Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Dat mensen het misschien vreemd zullen vinden dat ze af en toe een glas wijn drinkt met de urne van haar man? So be it, ze vertelt het toch.'

‘””Wat een sterke vrouw!”” zei Goens over Sabine Hagedoren. Zeg dat wel.’

Omdat een mens maar twee ogen en 24 uren in één dag heeft, offer ik me op om voor u bij te houden welk televisiemomentje van de voorbije week het uitgesteld kijken waard is. Deze week: Sabine Hagedoren in ‘Die Huis’.


 

Ik twijfel er niet aan dat heel wat mensen dinsdag naar Eén zapten om het verhaal van Sabine Hagedoren in ‘Die Huis’ te horen. Ik twijfel er evenmin aan dat velen onder hen net als ik meehuilden met de straffe madam die we tot nu toe enkel kenden als de vrouw die ons veel te vaak vertelt dat het gaat regenen. Als je ‘t nog niet deed, moet je er dit weekend misschien maar eens werk van maken. Want uit de getuigenis van Sabine kunnen we allemaal wel iets leren.

Van wat ze vertelt tot de manier waarop, zichtbaar geëmotioneerd maar de tranen verbijtend op een moment dat je als kijker al vollenbak aan het snotteren bent, is prachtig en hartverscheurend tegelijk.


‘Ik denk dat je maar één optie hebt: er uithalen wat eruit te halen valt.’ Het is Sabines reactie wanneer ze in 2012 hoort dat haar man Jurgen nooit zal genezen, en tijd kopen de enige optie is. Maar depressief liet ze zich niet worden van die gedachte, vertelt ze aan Eric, ze was blij voor elke mooie dag die ze samen kregen. ‘Elke dag dat hij goed was, was een mooie dag. Had hij een mindere dag? Oké, morgen beter!’

Van het begin van de aflevering wordt duidelijk dat Sabine een bewonderenswaardige blik had en heeft op de ziekte en dood van haar man, zo’n jaar geleden. Van wat ze vertelt tot de manier waarop, zichtbaar geëmotioneerd maar de tranen verbijtend op een moment dat je als kijker al vollenbak aan het snotteren bent, is prachtig en hartverscheurend tegelijk. ‘Wat een sterke vrouw!’, zei Goens deze week in Dag Allemaal. Zeg dat wel.

Sabine heeft zo haar eigen manier van rouwen, en is daar niet in het minst verontschuldigend voor. Dat mensen het misschien wat vreemd zullen vinden dat ze de urne van haar man in haar living heeft staan en af en toe ‘met hem’ een glas wijn drinkt? So be it, ze vertelt het toch. Weliswaar met een lach, maar zonder gêne. Geen enkele psycholoog of zelfhulpboek die een rouwende echtgenote zal aanraden ‘af en toe je kop in het zand te steken en te doen alsof er niets is’, zoals Sabine zegt te doen, maar het is wat zij nu nodig heeft om verder te kunnen. En er zal niemand zijn die er na het zien van deze aflevering aan twijfelt dat de weervrouw uiteindelijk op haar pootjes zal terechtkomen. Op haar eigen manier en tempo, iets waar zij en elke persoon die rouwt recht op heeft.

Dat je nooit ervan uit kan gaan dat je iemands volledige verhaal kent, dat leert de getuigenis van Sabine ons ook. Terwijl wij ons druk maakten over haar al dan niet perfect correcte voorspelling van het weekendweer en schunnige sites het hadden over haar boezem, was Sabine vooral bezig met het maken van mooie herinneringen met haar terminaal verklaarde man, in de hoop dat haar erg jonge kinderen zich later hun vader zouden herinneren. Tot enkele weken voor zijn dood wisten zelfs haar collega’s niets van Jurgens strijd tegen kanker. Laat staan dat wij, haar kijkers, beseften wat ‘die van ‘t weer’ verborg achter haar grote glimlach. Heb ik al gezegd dat het verdekke ‘n sterke madam is?

Het verlies van haar grote liefde was dan wel keihard, Sabine lijkt nog zin te hebben in het leven. Of ze is alleszins niet boos op het leven.


Het is dan ook vooral door de kracht die Sabine toont in de eerste aflevering van ‘Die Huis’, dat haar getuigenis anderen kan helpen. Want dat is waarom ze besloot haar verhaal toch te doen: voor haar lotgenoten. Het verlies van haar grote liefde was dan wel keihard, Sabine lijkt nog zin te hebben in het leven. Of ze is alleszins niet boos op het leven. Het leven dat haar perfecte situatie plotsklaps helemaal overhoop gooide. ‘Op oudejaarsavond is er gelachen en gehuild. Omdat er iemand niet was die ik er graag bij had gehad. Maar ik ben ook wel blij om wat er wél nog is: mijn kinderen, mijn vrienden, m’n familie’, vertelt ze.

En of ze nog kan blij kan zijn, en lachen. Het mooiste moment van de aflevering is misschien wel wanneer Sabine dubbel ligt bij het bekijken van haar allereerste weerbericht in 1993 – ‘dat ik dat ben mogen blijven doen!’ – en ze bijgevolg ook enkele tranen van plezier laat. ‘Maak er nog iets moois van’ waren Jurgens laatste woorden aan zijn grote liefde. Na het zien van de aflevering wens je ‘t haar echt van harte toe.

‘Die Huis’ zie je elke dinsdag om 20u40 op Eén. De aflevering met Sabine kan je online bekijken op VRT NU. 

Kijk je mee?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '