Jennifer schrijft een brief aan haar ex-BFF Julie: ‘Ik hoop dat je ooit inziet dat hij je nooit gelukkig zal maken’

Beste Julie,

Exact een jaar geleden gebeurde het ondenkbare. Wij, al bijna tien jaar beste vriendinnen, collega’s en meters van elkaars dochters, gingen uit elkaar. Soms kan ik het nog steeds niet geloven.

Onze vriendschap begon zoals bij velen op de schoolbanken. Maar écht close werden we toen we als pas afgestudeerden mochten starten in dezelfde kapperszaak. Hoewel we elkaar dagelijks zagen op de werkvloer, konden we het niet laten om ook onze vrije tijd samen door te brengen. Winkelen, naar de film gaan, dansen tot in de vroege uurtjes: we deden het allemaal.

Ook toen we onze partners leerden kennen, bleven we twee handen op één buik. Niets kon onze vriendschap kapotmaken, of dat dachten we toen toch. We namen onze mannen gewoon mee op restaurant en naar de bioscoop en zij vonden dat prima. Heerlijke, onbezonnen tijden waren dat.

Niets kon onze vriendschap kapotmaken, of dat dachten we toch.

Mijn lief stelde zich weleens vragen bij onze hechte band. Hij vond het niet altijd even gezond hoe close we waren. Stiekem dacht hij ook het zijne van mijn vriendschap met jouw lief. Een puur platonische relatie tussen een man en een vrouw was volgens hem een utopie. Ik verklaarde hem voor gek. We hadden het toch goed met z’n vieren?

Tot ik plots een bericht kreeg van je echtgenoot. We moesten eens praten, zei hij. Ik vreesde dat er een haar in de boter zat tussen jullie, dus ik hapte meteen toe. Wat hij me toen vertelde, tartte alle verbeelding. Hij zei verliefd op mij te zijn. De wereld stopte even met draaien. Dit gebeurt toch alleen in de film? Ik was volledig de kluts kwijt en liet hem beloven om jou het nieuws eerlijk op te biechten. Het duurde drie weken voor hij de moed bijeen wist te rapen om jou over zijn gevoelens te vertellen.

Mijn verloofde was in alle staten. Ik kon niet anders dan hem gelijk te geven. Wat hij al die tijd al vermoedde, was dus waar: de echtgenoot van mijn beste vriendin was verliefd op mij. Ik kon er met mijn hoofd écht niet bij. Jij daarentegen bleef verbazend kalm. Je drukte me op het hart dat zijn gevoelens wel zouden overwaaien en de storm weer zou gaan liggen. Ik geloofde m’n oren niet. Ik probeerde op je in te praten, wilde je doen inzien dat hij niet deugde. Wie weet valt hij straks op een andere vrouw en wat als zij wél toehapt? Maar je moest er niets van weten.

Ik probeerde op je in te praten, wilde je doen inzien dat hij niet deugde. Maar je moest er niets van weten.

Enkele weken nadat de bom was gebarsten, diende je je ontslag in en sindsdien lijk je wel van de aardbol verdwenen. Talloze telefoontjes en sms’jes bleven onbeantwoord. Op den duur blokkeerde je mijn nummer en werd ik gedefriend op Facebook. Het laatste bericht dat je me stuurde was duidelijk. Je liet verstaan dat je gelukkig was en ik je met rust moest laten. En dat was dat.

Dat je me zomaar uit je leven schrapte, valt me nog steeds zwaar. Zoals je weet, stap ik volgend jaar in het huwelijksbootje. Ik had niets liever gehad dan dat jij mijn getuige was, net zoals ik jouw bruidsmeisje mocht zijn drie jaar geleden. Maar wat me nog het meest kwetst, is dat ik je dochter niet meer mag zien. De gedachte dat ze zal opgroeien zonder meter breekt mijn hart.

Ondanks onze hechte band, hoop ik niet langer op een hereniging.

Ondanks onze hechte band, hoop ik niet langer op een hereniging. Ik heb alle moeite van de wereld gedaan om de brokken te lijmen, maar het mocht niet zijn. Mocht je morgen voor m’n deur staan met je dochter op de arm, weet ik niet of ik je zou binnenlaten. Er is iets in mij gebroken dat niet meer te lijmen valt.

Lieve Julie, ik wens je alle geluk toe. Al weet ik ergens ook dat je met je huidige echtgenoot nooit honderd procent gelukkig zal zijn. Ik hoop echt dat je dat vroeg of laat inziet.

Van harte,

Jennifer

Lees ook:

• ‘Hoe kon ik toch zo dom zijn om jou te laten gaan?’: Aiko schrijft een brief aan ex-BFF Olivia
• ONDERZOEK: dit is de sleutel tot een jarenlange vriendschap
• 7 manieren om over die vriendschapsbreuk heen te raken