Redactrice Sandie en haar lief waagden zich aan deze pittige wandeling van 16 kilometer.
MUST DO: de Samariakloof in Kreta is dé ultieme uitdaging voor wandelfanaten
Ben jij al enkele jaren een fervente wandelaar of ontdekte jij je passie pas tijdens de lockdown? Dan moet je de Samariakloof in Kreta alvast op je bucketlist zetten. Het is met zijn 16 kilometer één van de langste kloven van Europa en je mag het dus gerust een pittige wandeling noemen. Redactrice Sandie trok tijdens haar vakantie op het Griekse eiland alvast haar wandelschoenen aan en vertrok vol goede moed richting Samaria. Benieuwd naar haar ervaring?
Het is 5u30 wanneer de wekker afgaat en buiten is de zon nog niet opgekomen. Thuis ben ik een redelijk vroege vogel, maar op vakantie blijf ik liever wat langer in bed liggen. Ik had me dus graag nog een keertje willen omdraaien, maar om 6u35 komt de bus ons oppikken op het afgesproken pick-uppoint. Met kleine ogen trekken we onze sportschoenen aan en wandelen we richting de bushalte. De eerste 1.316 stappen zijn alvast een feit.
Zweten geblazen
Eenmaal op de bus hebben we nog tijd voor een korte powernap. Naargelang waar op Kreta je verblijft is het namelijk nog een lange rit naar de Samariakloof. Wij verbleven in het havenstadje Rethymnon en voor ons was het nog een dikke twee uur rijden. Wanneer we bijna bij de kloof zijn, maken we met de bus nog een korte tussenstop van een halfuurtje. Hoog tijd dus om een banaantje naar binnen te werken en ons in te smeren met een royale laag zonnecrème. Het belooft die dag namelijk zo’n 32 graden te worden. Met andere woorden: zweten geblazen!
Na een kleine dertig minuten springen we weer op de bus en rijden we in rechte lijn naar de Samariakloof. Hier kan je nog voor je aan je wandeling begint al genieten van een adembenemend uitzicht, want je start je wandeling op zo’n 1.100 meter hoogte. In mijn achterhoofd hoor ik Ed Sheeran alvast ‘Oh, misty eye of the mountain below’ zingen.
Vervolgens is het tijd voor het echte werk en beginnen mijn lief en ik aan de 16 kilometer lange wandeling. Het eerste stuk is best pittig, want de afdaling wordt meteen ingezet. Redelijk steil en ook een tikkeltje glad door de vele stenen. Met deze laatste krijg je bijna de hele wandeling te maken. Je voelt je kuiten dus al snel trillen, maar uiteindelijk glijd ik maar één keer uit. Lang niet slecht, toch?
Tijdens het wandelen kom je om de paar kilometer een rustpunt tegen waar je even kan bekomen, snel iets kan eten of je flesje water kan vullen. Onderweg kan je niets kopen, dus neem zeker iets mee waar je onderweg aan kan knabbelen en ook een flesje water is een must. Deze laatste kan je onderweg bijvullen en ik kan je verzekeren dat je meerdere keren honger en vooral ook dorst zal krijgen.
Ultieme beloning
Uiteindelijk doen we er 5u34 over om het einde van de kloof te bereiken, maar ik kan je verzekeren dat de wandeling – goed voor meer dan 36.000 (!) stappen – de moeite waard is. De natuur is er namelijk prachtig. Zo loop je een groot stuk tussen de bomen, maar op een gegeven moment loop je door een vlakte met stenen en dan heb je nog enkele bruggetjes waar je over een riviertje wandelt om de overkant te bereiken. Het grootste deel van de tocht loop je naar beneden, maar vergeet niet om af en toe ook eens naar boven te kijken. Zeker als je al een aantal kilometers verder bent, kijk je op naar de prachtige bergtoppen.
Op zich verliep de wandeling voor ons redelijk vlot. We hadden niet het gevoel dat we al 16 kilometer (20 volgens mijn sporthorloge!) gewandeld hadden en ook qua tijd leek het voor ons een stuk sneller te gaan. Eens je het einde van het kloof bereikt hebt, wacht ook de ultieme beloning op je. Een frisse duik in de zee! Van de exit tot het strand is het nog zo’n twee tot drie kilometer wandelen, maar als je geen zin meer hebt, kan je voor twee euro ook een busje nemen. Wij kozen ervoor om te voet te gaan. Die paar extra meters maken het uiteindelijk niet, am I right?
Verfrissende duik
Eens je op het strand bent aangekomen, heb je voldoende tijd om even uit te rusten en af te koelen in het verfrissende water. Wie nadien ook honger heeft, kan plaatsnemen bij één van de verschillende eetgelegenheden. Vervolgens nemen wij om 17u30 de boot richting ons afspraakpunt, de tocht duurt ongeveer een uurtje. Nadien stap je weer op de bus en word je weer naar het pick-uppoint gebracht. Omdat je al voor een stuk de boot hebt genomen, is de rit trouwens meteen een stuk korter. Rond negen uur ’s avonds lieten wij ons dan ook moe maar voldaan neerploffen op ons bed. Weer een geslaagde vakantiedag!
Praktisch: Wil je de Samariakloof in Kreta zelf een keertje bewandelen? Dan reis je best tussen mei en oktober richting het Griekse eiland. De rest van het jaar is de kloof namelijk niet toegankelijk. Zelf boekten wij via ons logement een daguitstap naar Samaria, want met de auto leek ons dit niet erg praktisch. Gemiddeld betaal je per persoon zo’n 50 euro en in ruil krijg je een toegangsticket voor de kloof (5 euro), een ticket voor de boot (11 euro) en heb je vervoer voor zowel de heen- als de terugweg. Last but not least: vergeet zeker geen stevige wandelschoenen aan te trekken en ook een petje of ander hoofddeksel tegen de zon is geen overbodige luxe. Succes!
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
