Het is weer zover: de periode van de kerstwensen en goede voornemens breekt aan. De kerstwens van Ruth is om sporters met een eetprobleem te helpen herstellen. Ze deelt haar verhaal in een emotionele brief tot de Kerstman.
Sporters met een eetproblematiek helpen herstellen in een multidisciplinair centrum is de grootste kerstwens van Ruth.
Haar kerstwens
Liefste Kerstman,
Zoals je ongetwijfeld weet, werk ik al enkele jaren als sportdiëtiste en ben ik gespecialiseerd in de begeleiding van (top)sporters met een eetprobleem en/of eetstoornis. De job is me op het lijf geschreven. Ik bereik een doelgroep waar ik enorm veel energie en voldoening uit haal, want in een niet zo ver verleden stond mijn leven ook in het teken van (top)sport. Daardoor weet ik als geen ander dat mensen die sport ademen, in een heel competitieve wereld kunnen leven. Atleten die een sport uitoefenen waarbij bijvoorbeeld met gewichtsklassen wordt gewerkt en/of weinig kleding wordt gedragen – zoals bij atletiek en ballet – vergelijken zichzelf regelmatig onbewust met anderen. In dat geval komen hun uiterlijke verschijning en bijgevolg hun gewicht en de weegschaal ook weleens in beeld.
Atleten die een sport uitoefenen waarbij bijvoorbeeld met gewichtsklassen wordt gewerkt en/of weinig kleding wordt gedragen – zoals bij atletiek en ballet – vergelijken zichzelf regelmatig onbewust met anderen.
Dat weet ik uit ervaring, want ik had als zwemmer ook een relatief moeilijke relatie met eten. Zo vond ik het als jonge atleet de normaalste zaak om weken en maanden voor een kampioenschap niet meer ongezond te eten. Koekjes, frietjes, chocolade... Al dat lekkers werd voor onbepaalde tijd uit mijn dieet geschrapt. Mijn relatie met de weegschaal was niet per se ongezond, maar toen ik stopte met zwemmen, was ik bang om bij te komen. Tijdens het eten van een maaltijd dacht ik al aan wanneer en vooral wat ik zou mogen eten van mezelf. Als ik me daar niet strikt aan hield, voelde ik me best schuldig.
Daardoor koppelde ik mijn geluk enigszins aan hoeveel ik woog. Ging het getal op de weegschaal omlaag, dan voelde ik me stukken beter dan wanneer het omhoogging. Maar mede door mijn studies en ervaring kan ik bevestigen dat mager zijn niet helpt om je sportprestaties te verbeteren.
Torenhoge lat
Voortdurend met je gewicht en eten bezig zijn heeft ook een gigantische invloed op andere aspecten van het leven. Zo dreigt isolatie wanneer je bijvoorbeeld niet meer naar feestjes durft te gaan. Over het algemeen zijn sporters heel gedisciplineerd en perfectionistisch. De lat ligt torenhoog, en dat is uiteraard niet zo gezond. Tegelijkertijd kruipen ze veel te vaak door de mazen van het net omdat het voor de buitenwereld heel normaal is dat ze zoveel met voeding en gewicht bezig zijn. Steeds meer sporters voeren een strijd met hun gewicht en hebben een ongezonde of obsessieve relatie met eten en sporten, terwijl ze onder de radar blijven. Daardoor wordt er weinig concrete hulp aangeboden. De kloof tussen ambulante begeleiding en opname in ziekenhuizen is heel groot, waarbij er geen specifieke begeleiding voor sporters is.
Over het algemeen zijn sporters heel gedisciplineerd en perfectionistisch. De lat ligt torenhoog, en dat is uiteraard niet zo gezond.
Daarom wil ik zo graag een tussenoplossing bieden. Mijn kerstwens is dan ook de volgende: ik droom van een multidisciplinair centrum waar men dagelijks terechtkan en toch contact met de nabije omgeving kan houden. Een soort van open huis waarin we samen praten over onzekerheden, ervaringen uitwisselen, gaan wandelen en koken zonder te piekeren. Kortom: een veilige plek waar sporters zichzelf kunnen zijn, opnieuw leren dat sport vooral leuk moet zijn en samen leren zorgen voor hun lichaam, zowel mentaal als fysiek. Dus, lieve Kerstman, breng jij me met de juiste mensen in contact, zodat we voldoende expertise kunnen samenbrengen en mijn kerstwens van droom naar realiteit kan evolueren?
Heb je interesse om de kerstwens van Ruth mee te helpen verwezenlijken? Neem dan contact op via dietistepelt.be.
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
