Natúúrlijk houden vrouwen van porno. Daarom delen wij elke woensdag en vrijdag een opwindende fantasie uit je Flair van een lezer(es), om in je eentje óf met twee van te genieten. Want seks is het leukste wat er is, toch?
Marinda (26) snakt naar intimiteit, maar heeft het gehad met datingapps. Ze wordt helemaal wild van échte badboys. Ze droomt weleens van wilde seks zonder nadenken of onzeker zijn.
De workshop.
Zes maanden. 26 weken. 182 dagen.
Niet dat ik het tel of zo, hoelang ik al geen seks meer heb gehad. Streepjes zetten in mijn agenda is ook niet nodig. Hoe mijn lichaam voelt, is bewijs genoeg dat er maar één juist antwoord is op de vraag ‘Hoelang?’ : te lang.
Alles wat zich ooit vanzelf opbouwde – nat worden bij een zucht in m’n oor, de spanning als iemand nog maar een hand op m’n rug legde – het zijn alleen nog vage herinneringen, en de frustratie is intussen diep in mijn bekken gezakt. Iedere ochtend trek ik mezelf wéér uit bed zonder dat iemand me wakker kust. En iedere avond doet mijn vibrator wel z’n best, maar het voelt altijd weer hetzelfde: eenzaam en vlak. Huidcontact, dát is wat ik nodig heb. Correctie, waar ik als een uitgehongerd beest naar snak.
Hoewel deze – zoveelste – workshop me een beetje afleiding bezorgt, is ‘voldoening’ op dit punt behoorlijk overstated. Al moet ik toegeven dat de baseline ‘creatief schrijven op een magische locatie’ niet gelogen was. Het woud waarin we met een groepje mensen logeren tijdens de driedaagse cursus is in één woord weelderig. Een aardige poging om mijn hoofd toch op iets anders te richten dan mijn hongerige lijf.
En dan komt hij binnen. Laat. Baggy jeans, armen vol tattoos die onder zijn rommelige overhemd komen piepen, rugzak over één schouder en de uitstraling van een skater die écht geen donder om iets geeft. De blik die hij me toewerpt als hij naast me komt zitten, is er dan ook niet een die zegt: ‘Ik ben hier om poëzie te schrijven’, maar wel: ‘Damn, jou zie ik wel zitten.’ Hij rook mijn frustratie waarschijnlijk vanop meters afstand al.
De eerste uren gebeurt er nochtans niet veel. We schrijven wat, lezen iets en moeten te lang luisteren naar wat een semispirituele vrouw met te veel sjaals aan zegt over ‘innerlijke landschappen’ (of iets in die trant). En toch is het de spannendste workshop die ik het afgelopen half jaar al heb gevolgd. Enkel en alleen omdat zijn knie onder de tafel al heel de tijd de mijne raakt.
Als het een kwartiertje later eindelijk pauze is en ik even naar mijn kamer ga, volgt hij mij. Ik wil de sleutel in het sleutelgat van mijn deur steken, maar ik tril te hard. Vooral omdat hij intussen tegen mijn deurlijst is komen leunen en doodleuk zegt: ‘Heb jij niet veel meer zin om samen onze innerlijke landschappen te ontdekken? Ik ken een héél leuke manier om dat te doen.’
Als ik hem daarop alleen maar smachtend aanstaar, graait hij mijn sleutel uit mijn handen, opent de deur en plakt me er aan de binnenkant van mijn kamer meteen weer tegen. Het duurt geen tien seconden voor al onze kleren ergens op de grond liggen en hij tussen mijn benen op zijn knieën zit.
Alsof ik het de afgelopen zes maanden heb opgespaard, gutst het geil zowaar uit mijn kutje als hij m’n clit likt met het puntje van zijn tong terwijl z’n vingers tegelijkertijd in en uit mijn vagina glijden. Ik zucht en kerm van genot, en kom niet één, niet twee, maar drie keer klaar voor hij mijn slap geworden lijf op het bed gooit. In sneltempo raapt hij zijn broek van de grond, vist er een condoom uit en rolt hem over zijn steenharde – and might I add – imposante pik. Dan draait hij me op mijn buik, tilt mijn kont een stukje de hoogte in, schuift er een kussen onder en glijdt dan heerlijk traag bij mij naar binnen.
Elke millimeter dat zijn lul dieper in mijn kutje schuift, voel ik de frustratie uit mijn lichaam stromen, om plaats te maken voor een ongezien geil gevoel. Ik duw mijn gezicht diep in de dons, zet er mijn tanden in en duw mijn kont dan met één beweging helemaal in zijn schoot. Lang kan ik niet meer wachten. Ik wil... Nee, ik móét hier en nu geneukt worden.
Ik grijp achter me zijn bovenbenen beet, en trek en duw hem hevig voor- en achteruit, zodat hij bijna niet anders kan dan de ene stoot na de andere te geven. Hij stelt me niet teleur. Met één hand op mijn heupen en de andere naast me op de matras neemt hij me net hard en lang genoeg om me al mijn eenzame avonden te doen vergeten. Ik heb nog nooit een workshop gevolgd die me zoveel heeft bijgebracht.
Lees ook:
