Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Leen Van Den Meutter

'Mama was bang dat ik in haar voetsporen zou treden, dus ze benadrukte dat ik eerst van het leven moest profiteren.'

De mama van Eveline (26) beviel toen ze 18 jaar was

Wat als je mama nog piepjong was toen jij geboren werd? Lezeres Eveline groeide op met een tienermoeder en vertelt op welke manier dat jaar jeugd beïnvloedde en wat ze van haar heeft geleerd.


‘In november 2016 werd mijn zoontje Alessio geboren. Hoewel ik geen tienermama ben en mijn zwangerschap een bewuste keuze was, duurde het even voor ik aan het moederschap wende. Ik kan me dus moeilijk voorstellen wat mijn mama meemaakte toen ze op haar 18e ontdekte dat ze al anderhalve maand ver was. Op dat ogenblik was ze nog maar drie maanden samen met mijn vader, en bovendien werd ze zwanger nadat ze voor de tweede keer in haar leven seks had. De zwangerschap was allesbehalve gepland, maar mama twijfelde geen seconde. “Wie zijn gat brandt, moet op de blaren zitten”, zegt ze vandaag nog steeds (lacht).’

Altijd aanwezig


‘Ik heb een gelukkige jeugd gehad, en dat heb ik allemaal aan mama te danken. Ik ben me zeer bewust van het feit dat ze haar leven volledig omgooide om me op te voeden. Toen ze ontdekte dat ze zwanger was, stopte ze met haar kappersopleiding en zocht ze naar werk. Mama draaide nachtdiensten, zodat ze overdag thuis kon zijn. Als ik ’s avonds in bed lag, vertrok ze en iedere ochtend stond ze weer paraat. Ze was altijd aanwezig, dus ik heb haar nooit moeten missen.’

Mama was bang dat ik in haar voetsporen zou treden, dus ze benadrukte dat ik eerst van het leven moest profiteren.

Voorbereiding op het echte leven


‘We hebben ook moeilijke tijden gekend. We hadden het financieel niet altijd even breed. Omdat ze zo jong was, had mama nog geen spaarpotje kunnen opbouwen. Zo hebben we zelfs een tijdje bij mijn tante gewoond. Als kind kwam ik nooit iets tekort, maar we kregen niet zomaar iets in onze schoot geworpen. Als ik iets wilde kopen, moest ik eerst zelf de helft sparen. Zodra ik 15 was, begon ik tijdens de zomermaanden te werken om het mijn mama wat makkelijker te maken. Toen ik afstudeerde, had ik dezelfde maand al werk. Niet dat mama dat noodzakelijk vond, maar ik heb geleerd dat ik van niemand afhankelijk mag zijn en dat ik ervoor moet zorgen dat ik op mijn eigen benen kan staan. Ik vind het ook niet erg dat mama me niet alles kon geven. Dat bereidde me voor op het echte leven, maar één ding is zeker: liefde ben ik nooit tekortgekomen.’

Niet ongewenst


‘Mama heeft altijd kinderen gewild, maar niet op haar 18de. Ze heeft geen spijt van de beslissing die ze 24 jaar geleden nam en gaf me nooit het gevoel dat ik ongewenst was, maar ze was liever mama geworden in een later stadium van haar leven. Haar vriendinnen studeerden verder en maakten mooie reisjes terwijl zij in de pampers terechtkwam. “Wees voorzichtig, want daar komen kindjes van”, zei ze meermaals toen ik als tiener een relatie had. Ze benadrukte dat ik van het leven moest profiteren. Omdat ze een jonge mama was, had ze schrik dat ik haar keuze zou verafgoden. Ik had het mezelf alleszins niet zien doen op die leeftijd en ben blij dat ik langer heb gewacht. Maar ik ben wel trots op mijn jonge mama. Sinds ik zelf een zoontje heb, weet ik hoe moeilijk het is om alles te bolwerken en heb ik nog meer respect voor haar.’

We bellen drie keer per dag en daarnaast ga ik ook nog op bezoek, want ik woon maar een straat verderop.

Nooit uitgepraat


‘De band met mijn mama is bijzonder sterk, maar we hebben geen typische moeder-dochterrelatie. Ik beschouw haar eerder als vriendin. We gaan vaak op stap, en dan maken we ons samen op in de badkamer. Mama snuffelt in mijn kleerkast en ik in de hare. “Zo jong ben je nu ook weer niet”, zeg ik weleens als ze een van mijn jurkjes aantrekt (lacht). Maar we begrijpen elkaar ook zonder woorden. Als we een blik uitwisselen, weet de ene hoe de andere zich voelt. Ze houdt me met beide voetjes op de grond en ik lok haar meer uit haar kot. Toen ik ging samenwonen, wilde ik niet te ver van mama weggaan. Mijn vriend en ik wonen uiteindelijk maar een straat verder. Mama en ik facetimen iedere ochtend, zodat ze Alessio even kan zien. Daarnaast bellen we zo’n drie keer per dag, en dan kom ik meestal nog op bezoek ook (lacht). We zijn nooit uitgepraat.’

Meer straffe verhalen: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '