Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Nele Reymen

'Het hoeft toch niet zo duur? Tot je jezelf een schuldgevoel aanpraat en buitenwandelt met alles wat je niet dacht te kopen.'

COLUMN: ‘Iedereen wil enkel het beste voor zijn kind. En dat maakt je als toekomstige ouder onzeker’

Onze columniste Nele is terug, mét baby op komst! Ze is nu 36 weken zwanger. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over haar zwangerschap. En alles wat je misschien liever niet wil weten.


‘Dit autostoeltje biedt de meeste veiligheid. De rest... Tja...’, sprak de verkoper in de babyspeciaalzaak, terwijl wij aandachtig luisterden. En ik vulde aan. De rest is goedkoper, maar ook minder veilig. Dus onze beslissing was gemaakt. Alsof we daarna zelfs nog maar die rest zouden overwegen! Wij willen enkel het beste voor ons kind, toch? ‘Met deze kwaliteitsbuggy kan je echt op alle terreinen terecht. Buggy’s uit een lager segment doen toch vaak moeilijk op bospaden of in de modder en sneeuw’, klonk het verderop. Alsof een buggy een jeep is waarmee je dagelijks heen en terug naar en door de jungle moet. En toch. Wat later stond ik in het midden van de winkel die all terrain buggy vooruit te duwen op een aangelegd strookje natte kasseien. Ging best goed. En wij willen enkel het beste voor ons kind, toch?

Ik riep op voorhand dat het allemaal niet zoveel geld moet kosten en dat je met een vijfdehands buggy ook kinderen kan grootbrengen. Ik ging ook geen geboortelijst samenstellen.


‘Met dit hoogwaardig matrasje kan je eigenlijk niets verkeerd doen. Erg betrouwbaar. De rest...’ Zo ging het daarna. En opnieuw kon ik de zin zelf afmaken: de rest zou ons kind verzwelgen of levend opeten en weer uitspuwen. Niet goed. En wij willen enkel het beste voor ons kind, toch? Dát was uiteindelijk de enige vraag die constant door de winkel galmde. Luidop of als echo. Moedeloos schudde ik mijn hoofd. Want het enige wat iedereen wil, is het beste voor zijn kind. En dat maakt je als toekomstige ouder onzeker. En angstig. En het is de geur van die onzekerheid en angst die in babyspeciaalzaken hangt. Een penetrante geur waar ik niet goed van word.

Voor de gemiddelde mens is het tripje naar zo’n winkel om de babyuitzet aan te kopen en het leggen van een bijbehorende geboortelijst misschien een feest. Maar ik ben de gemiddelde mens niet, merk ik steeds vaker. Ik ben meer zo’n cliché sukkel die op voorhand roept dat het allemaal niet zoveel geld moet kosten en dat je met een vijfdehands buggy, autostoeltje en matrasje ook kinderen kan grootbrengen. Ik ging ook geen geboortelijst samenstellen. De dingen waarmee mensen die lijst vullen! Een nagelknipset! Drie badthermometers! Een neuspompje!

Tot je jezelf in zo’n winkel dus een schuldgevoel aanpraat en buitenwandelt met alles wat je niet dacht te kopen. Om maar te zeggen dat natte kasseien mij straks niet gaan tegenhouden. Ondertussen is ook het laatste item met succes aan de online geboortelijst toegevoegd. Het is een neuspompje. Dat leek me het beste voor ons kind. En niet onhandig voor mezelf.

 

Lees meer columns van Nele:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '