Van schandalige bevallingsverhalen tot verontrustende afspraken bij de gynaecoloog: de verhalen die je soms hoort, zijn zorgwekkend. Om te kaderen hoe erg het kan zijn, stelde vroedvrouw en auteur Uwe Porters een prangende vraag aan haar volgers op Instagram: ‘Wat is het ergste dat een zorgverlener ooit al tegen je zei over vrouwelijke gezondheid?’ De antwoorden zijn schrijnend.
Disclaimer: wij verzamelden maar enkele getuigenissen, maar elk verhaal is belangrijk en zou aangehoord moeten worden. Alle situaties zijn anders. Voor dit artikel werden om privacyredenen schuilnamen gebruikt.
Lana*
‘Een mannelijke verpleger die zei: “Het kan niet dat de baby komt, anders zit je er zo niet meer bij.” Uiteindelijk moest ik wandelen naar de bevallingskamer met het hoofdje van mijn baby vast en mijn benen wijd – en dat tussen de weeën door. De gynaecoloog liep van de ene bevallingskamer naar de andere en riep dat ik me moest inhouden.’
Cindy*
‘Een patiënt vertelde me dat ze zes maanden na de bevalling nog last had van haar litteken bij het vrijen. De reactie van de gynaecoloog klonk: “Gij gaat er toch niet zo eentje worden waarbij het gedaan is nu ge een kind hebt hé?”’
Tessa*
‘Ik ben bevallen op net geen 16 weken, mijn baby had een afwijking. De assistent of stagiair die binnenkwam keek rond en vroeg waar mijn baby was. Ik wees naar het mini-lijfje en kreeg als reactie: “Oh, volgende keer beter!”’
Romy*
‘Nadat ik als tiener was flauwgevallen van de pijn door mijn menstruatie, kreeg ik als opmerking dat ik ermee zou moeten leren omgaan omdat dat er nu eenmaal bij hoort.’
Lindsay*
‘Net voor mijn diagnose endometriose zei een arts tegen me: “Dit is maar IBS (prikkelbaredarmsyndroom), pak een immodium en doe een pamper aan.”
Manu*
‘Twee dagen na mijn eerste spoedkeizersnede was ik nog compleet uitgeput. Ik had twee nachten niet geslapen en de wonde begon te ontsteken. De gyneacoloog deed haar ronde op de gang en had duidelijk geen tijd. Ik kreeg enkel de mededeling dat de kinesist er zo zou staan en ik maar beter uit mijn bed zou komen, want dat iedereen dat na de eerste dag al kan.’
Cléo*
‘Mijn man kwam mee naar de gynaecoloog toen mijn spiraal er werd uitgehaald. Ik zei letterlijk tegen de dokter dat hij me pijn deed. “Jij kan geen pijn hebben. Dat doet geen pijn”, kreeg ik als antwoord waarop hij de spiraal uittrok en doodleuk omhoog liet bengelen terwijl hij het toonde aan mijn man. Daarna vroeg de gynaecoloog hoe we in de toekomst aan anticonceptie zouden doen aangezien we nog geen kindjes wilden. We vertelden hem dat we een condoom zouden gebruiken, waarop hij zonder schaamte tegen mijn man zei: “Amai, wil jij dat? Dat is precies met de sokken in bad kruipen!” Daarna ben ik nooit teruggegaan.’
Jilke*
‘”Elke fabriek sputtert wel eens”, vertelde de dokter toen ik zei dat ik me zorgen maakte over bloedingen tussen mijn menstruaties door. Toen ik daarna zei dat ik geen anticonceptiepil meer wilde gebruiken, antwoordde hij dat hij me dan terug zou zien bij de zwangerschap. Om daarna toch een voorschrift mee te geven voor de pil.’
Lizzy*
‘Gynaecoloog: *zucht* – “Allez, en jij hebt dan nog altijd pijn zeg je?” *oogrol*. Het kostte me al drie huisartsbezoeken voor ik eindelijk werd doorverwezen naar dat ziekenhuis én twee telefoons naar spoed met als oplossing “een dafalganneke”. Bleek een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn. Mijn buikholte zat vol bloed.’
Viv*
‘Na zes weken zwanger te zijn, kreeg ik een zware bloeding. Ik ging naar de gynaecoloog van wacht. “Ja mevrouw, dat kan een miskraam zijn, dat kan een bloeding zijn. Kom volgende week maar terug en dan zal je zien of er nog iets zit of niet.” Terwijl hij gewoon naar zijn computer bleef kijken. Hij nam nog niet eens de moeite om oogcontact te maken.’
Elena*
‘Tijdens mijn eerste bevalling kreeg ik een knip. Bij de hechting zei de gynaecoloog tegen mijn man “Kom eens zien meneer, ik zet een steekje extra. Dan is het terug strak. 32 jaar ervaring.” Ik kon geen pap zeggen, want eerder tijdens de bevalling riep hij me tot de orde dat ik moest stoppen met brullen. De vroedvrouw nam het over en legde me uit dat ik de kracht naar binnen moest keren, wat me ook hielp toen. Tot op vandaag ben ik nog verbaasd over hoe een vrouw behandeld kan worden.’
Cato*
‘Mijn man had mijn steunkousen al in de auto gelegd en ging ze halen omdat ik onverwacht langer in het ziekenhuis moest blijven, waarop de verpleegster met een zucht zei: “Moest je ze nu zelf gaan halen en wat bewegen, dan zou je ze niet nodig hebben.” Ik kon niet eens uit mijn bed zonder flauw te vallen.’
Bo*
‘Ik kreeg een voorschrift voor antidepressiva omdat ik al acht jaar met chronische pijn rondliep. Dat bleek uiteindelijk endometriose te zijn.’
Gwen*
‘Ik was nog geen zestien toen de dokter zei dat mijn vagina een kromme vorm had. Het heeft jaren geduurd voor ik besefte dat er niks mis was met mij, maar met haar aanpak.’
Ines*
‘Ik ging eerlijk naar de huisarts voor een ziektebriefje voor het werk, omdat het de eerste dag van mijn regels was en ik heel veel last had. Werken ging die dag echt niet. Zijn respons: “Hier is een voorschrift voor een pijnstiller. Neem die elke standaard een paar dagen voor uw regels komen. Dan zal je wel kunnen werken.” Toen ik een paar maanden later nog eens zo’n dag nodig had, vroeg hij al of ik niet “gewoon weer” mijn regels had. Ik heb maar gedaan alsof ik maagklachten had… Toen heb ik me een andere huisarts gezocht.’
Yasmine*
‘Ik wilde stoppen met de pil, maar zocht wél een andere goede vorm van anticonceptie. Huisarts: “Google maar eens wat bij je past.”’
Nicky*
‘Na een periode van acne-uitbarstingen na mijn zwangerschap, stelde een dermatoloog antibioticazalf voor. Ik vroeg voor alle zekerheid of het veilig was om dan borstvoeding verder te geven. Ze lachte luidop en zei: “Je geeft toch geen borstvoeding met je kin?”
Maud*
‘Toen ik twintig was en voor het eerst naar de gynaecoloog ging, moest ik op de weegschaal staan. “Gezond kan je dat niet noemen hé”, stelde de dokter. Tijdens het onderzoek was ze vanalles aan het doen zonder iets uit te leggen. Toen ik wat schrok bij het uitstrijkje, zei ze luid tegen mij dat ik best gewoon stil kon blijven liggen zonder mij aan te stellen.’
Sien*
‘Na mijn bevalling met (opengevallen) knip, derdegraadsscheur én zuignap, leed ik helse pijnen. Wanneer ik om een nieuwe pijnstiller vroeg, zei die vroedvrouw (die ik voor het eerst zag): “Die zijn voor de mama’s met een keizersnede.” Gelukkig heeft de volgende die langskwam – en me huilend aantrof – me wél direct die pijnstilling gegeven en gezegd dat die reactie onaanvaardbaar was.’
Jael*
‘Bij pijn aan de zijkant van één van mijn borsten, zei de dokter – zonder eens te voelen of een onderzoek doen te doen – dat ik de pil moest gebruiken, omdat dat de hormonale schommelingen onderdrukt.’
Chrissy*
‘Bij mijn eerste loodzware en mislukte IVF-poging was ik zo ziek van de hormonen dat ik drie dagen thuis was van mijn werk om te bekomen. De controlearts (een oudere man) zei streng: “Dus je hebt wat koppijn dan? Kijk, ik zal de drie dagen goedkeuren, maar het kan niet zijn dat uw privé-fertiliteitstraject een invloed heeft op uw professioneel leven.”’
Axelle*
‘De superviserende gynaecoloog kwam even checken terwijl een assistent mijn knip aan het hechten was: “Oei oei, haal dat er maar allemaal terug uit en begin maar opnieuw hoor.”’
Fran*
‘Ik kreeg te horen dat ik maar niet moest bevallen in de grote vakantie nadat ik tien uur alleen mijn arbeid moest doen, vastgebonden op een bed en aan een monitor.’
Hanne*
‘Ik heb endometriose en mijn vorige gynaecoloog zei op mijn laatste bezoek bij haar: “Ik zou het niet te veel dramatiseren, mijn vorige patiënt vertelde net dat ze een hersentumor heeft.” Ik ben nooit meer naar haar teruggekeerd.’
Pauline*
‘”Bekkeninstabiliteit?! Dat komt niet voor bij een eerste zwangerschap!” Nadat ik drie maanden volledig immobiel was en heel veel pijn had tijdens de zwangerschap. Vijf maanden later ben ik nog altijd aan het herstellen.’
Kiani*
‘Na het tweede IVF-traject zag mijn arm donkerblauw door het veelvuldig bloed prikken. Dat deed echt zeer. De vroedvrouw zei dat ik er toch iets voor moest overhebben.’
June*
‘Dat mijn vagina na mijn bevalling “op die van een 80-jarige” zou lijken.’
Elodie*
‘Ik wilde graag mijn spiraal laten verwijderen. Ik merkte te veel ongemakken. Mijn mannelijke gynaecoloog vroeg: “Heb je daar wel goed over nagedacht? Binnen de kortste keren sta je hier terug met spijt. Ik antwoordde dat ik erover nadenk om geen anticonceptie meer te nemen. Zijn antwoord: “Amai, moest mijn dochter dat zeggen, zou ik er niet meer tegen praten.”’
Britt*
‘Na nacht één met mijn huilbaby in het ziekenhuis, vroeg de vroedvrouw of ik niet beter vroeger naar huis zou gaan, omdat de andere moeders al hadden geklaagd over mijn kindje.’
Maya*
‘Ik had een paar jaar geleden een knobbeltje tussen mijn borst en mijn oksel ontdekt. Toen ik mijn toenmalige huisarts vroeg naar een onderzoek, kreeg ik te horen: “Ik ga echt geen voorschrift schrijven voor een onderzoek, je hebt geen risicofactoren en je bent dertig. Een onderzoek is niet nodig!”’
Servien*
‘Mijn vrouwelijke gynaecoloog antwoordde na mijn vraag of ik mogelijks vaginisme had: “Nee, drink maar een glaasje wijn extra. Dan zal het ook wel lukken.”’
Zit je met iets? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24u/7d) of chat via www.tele-onthaal.be.
Lees ook:
