'Bij het maken van "De Dag" hebben we bewust de nadruk gelegd op sterke vrouwenrollen', vertelt schrijfster Julie Mahieu.
Telenet analyseert vrouwelijke aanwezigheid in film en serie: België is best goed bezig, maar het kan beter
Vandaag is het Unequal Pay Day, de dag vanaf wanneer vrouwen zogezegd gratis werken tot het einde van het jaar. Volgens Europese cijfers is er namelijk nog altijd een loonkloof van 16 procent tussen mannen en vrouwen. In de film- en televisiewereld wordt dat verschil soms toegeschreven aan het ‘mindere succes’ van producties met een grote vrouwelijke aanwezigheid. Telenet toont aan dat dat argument voor hun aanbod alvast niet opgaat.
Telenet deed een onderzoek naar de vrouwelijke aanwezigheid in z’n titels (series en films) op Play en Play More. Het idee dat een grotere vrouwelijke aanwezigheid voor minder kijkers zorgt, is hier helemaal niet van toepassing. In de top 10 van meest bekeken titels van het afgelopen jaar komt Telenet aan een percentage van 35% vrouwelijke rollen (actrices, schrijvers, regisseurs,...), terwijl dat in de top 10 van de slechtst bekeken titels slechts 29% is.
Bewustwording in stroomversnelling
Wat het meest opvalt aan de resultaten van Telenet, is dat vrouwen nog altijd sterk ondervertegenwoordigd zijn in film en serie. In de 200 meest bekeken titels van het afgelopen jaar op Telenet, is slechts 1 op 3 personages een vrouw. Ons land doet iets beter: in Belgische producties kwam Telenet op een percentage van 37%.
Een bedrijfsleider was vroeger in de jaren 50 altijd een man, maar dat is nu niet meer het geval. Het is belangrijk dat dat ook in series getoond wordt.
Het betere – maar nog altijd opvallende ongelijke – resultaat is mede te danken aan ‘De Dag’, de erg goed bekeken serie van Julie Mahieu en Jonas Geirnaert, waarin onder meer Sofie Decleir, Maaike Neuville en Barbara Sarafian een grote rol spelen. ‘Er zijn heel veel rollen die de facto aan mannen gegeven worden, omdat dat het eerste is waaraan wordt gedacht’, vertelt Mahieu daarover. ‘We hebben met “De Dag” echt wel de nadruk gelegd op het tonen van sterke vrouwenrollen en vrouwen in alle facetten. Het hoeft zelfs niet altijd om de heel grote rollen te gaan. Iemand die in een tuin aan het werken is, bijvoorbeeld, hoeft niet altijd een blanke man te zijn. Zo’n randpersonage kan ook een vrouw zijn of iemand van een andere origine. Een bedrijfsleider was vroeger in de jaren 50 altijd een man, maar dat is nu niet meer het geval. Het is belangrijk dat dat ook in series getoond wordt. Wij vonden het heel belangrijk om daarover na te denken in “De Dag”, al primeert natuurlijk altijd het verhaal dat je hebt geschreven.’
#MeToo heeft de bewustwording in een stroomversnelling gebracht, al was ze voordien wel al aan de gang, vertelt Mahieu. ‘Toen de hele #MeToo-controverse uitbrak, zaten we met “De Dag” al in montage. Het was dus al geschreven en gefilmd. Series als “Clan” en “Tabula Rasa” waren ook pre-#MeToo. Dus het is niet zo dat het allemaal dankzij die beweging is. Maar ik merk wel dat er een grote bewustwording is gekomen voor het vrouwelijke aspect. Er wordt veel meer over gepraat. Mensen komen naar buiten met wat hen overkomen is of hoe ze behandeld worden. Ik geloof zeker dat #MeToo een stroming in gang heeft gezet.’
Verandering achter de schermen
De cijfers van Telenet tonen dat er vooral nog veel ruimte voor verandering is achter de schermen. In de 200 geanalyseerde titels op Play en Play More was slechts 1 op 5 (20%) van de producenten, 13% van de scenaristen en 4%(!) van de regisseurs vrouwelijk. ‘Het lage percentage vrouwelijke regisseurs verbaast mij eerlijk gezegd ook’, reageert Mahieu. ‘Ik kom uit de human interest en daar werken toch veel vrouwelijke regisseurs. Bij Woestijnvis is zeker de helft van de regisseurs vrouwelijk, als het niet meer is. Ik verschiet er dus wel van dat het er zo weinig zijn in fictie.’
Als het aan de vrouwen ligt, zal de ongelijkheid echter snel rechtgetrokken worden. Telenet concludeerde dat een vrouw in het schrijversteam het aantal vrouwelijke rollen in de serie of film met maar liefst 19% verhoogt. ‘”Clan”, “Tabula Rasa”, “Beau Séjour”: het zijn allemaal series met sterke vrouwelijke hoofdrollen die erg goed scoorden in de voorbije jaren. Het valt inderdaad op dat er telkens minstens één vrouw in het schrijversteam zat. Geen idee of het er iets mee te maken heeft, maar het is opvallend’, stelt ook Mahieu vast.
Kunnen vrouwen zelf iets doen om de ongelijkheid, zowel in loon als in verkregen rollen, recht te trekken? Beter onderhandelen en op hun strepen staan, misschien? ‘Ik bekijk dat liefst niet op die manier’, zegt Mahieu. ‘Waarom moet het altijd man versus vrouw zijn? Er zijn evengoed mannen die wat meer op hun strepen zouden mogen staan. Elke mens is anders en pakt de dingen aan op zijn manier. Ik ben de laatste die zou willen veralgemenen. Ik geloof veel meer in mensen an sich dan in het verschil tussen de geslachten. Door continu op de verschillen te focussen, maken we de kloof alleen maar groter. Ik zou liever naar de gelijkenissen kijken.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
