Sophie: “Ik was met een groepje vrienden op een feestje, ik had wat gedronken, maar niet overdreven veel. Ik weet nog dat het drie uur werd, daarna... herinner ik me niks meer, alleen leegte. Toen ik weer bij bewustzijn kwam, was het negen uur ‘s ochtends, en stond ik voor het kot van een vriendin, moederziel alleen, bevroren, zonder handtas, zonder jas. De vorige avond was één zwart gat, niks kon ik me herinneren. De buren van mijn vriendin maakten zich zorgen en belden mijn vriendin, die meteen naar huis kwam. Ik nam een douche om op te warmen, en ontdekte toen pas de blauwe plekken. Ik had mijn kleren binnenstebuiten aan en mijn beha was gescheurd. Ik voelde me geradbraakt, had overal pijn, wat was er in godsnaam met mij gebeurd?”
Lees het vervolg van Sophies verhaal in Flair van 8 maart.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier