Van hoe dieetcultuur anno 2025 helaas nog steeds aanwezig is tot hoe we zelf de onzin inzagen van diëten!
Anti-Dieetdag: onze redactrices vertellen over hun ervaring met diëten
6 mei is Anti-Dieetdag, en uit de getuigenissen van onze redactrices blijkt dat deze dag anno 2025 nog steeds broodnodig is. Van hoe dieetcultuur nog steeds in onze maatschappij aanwezig is tot de pure onzin errond: dit hebben onze redactrices geleerd.
Omgekeerde body dismorphia
Redactrice Ysaline: ‘Ik heb maat L/XL en ben trots om een midsize girly te zijn! Je zou kunnen zeggen dat ik omgekeerde body dysmorphia heb, want ik zie eigenlijk niet hoe fel ik de afgelopen jaren ben aangekomen, tot ik een broek van vroeger pas (lacht). Dat komt vooral omdat ik me goed in mijn vel voel, en daar ben ik heel dankbaar voor. Toen ik maatje XS/S had, dacht ik dat ik te dik was, en ik vind het jammer dat ik daar zo lang op heb gefocust en er zoveel tijd en energie aan heb verspild. Dat wil niet zeggen dat ik nu elke dag frieten eet, want ik geef wél om mijn gezondheid. Ik heb gewoon aanleg om bij te komen, en het is het me niet waard om daarvoor koolhydraten te laten, niet op restaurant te gaan en 24/7 te sporten. Mijn positieve mindset is er deels gekomen door bij Flair te werken, waar de focus zelfl iefde is. Maar ook sociale media zijn lange tijd een bron van inspiratie geweest voor mij, vooral door profielen als @mayridts en @_nelly_london. Toch merk ik dat socials de laatste tijd weer veel toxischer aan het worden zijn door bepaalde trends en filters. Ik zie ook dat veel mensen in mijn omgeving weer meer worstelen met hun gewicht en kledingmaat. Nochtans is iedereen voor mij perfect zoals die is, alleen jammer dat mensen dat zelf niet altijd zo zien. Het is pijnlijk dat de situatie anno 2025 net achteruitgaat in plaats van vooruit. Daarom is Anti-Dieetdag nog steeds superbelangrijk.’
Ik heb maat L/XL en ben trots om een midsize girly te zijn!
Gebalanceerd eetpatroon
Eindredactrice Caren: ‘Toen ik jonger was, heb ik genoeg diëten geprobeerd, van Weight Watchers tot – als vreselijke uitschieter – het beruchte koolsoepdieet. Het resultaat was steeds hetzelfde: ik verloor in redelijk korte tijd een aantal kilo’s, maar die kwamen er al snel opnieuw bij. De meeste diëten werken gewoon niet, anders zou je ze niet steeds opnieuw moeten aangaan. Heel wat dieetbedrijven zijn dan ook opgebouwd rond “herval- lende” klanten, die alwéér een abonnement en/of hun voedingsproducten moeten aanschaffen. Nee, dan beter een lifestyleswitch doorvoeren in de vorm van voldoende beweging en een gebalanceerd eetpatroon waarbij je geen enkele voedselgroep uitsluit. Voor mij lijkt dat voorlopig het best te werken. Dat en aanvaarden dat elke dag pasta en kaas eten gewoon geen optie is .’
Eerst 15 kilo afvallen, dan weer bijkomen
Eindredactrice Kaat: ‘Ik heb een heel slechte verhouding met eten en diëten. Hoewel ik als tiener helemaal niet dik was, had ik wel vormen: borsten, heupen en billen. Nu zou ik daar trots mee pronken, maar in de jaren negentig, de tijd van de heroin chic-look, droeg ik truien en T-shirts tot halverwege mijn dijen om die vormen te verstop- pen. Rond mijn vijftiende ont- wikkelde ik ook nog eens een eetstoornis. Ik ben genezen, maar mijn relatie met eten bleef wel verstoord: ik kon niet tegen een hongergevoel omdat ik dat associeerde met mijn eetstoornis, maar ik wilde ook slank blijven. Dat laatste is nooit meer gelukt. Mijn lichaamsbouw is gewoon anders. Hoe vaak ik ook op dieet ging, ik keerde altijd terug naar datzelfde basisgewicht van ongeveer 75 kilo en maat 42. Ooit viel ik vijftien kilo af, maar zodra ik “normaal” at, kwam al dat gewicht er weer bij. Zo ging het telkens opnieuw, tot ik eindelijk besefte dat ik net zo goed altijd normaal kon eten, want het resultaat was toch hetzelfde, maar dan zonder altijd zo ongelukkig te zijn en honger te lijden. Veel snoepen kan ik nog altijd niet, maar af en toe een chocolaatje op het werk of een dessertje op restaurant maakt me al meer dan blij. En door te beginnen sporten is ook dat knagende schuldgevoel – dat stemmetje in mijn hoofd dat zei: “Het is je eigen schuld omdat je niet beweegt” (onterecht, want ik val er niet van af, maar voel me er wel goed bij) – eindelijk weg. En dat is absoluut het belangrijkste.’
Verschillende mensen en maten
Moderedactrice Chloë: ‘Ik ben nog nooit in mijn leven op dieet gegaan. Mijn gewicht is altijd stabiel geweest, hoogstwaarschijnlijk dankzij een snel metabolisme. Hoe dan ook ben ik niet grootgebracht in een dieetcultuur. Ik ben thuis nooit raar bekeken geweest als ik een extra stuk taart nam. Mensen bestaan in verschillende vormen en maten, zo is me geleerd. En da’s maar goed ook, want de wereld zou anders heel saai zijn. Ik vind het dan ook oprecht jammer dat jongeren tegenwoordig het ideaalbeeld dat op sociale media rondgaat koste wat het kost willen bereiken. Willen we er dan écht allemaal hetzelfde uitzien? Op een feest wil toch ook niemand in exact dezelfde outfit verschijnen?’
Set point weight
Redactrice Herlinde: ‘Ik paste eigenlijk altijd binnen de “stereotiepe schoonheids- idealen”, maar toch sukkelde ik op m’n negentiende met een eetstoornis. Gelukkig besefte ik snel dat ik verkeerd bezig was en dat me uithongeren me echt niet gelukkiger maakte. Wat me wél gelukkig maakt, is dat stukje taart, dat tweede bord spaghetti of dat heerlijke aperitiefje mét bordje gemengd op een terrasje. Ik geloof niet in diëten, want iedereen heeft een set point weight waar je lichaam altijd naar wil terugkeren. Dat heeft heel wat te maken met je genen en bouw, en die zijn bij iedereen anders. Laat honderd vrouwen maandenlang hetzelfde eten en hetzelfde doen qua sport, en nog zullen ze er allemaal anders uitzien. Maar dat is net zo mooi! Ik juich diversiteit toe en leerde dat je uitstraling zoveel belangrijker is dan je uiterlijk.’
Ik geef toe: ik vind het ook nog altijd moeilijk maar ik weet nu dat het niet òf alles òf niets is (hoewel het soms wél alles is, en gelukkig maar!).
Gezondere kijk op mijn lichaam
Redactrice Dewy: ‘Sinds mijn tienerjaren heb ik altijd struggles gehad met mijn gewicht. Ik voelde me vaak de grootste en zwaarste van mijn vriendinnen. Nadat ik controle kreeg over het niet eten, kreeg ik steeds meer complimenten over mijn dalende gewicht. Maar op een gegeven moment was ik te mager en had ik zelfs ondergewicht. Toen begonnen mensen zich zorgen te maken. Daarna volgden jaren van een ongezonde relatie met eten: de ene dag dacht ik er niet aan, de andere dag was ik obsessief bezig met afvallen. Ik dronk shakes, volgde strikte diëten en sportte tot het obsessieve toe. Ik deed het altijd op een ongezonde manier. Sinds ik bij Flair werk, is dat veranderd. Ik ga niet liegen: ook nu heb ik af en toe nog moeite met mijn uiterlijk, maar ik probeer in mijn achterhoofd te houden dat het niet om perfectie gaat, maar om balans en me goed voelen. Het is soms nog moeilijk, maar ik blijf werken aan een gezondere kijk op mijn lichaam.’
Enjoy the carbs
Socialmediamanager Demi: ‘Ik vind diëten om af te vallen maar iets stoms. Als je het om gezondheidsredenen doet, ga dan gerust je gang. Maar waarom zou je een lekker bord pasta laten staan omdat je tijdens die twee weken per jaar dat je op strandvakantie gaat een afgetraind lichaam wil? Geniet van die koolhydraten en van al het andere lekkers dat je kan krijgen. Zorg er gewoon voor dat je gezond bent, want dat is véél belangrijker dan in die ene geïdealiseerde kledingmaat passen.’
Alles-of-nietsdenken
Hoofdredactrice Judith: ‘Ik heb vanaf mijn veertiende het ene na het andere dieet gevolgd. Allemaal waren ze succesvol, als je een paar weken een paar kilo’s minder wegen een succes wil noemen. Zodra ik ermee stopte, kwam ik bij, en zelfs meer dan ik afgevallen was. Dat alles-of-nietsdenken heeft zoveel tijd van mijn jeugd en twintiger jaren weggenomen. Het niet meegaan naar etentjes, zoeken naar excuses, activiteiten afzeggen omdat ik er niet kon eten wat voor mij ‘‘het juiste’’ leek... Ik merk nu dat steeds minder mensen een dieet volgen. Een soepdieet of overleven op shakes zie ik niet vaak in mijn omgeving. Uitspraken als “Amai, ik ga twee dagen niet eten na deze reis” hoor ik helaas nog wel. Toegegeven, ik vind de juiste mindset vinden ook nog altijd moeilijk, maar ik weet nu dat het niet alles of niets is (hoewel het soms wél alles is, en gelukkig maar!). Je moet genieten van het leven, gezond zijn en niet alleen maar bezig zijn met hoeveel kilo’s je lichaam weegt, want een mens is zoveel meer dan zijn gewicht.’
(Online) opmerkingen
Redactrice Evi: ‘Al in het eerste middelbaar werd me op het medisch onderzoek verteld dat ik te zwaar was, terwijl ik toen een gemiddeld gewicht had. Door die opmerking heb ik gedurende het grootste gedeelte van mijn puberteit gevochten met én tegen mijn gewicht, wat alleen maar resulteerde in andere problemen: donkere gedachten, bingen, het tellen van calorieën en het proberen van elk dieet dat er bestond. Dat heb ik nu, zoveel jaar later, zo goed als volledig kunnen loslaten. Dat komt deels dankzij mijn geweldige vriend(inn)en en toplief, die mij graag zien om wie ik ben. Ik ben er intussen van overtuigd dat diëten die ge- fixeerd zijn op het aantal naar binnen gewerkte calorieën en vol met restricties zitten, niet werken. Bewegen is bovendien iets wat je voor jezelf en je gezondheid moet doen. Dat gezegd zijnde, krijg ik soms nog steeds (online) opmerkingen naar het hoofd geslingerd. Uiteraard kwetsen die en voel ik me door zulke opmerkingen weer dat twaalfjarige meisje op het medisch onderzoek. Anderzijds vind ik het vooral heftig dat we als maatschappij de nood hebben om zoveel commentaar te hebben op andere mensen. Ik zal nooit begrijpen waarom je de neiging hebt om online je gal te spuwen over iemand die je niet eens kent of waarom je iemand aan zou spreken als je toch alleen maar bagger te verkopen hebt. Hoewel ik niet altijd honderd procent tevreden ben met hoe ik eruitzie, ben ik erg blij dat mijn lichaam me toestaat om elke dag te gaan werken, tot in de vroege uurtjes te gaan dansen, te wandelen met mijn vriendinnen en occasioneel een sprintje te trekken om mijn trein niet te missen. We hebben samen veel doorstaan, en ik ben vooral blij dat ik me heb kunnen loskoppelen van die dieetcultuur. Nu ja, een job bij de warmste bubbel van het land (Flair, duh) helpt daar ook enorm bij. Maar als het een troost mag zijn: ook de redactrices van je favoriete self-lovemagazine hebben soms een dipje, want wij zijn ook maar mensen. Los daarvan is het leven echt te kort, mooi, onvoorspelbaar, cool én gezellig om je constant zorgen te maken over je gewicht en uiterlijk.’
Pluk de dag, eet die Twix (of 37 als je daar zin in hebt).
Allergie voor dieetpraat
Online coördinator Robine: ‘Ik ben het intussen zó gewend dat er op onze redactie en onder vriendinnen niet meer over diëten gepraat wordt, dat ik een allergie voor dieetpraat ontwikkelde. Als mijn mama zegt dat ze na een vakantie niet meer in haar broeken past, zeg ik haar dat ze er nieuwe moet kopen en dat ze perfect is zoals ze is. Onlangs hoorde ik meisjes uit mijn spinningles praten over hun “dikke collega’s” en hoe die soms twee (!!) Twixen na elkaar eten. Wat ben ik blij dat ik elke cel in mijn lichaam op zulke momenten voel gruwelen... en gewoon zin krijg om zeven Twixen méér te eten dan een- tje minder. Het leven is te kort en de lijst met lekker eten is gelukkig oneindig lang. Pluk de dag, eet die Twix (of 37, als je daar zin in hebt).’
Frietjes én fruit
Beautyredactrice Charlotte: ‘Ik heb echt niets met diëten. Ik heb nog nooit in mijn leven een dieet gevolgd en ben dat ook niet van plan. Ik heb misschien makkelijk praten, want ik heb een snel metabolisme en geen aanleg om snel bij te komen. Maar zelfs al was dat wel zo, dan zou ik dat ook oké vinden. Waar ik wél heel erg op let, is dat ik gebalanceerd eet. Ik snoep best vaak en eet wekelijks frietjes, maar ik let er wel op dat ik voldoende vitamines in de vorm van groenten en fruit naar binnen werk. It’s all about balance. En een gezond lijf is een mooi lijf.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
