Eva (33) vreest dat ze haar lief door de coronacrisis pas in 2021 zal terugzien

‘Ik was voor het werk in Kaapstad toen ik Zahier leerde kennen. Na een etentje stond ik te wachten op een taxi toen ik hem plots met een groepje vrienden naast mij zag staan. We maakten kort oogcontact en het leek wel alsof de vonk toen al oversloeg. We babbelden heel even, maar omdat mijn taxi nog geen vijf minuten later aankwam moesten we abrupt afscheid nemen. We wisselden nog snel nummers uit en van het een kwam uiteindelijk het ander.’

Concurrentie

‘Omdat ik nog twee maanden in Zuid-Afrika moest werken, hadden we genoeg tijd om elkaar op een rustige manier beter te leren kennen. We spraken regelmatig af en voelden al snel aan dat we, hoe cliché dat ook mag klinken, voor elkaar gemaakt waren. Ik leefde twee maanden lang op een roze wolk, maar toen ik weer richting Nederland moest trekken, viel het afscheid heel zwaar. Het voelde gewoon niet goed om het vliegtuig op te stappen. We hadden toen nog niet echt uitgesproken dat we een langeafstandsrelatie wel zagen zitten, dus ik landde met een leeg gevoel in Nederland. Gelukkig kwam aan ons sprookje géén einde, want nog geen twee maanden later stond ik alweer aan de andere kant van de wereld om de liefde van mijn leven in de armen te vliegen. We spraken af dat we elkaar elke twee maanden zouden opzoeken. Dat hielden we 1,5 jaar vol, tot een dag voordat het coronavirus in Nederland uitbrak.’

Ik zou liegen als ik zeg dat de hele situatie geen invloed heeft op onze relatie.

‘Een tijdje terug had Zahier ermee ingestemd om naar Nederland te verhuizen. We waren eerst van plan om halftijds in Zuid-Afrika en halftijds in Nederland te wonen, maar omdat ik er maar geen werk vond, moesten we onze plannen noodgedwongen wijzigen. Het is in Zuid-Afrika bijzonder moeilijk om als actrice aan de bak te raken. Er is ongelooflijk veel concurrentie en worden amper castings gehouden. Na zes mislukte castings op twee maanden tijd hield ik het uiteindelijk voor bekeken. Ik trok terug richting Nederland zodat we de verblijfsvergunning konden regelen en de papierwinkel in orde konden brengen. Een dag na mijn aankomst werd de eerste coronapatiënt gemeld in ons land en was het plots alle hens aan denk. Een week later ging hier alles op slot.’

Geen hulp

‘Ik dacht er nog aan om snel op het vliegtuig te stappen richting Kaapstad en ook Zahier stelde voor om op het laatste nippertje zijn intrek bij mij te nemen. Uiteindelijk stapten we beiden niet meer op het vliegtuig. Als ik er nu op terugkijk, heb ik daar enorm veel spijt van, maar langs de andere kant heb ik hier nu wel veel meer vrijheden. Ik kan blijven werken en geld verdienen, wat een goede zaak is, want we moeten aan bepaalde financiële eisen voldoen voordat Zahier hier kan wonen. Ik probeer het positief te bekijken, en dat is nodig, want het einde is nog lang niet in zicht.’

Ik krijg steeds hetzelfde antwoord: ze zijn op de hoogte van de huidige Nederlandse situatie, maar ze willen geen risico’s nemen en niet meewerken.

‘Zuid-Afrika zit nu pas in een eerste piek. Er werd eerder deze zomer een volledige lockdown aangekondigd, maar de Nederlandse ambassade is er wel al sinds 26 maart dicht. Ik heb al op alle mogelijke manieren in contact proberen te komen met de ambassade, maar krijg steeds hetzelfde antwoord: ze zijn op de hoogte van de huidige Nederlandse situatie, maar ze willen geen risico’s nemen en niet meewerken. In Nederland geldt de regel dat je voor langeafstandsrelaties naar het buitenland mag trekken. Volgens de media zijn álle Nederlandse ambassades daarvan op de hoogte, maar die in Kaapstad wil alsnog niet meewerken. En ergens begrijp ik dat wel, maar een beetje hulp zou welkom zijn. De kantoren van de ambassade in Kaapstad blijven voor onbepaalde tijd dicht en tot nu toe werd er nog geen online hulp aangeboden. Ze doen er momenteel niets.’

Wachten tot 2021

‘Twee weken geleden brachten ze eindelijk nieuws, maar geen goed nieuws. Normaal gezien zou de ambassade in september weer openen, maar die opening hebben ze nu uitgesteld naar eind oktober. Daarnaast wil de regering het land nog tot januari 2021 dicht houden. In mijn ogen is dat een zeer verontrustende aankondiging omdat Zuid-Afrika lééft van toerisme. Het hoogseizoen start er normaal gezien in september, en ik vrees dat heel wat mensen zonder werk en inkomen zullen vallen. Ergens blijf ik dus hopen dat de grenzen in september toch open zullen gaan en ik Zahier eindelijk kan terugzien.’

‘Onze verhuisplannen staan intussen al enkele maanden on hold en ik zou liegen als ik zeg dat de hele situatie geen invloed heeft op onze relatie, maar ik probeer positief te blijven. Uit pure wanhoop heb ik een oproep geplaatst met de vraag of ik niet met een repatriërings – of vrachtvlucht richting Zuid-Afrika kan reizen, maar dan nog is het natuurlijk niet zeker of ik het land uiteindelijk wel mag betreden. Het enige wat we momenteel kunnen doen, is hopen dat we elkaar zo snel mogelijk weer in de armen kunnen vliegen en dat we daarvoor niet tot 2021 moeten wachten (stil).’

Lees ook:

• Lisa (25) en haar Amerikaanse vriend kunnen door de coronacrisis niet naar Spanje verhuizen
• Melissa (23) heeft haar verloofde al 9 maanden niet meer kunnen zien door de coronacrisis
• 3 vrouwen over hun vechtscheiding: ‘Door hem zag ik mijn kinderen 7 maanden lang niet’