Na anderhalf jaar binnen zitten heeft iedereen nood aan vakantie, ook wij. Alleen: het is ook voor iedereen even wennen aan reizen in ‘het nieuwe normaal’ – lees: PCR-tests laten afnemen en mondmaskers in de valies. Onze redactrices vertellen hoe zij hun vakantie in tijden van de pandemie ervaarden. Herlinde waagde zich vorige maand met haar vriend voor het eerst aan het van life.
‘Ik mocht deze zomer voor het eerst proeven van het zogenaamde van life. Mijn vriend Nathan kocht vorig jaar een camionette. Door de coronacrisis was een verre reis niet mogelijk en ontstond al snel het idee om dat busje om te bouwen tot een knus nestje waarmee we op reis kunnen gaan. Een beetje beïnvloed door de populaire Netflixreeks “Lupin” en omdat het gewoon superdichtbij is, kozen we voor Étretat als onze bestemming. Het noorden van Frankrijk is altijd een grote gok qua weersomstandigheden, maar wij kozen toevallig de warmste week die de zomer tot nu al kende.’
Veiliger dan Oostende
‘Nathan bouwde zijn camionette om tot een gezellige kamer die niet moet onderdoen voor menig B&B. Hij gooide er onze oude matras in, haalde een kastje met lades vanop de zolder waarin we onze kledij kunnen opbergen, hing een gordijntje uit onze oude flat voor de autodeuren, plaatste een gezellig lampje en installeerde zelfs een kleine douche én een wasdraad. We namen verder onze fietsen mee om de gezellige Franse dorpjes te verkennen, en de barbecue en een vuurschaal om de iets koudere avondjes van warmte en een ferme dosis sfeer te voorzien.’
‘Voordat we op de autosnelweg mochten tuffen, moesten we een coronatest laten afnemen zodat we veilig konden vertrekken. Uiteraard moesten we ook een mondmasker dragen als we op de dijk van Étretat rondliepen of een winkel wilden binnengaan. Voor de rest vond ik het een pak veiliger om daar met z’n tweetjes op een afgelegen strandje, zoals dat van het gezellige dorpje La Poterie-Cap-d’Antifer, te liggen in plaats van met honderden andere strandgasten op pakweg het strand van Oostende. We vermeden de drukke plaatsen waardoor we dat mondmasker ook achterwege konden laten en ik kan je verzekeren dat Nathan de enige persoon was die die week in mijn bubbel van anderhalve meter kwam, omdat het er totaal niet druk was.’
Étretat of Hawaï?
‘Etretat is qua bestemming een echte aanrader. Op vier uurtjes rijden sta je aan de prachtige krijtrotsen. De azuurblauwe zee en idyllische keienstrandjes geven je het gevoel dat je op een exotische locatie vertoeft. Je kan er heerlijk wandelen. Zo stapten we een stuk van een bekende GR-route. We vertrokken aan ons kampeerplekje aan de vuurtoren van Antifer en zo’n zeven kilometer later, met véél steile hellingen en gevaarlijke afdalingen, ploften we op een terrasje neer in Étretat.
We vermeden de drukke plaatsen waardoor we dat mondmasker ook achterwege konden laten.
‘Na een verfrissend drankje en een plons in de zee begonnen we aan de terugtocht. Het water van de zee is hier trouwens ijs-, maar dan ook ijskoud! De uitzichten die je tijdens deze tocht mag aanschouwen, horen thuis op een postkaart uit Hawaï. Ik had echt niet verwacht dat je zo dicht bij huis door zulke landschappen kon wandelen. We trokken er ook op uit met de fiets, wat heel ontspannend was. Zo trapten we helemaal tot het charmante Fécamp waar je bij lunchbar Le coffee de Clo trouwens heerlijk kan eten en drinken. Enige waarschuwing: het is geen plat landschap à la Holland. Een goede fiets – lees: met meer dan zes versnellingen – en ietwat getrainde beenspieren zijn handig. Ik kan van mezelf zeggen dat ik behoorlijk sportief ben, maar ik ben toch verschillende keren moeten afstappen omdat ik anders gewoon terug naar beneden zou bollen (lacht).’
‘Een van life-reisje is ook echt iets om op je bucketlist te zetten. Het is eens iets anders dan die luxueuze hotelkamer met zeepjes in de badkamer waar ze elke ochtend je bed komen verversen terwijl je je buik rond eet aan het ontbijtbuffet. Het is avontuurlijk, je hebt je “huisje” steeds mee en je hebt een vrijheid die je anders niet kent. Je tanden poetsen terwijl je naar een onweer kijkt dat losbarst iets verder op zee, pasta koken op een gasvuurtje met een goede beat die door je boxje knalt, een digestiefje drinken terwijl je naar de ondergaande zon kijkt vanuit je bed, ’s nachts de camionette uit sluipen en onder het licht van de vuurtoren een plasje in het hoge gras doen. Dat laatste is trouwens het enige minpuntje aan het hele gebeuren. Plassen in het wild is geen enkel probleem, maar voor die grote boodschap verkies ik toch nog steeds een propere porseleinen pot.’
Lees ook:
- 10 inspirerende reisblogs om nu te lezen (en bij weg te dromen)
- 11 rustige stranden in Nederland waar je even op adem kan komen
- Dit zijn volgens Lonely Planet de 10 goedkoopste Europese reisbestemmingen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
