Het is misschien niet bon ton om te klagen over de frustraties van een auto-eigenaar in de stad – je weet wel, onze arme planeet – maar laat het ons toch maar even doen. Deze is voor alle sukkeltjes die zonder garage of oprit moeten zien te overleven in een wildernis van zondagsparkeerders, tijdelijke verbodsborden en agenten die kicken op boetes.
1. Je probeert heel hard begrip op te brengen voor het idee van een autoluwe/autovrije binnenstad...
..maar stiekem heb je er een hardvochtige hekel aan.
2. Je wil niet weten hoeveel uren van je leven je al verspild hebt aan de zoektocht naar een parkeerplaats.
Te veel. Zó veel te veel.
3. Niets maakt je blijer dan een parkeerplaats dicht bij je huis vinden op een moment wanneer je normaal nooit, never, jamais parking vindt.
Je begint bijna te geloven dat er toch een God is.
4. Niets maakt je chagrijniger dan géén parkeerplaats vinden overdag, wanneer iedereen normaal gezien op z’n werk zou moeten zijn.
God heeft duidelijk iets tegen jou.
5. Dat verschrikkelijke gevoel wanneer je een plekje vond waarin je je in één poging perfect parallel parkeerde, om dan uit te stappen en te zien dat er een beetje verder een tijdelijk parkeerverbod staat.
De daaropvolgende woedeuitbarsting moet je dan ook nog intern houden, want je wil je niet belachelijk maken op straat.
6. De enige mensen die volgens jou écht boetes verdienen, zijn de egoïstische/slechte chauffeurs die zich zo ver van de kant of van de andere auto parkeren dat er voor of achter hen driekwart van een parkeerplaats overblijft.
Je hebt al meermaals een briefje willen achterlaten om op een allesbehalve vriendelijke manier te suggereren dat de chauffeur in kwestie misschien eens moet leren parkeren.
7. Je hebt tientallen foto’s in je smartphone van verbodsborden die naar de muur gekeerd staan, van andere slecht geparkeerde auto’s en van je eigen slecht geparkeerde auto.
In geval van een boete wil je kunnen bewijzen dat je slecht stond omwille van die andere slecht geparkeerde auto, ah ja.
8. Een voordeel: je bent een kei geworden in parallel parkeren.
Je hebt ook verschillende foto’s van piepkleine parkeerplekken waar jij je auto in hebt weten te proppen. Af en toe mag je eens stoefen, toch?
9. Als jij politicus zou zijn, zou je onmiddellijk een maximum laten zetten op het aantal tijdelijke verbodsborden dat in één straat gezet mag worden.
En dat maximum zou héél laag liggen.
10. Wanneer je iemand van een parkeerplaats ziet wegrijden nét wanneer jij aankomt, kan je een belachelijk geluksdansje niet bedwingen.
Bij dat dansje hoort altijd een vreugdekreet, en soms zelfs een zelf verzonnen vreugdelied.
11. Je weet dat het totale bedrag waarmee je de plaatselijke politiekas spijsde door alle boetes sinds je in de stad woont je een beetje misselijk zou maken.
Maar de huurprijs van een garage klinkt toch nog altijd te pijnlijk.
12. Je grootste angst is om (voor de zoveelste keer) getakeld te worden, dus heb je ten alle tijde een briefje op je dashboard liggen met je telefoonnummer op en de vraag om je te bellen als je in de weg staat.
Dat elke dwaas die je auto passeert je voor de grap zou kunnen bellen, heb je er voor over.
Meer herkenbare lijstjes:
