'Liever dan te applaudisseren veroordelen we elkaar. Liever dan zelf iets te veranderen wijzen we op andermans fouten.'
COLUMN: ‘Ah, je bent een vegetariër, maar je draagt wel leer?’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
Mijn lief en ik geven een barbecue in het park voor vrienden en familie. De zon schijnt, de drank vloeit rijkelijk en iedereen heeft het naar zijn zin. Een feest is de ideale gelegenheid om te laten zien dat je goed bezig bent dus serveren we biovlees en veggieburgers tussen Turks brood. Geen kant-en-klare supermarkthapjes hier, maar zelfgemaakte dip in Tupperwares. Geen wegwerpbekers, maar échte glazen. Geen universele vuilniszak, maar een heus recyclagestation voor glas, papier en rest bemand door mijn ma.
Terwijl mindere parkhangers hun lege wijnflessen laten rondslingeren en afval lui naast de overvolle container neerpleuren nemen wij alles plichtsbewust weer mee naar huis. Nee, op vlak van milieu kan je ons echt niets verwijten. Net wanneer we zelfgenoegzame schouderklopjes willen uitwisselen omdat we eigenhandig de planeet hebben gered hoor ik iemand opmerken: ‘Single-use plastic, serieus?’ Shit, de sla ! Alle moeite ten spijt worden we genadeloos afgerekend op een maxi pack rucola. Moeder, waarom heb ik toch geen krop gekocht? #Meiplasticvrij is eindelijk voorbij, maar vrij van oordeel zijn we nooit. De mensheid lijkt niets leuker te vinden dan een ander te betrappen op inconsistentie.
Liever dan te applaudisseren veroordelen we elkaar. Liever dan zelf iets te veranderen wijzen we op andermans fouten.
Ah, je bent een vegetariër, maar je draagt wel leer? Ah, je poetst je tanden met een bamboe borstel, maar je koopt wel scrub vol microplastics? Ah, jij hebt een treinabonnement, maar je neemt wel het vliegtuig ? Het is ecologisch whataboutisme van de irritantste soort en allesbehalve productief. Liever dan te applaudisseren veroordelen we elkaar. Liever dan zelf iets te veranderen wijzen we op andermans fouten. Oude wijn in herbruikbare zakken!
Onlangs ging er een post viraal waarin precies die verkeerde ingesteldheid wordt aangekaart. ‘Aan de persoon die metalen rietjes gebruikt om vissen te redden, maar wel vlees eet: dank u. Aan de veganist die de daklozenproblematiek niet kent: dank u. Aan de klimaatactivist die fast fashion shopt: dank u.’ De moraal van het Instagramverhaal: we doen allemaal ons best, dus hou die kritiek lekker voor jezelf. Zelfs de sluwe influencers die de originele quote van schrijfster Peta Kelly plagieerden – noem het upcycling – bedoelen het diep vanbinnen goed. Net als ik en mijn zak sla overigens.
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
