Op 4 oktober is het Werelddierendag, een dag waarop we ons huisdier extra in de watten leggen. Maar lang niet elke hond of kat in ons land heeft een baasje dat naar hem of haar omkijkt. Daarom ging redactrice en dierenvriend Sandie helpen bij de dierenbescherming in Mechelen.
Om 9u ’s ochtends word ik verwacht bij de dierenbescherming. Beginnen doen ze er met het schoonmaken van de hondenverblijven. Wat me meteen opvalt, is de grote mix van honden die aanwezig zijn. Zo zijn er grotere honden zoals herdershonden, maar ook kleinere exemplaren zoals een super schattig zwart worsthondje. Nog iets dat me van deze eerste kennismaking is bijgebleven, is de vriendelijkheid en vooral de dankbaarheid van de medewerkers. Voor alles wat je doet, krijg je een oprechte dankjewel in de plaats. Wat verder opvalt, is dat ze oprecht houden van de aanwezige dieren en perfect weten wie er in welk hok zit en welk speeltje bij welke hond hoort.
No kill-beleid
Na ongeveer een uurtje of twee ontmoet ik Wendy, de waarnemend beheerder van de dierenbescherming. Van haar krijg ik een rondleiding over het domein, en terwijl geeft ze wat meer uitleg over de werking van de dierenbescherming. Zo vertelt ze me dat de organisatie sinds vorig week 75 (!) jaar bestaat. Een mooi moment, maar eentje dat overschaduwd wordt door de kosten die zich opstapelen voor het asiel. Onlangs heeft het dak van een van de hondenverblijven onverwachts grote schade opgelopen en kwam er zelfs een stuk naar beneden. ‘Een kost die voor een groot gat gezorgd heeft in onze financiële reserve’, aldus Wendy.
Als asiel met een no kill-beleid hebben ze immers sowieso al grotere uitgaven. Zo laten ze geen adoptiedieren inslapen, tenzij het echt niet anders kan. 92% van alle dieren verlaat het Mechelse asiel levend. Een beleid dat geapplaudisseerd mag worden, maar wel eentje dat meer middelen vraagt. Sommige dieren die binnengebracht worden, hebben namelijk medische problemen. De kosten om die problemen te behandelen, lopen al snel op. ‘Onlangs hebben we voor een operatie 4.500 euro betaald. Een stevig prijskaartje, maar we doen er alles aan om onze ondergebrachte dieren een tweede kans te geven.’
92% van alle dieren verlaat het asiel levend.
In 2018 heeft de Mechelse dierenbescherming meer dan 300 honden en 700 katten opgevangen. En ook dit jaar zijn de aantallen vergelijkbaar. Al is er wel een opvallende stijging in inbeslagnames op te merken. Twee verhalen die me zijn bijgebleven, zijn die van de twee honden Wannes en Cooper. Wanners werd door zijn eigenaars buiten opgesloten in een klein hok en vervolgens niet meer naar omgekeken. De buren konden het uiteindelijk niet meer aanzien en belden op hun beurt naar een aannemer met de vraag of het mogelijk was om een muurtje te zetten. Onbegrijpelijk. Gelukkig belde de aannemer naar de politie om aangifte te doen en kreeg Wannes van diezelfde aannemer zijn gouden mandje.
Nog zo’n onvoorstelbaar geval is dat van Cooper. Cooper werd door een man gevonden in het park en vervolgens binnengebracht. Al snel krijg het verhaal nog een staartje. Na een zoektocht op Facebook bleek de hond van zijn vriendin te zijn die niet meer voor hem wilde zorgen, maar ook geen 70 euro afstandskosten wilde betalen. Toevallig twee verhalen over honden, maar ook de katten die onlangs binnengebracht werden, kregen al veel te verduren. Zo werden er twee poezen in een transportbakje gevonden op de trein en werden er niet lang geleden zo’n tien katten in een keer in beslag genomen.
250 vrijwilligers
Bij de dierenbescherming hebben ze dus hun handen vol en hulp is dan ook altijd zeer welkom. Wie een hart heeft voor dieren en wil helpen, kan dit dan ook op verschillende manieren. Ben je zelf op zoek naar een huisdier? Overweeg dan eens om er eentje te adopteren. Via een vragenlijst en een kennismakingsgesprek gaan ze er op zoek naar de perfecte match voor jou en je thuissituatie. De dieren die er verblijven zijn namelijk niet onhandelbaar, maar hebben gewoon pech gehad en verdienen dan ook een tweede kans en een thuis bij iemand die wél om ze geeft.
Geen plaats voor een (extra) huisdier, maar wel een hart voor dieren? Dan kan bij de Mechelse dierenbescherming ook als vrijwilliger terecht. Momenteel kunnen ze er rekenen op 250 – waarvan zo’n 50 actieve – vrijwilligers die zich over tal van taken ontfermen. Je kan de dieren uitlaten, maar je kan ook meehelpen aan het onthaal of op een bepaald evenement een standje uitbaten. Per kwartaal proberen ze om een instapmoment te organiseren voor mensen die willen helpen.
Momenteel hebben we een jaarlijks verlies van 100.000 euro.
Het laatste wat ze natuurlijk ook broodnodig hebben, is geld. Het overgrote deel van de inkomsten van de dierenbescherming komt binnen via donaties en erfenissen. Dankzij het geld van de erfenissen kunnen ze het hoofd boven water houden, maar ondanks alle gulle giften is het verlies groot. ‘Op dit moment hebben we een jaarlijks verlies van 100.000 euro’, vertelt Wendy. Vaak zijn mensen minder snel geneigd om geld te geven. Wie liever geen geld geeft, maar wel op een andere manier financieel wel steunen, kan altijd een mailtje sturen. ‘Er kunnen bijvoorbeeld facturen overgenomen worden en onlangs hebben we ook een wasmachine gekregen. Die van ons was stuk en toen hebben we een nieuw toestel geleverd gekregen. Ook voor dit soort giften zijn we ontzettend dankbaar.’
Om de 75ste verjaardag van de Mechelse dierenbescherming te vieren, heeft het asiel een crowdfunding opgezet. Zo hebben ze een verjaardagstaart in elkaar geknutseld met 75 kaarsjes op. Per 1.500 euro die ingezameld wordt (goed voor 15m2 dak), steken ze een kaarsje in brand. Wie wil helpen om alle kaarsen te laten branden, kan dit doen door te storten op het rekeningnummer BE05 4197 0327 4175 met vermelding ‘dak’.
Lees ook:
