)! In de jaren 80 heeft iemand 16 jaar leiding gegeven in onze scouts.’

‘Ik heb het gewoon heel leuk met iedereen hier. Er zijn kinderen die ik ken van hun 6 jaar, die nu ondertussen 16 jaar zijn. Ik heb hen echt zien opgroeien. Dat is heel leuk. Wat het leeftijdsverschil met m’n medeleiding betreft: ik zeg gewoon altijd dat ik 21 ben (lacht). Forever 21! Ik zeg nu wel dat het mooi zou zijn om te stoppen op 10 jaar, maar eigenlijk is er niets dat mij tegenhoudt om er nog een jaar of meer bij te doen. Ik denk dat ik in een zwart zou vallen als ik stop.’

Lees ook: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '