Van aspirant-K3’tje naar patser...het verschil kon niet groter zijn voor Nora Gharib (24). Deze week in Flair heeft de Marrokaans-Antwerpse schone het over haar roots, haar haters en haar eerste hoofdrol, in ‘Patser’.
Geen K3’tje, wel een patser
Het grote publiek leerde Nora kennen in 2015 dankzij haar deelname aan ‘K3 zoekt K3’. Ze moest de wedstrijd net voor de finale verlaten en daar is ze bijna drie jaar later blij om. ‘Meedoen aan die wedstrijd heeft mijn leven veranderd’, vertelt Nora. ‘Ik ben blij dat ik zo ver gekomen ben, maar achteraf bekeken was verliezen in de halve finale het beste wat me kon overkomen. Versta me niet verkeerd: ik was héél graag een K3’tje geworden, maar toch denk ik dat ik nu meer vrijheid heb. Ik ben mijn eigen baas en kan doen of laten wat ik wil.’
Zelf zeg ik resoluut nee tegen drugs, zelfs tegen een trekje van een joint.
Zoals meespelen in ‘Patser’, de nieuwste film van regisseursduo Adil El Arbi en Bilall Fallah. Een hoofdrol spelen, zelfs. Gelukkig kon Nora rekenen op de hulp van collega Matteo Simoni. ‘Mijn eerste reactie toen ik wist dat hij de hoofdrol speelde? Ik ga zóveel van hem kunnen leren. Matteo is een steengoede acteur, enorm grappig en superlief, net als de andere jongens. Hij gaf me continu tips. Dan kwam hij na een scène naar me toe en zei: Ik zou dat zo hebben gedaan. Niet omdat hij vond dat hij het beter wist, maar om mij te helpen.’
Het acteren zelf was nieuw voor Nora, maar het wereldje waarin de film zich afspeelt, dat was iets bekender terrein voor de Antwerpse. ‘Ik ben opgegroeid op Linkeroever en daar zijn drugs helaas erg aanwezig. Ik heb van dichtbij gezien hoe ze families, vriendschappen en levens kapot kunnen maken. Zelf zeg ik resoluut nee, zelfs tegen een trekje van een joint.’ Ook roken doet Nora niet, in tegenstelling tot haar personage Badia. ‘Fake roken was een challenge! De eerste draaidag moest iemand me uitleggen wat inhaleren precies was en dat ik dat dus zeker níét moest doen. Ik liep de hele tijd te hoesten (lacht).’
Roots en racisme
‘Patser’ gaat over vier Marokkaanse hangjongeren in Antwerpen die in het drugsmilieu verwikkeld raken. Maar het beeld van de Marokkaanse gemeenschap in Antwerpen dat onlangs opgehangen werd in een ‘Pano’-reportage, dat zowat de helft ervan betrokken is bij het dealen, klopt volgens Nora niet. ‘Ik ken véél meer Marokkanen die braaf studeren en keihard werken dan op straat staan dealen. Er zijn bovendien ook heel wat blanke dealers, maar die vallen misschien minder op.‘
Ik ben lang sceptisch geweest wanneer mensen de racismekaart trokken, tot ik onlangs iets meemaakte waardoor mijn naïeve kijk veranderde.
Maar Nora roept niet graag ‘racisme’, ook niet wanneer ze met zulke veralgemeningen geconfronteerd wordt. ‘Ik ben mijn leven lang sceptisch geweest wanneer mensen de racismekaart trokken. Dat is zó gemakkelijk en niet altijd terecht. Helaas heb ik onlangs toch iets meegemaakt waardoor mijn naïeve kijk veranderd is. Samen met vriendinnen reed ik mee in een Marokkaanse trouwstoet en plots werden we tegengehouden door de politie. Eén meisje had haar gordel even losgemaakt om haar truitje uit te doen en de agent had dat gezien. Eerst wilde hij alleen haar pas controleren, maar toen hij terugkwam, eiste hij ook de andere identiteitskaarten. “Jullie hadden alle drie jullie gordels niet aan’, loog hij met een grijns. Degoutant!‘, vertelt ze. ‘We hebben klacht neergelegd bij het politiestation en voor mij was daarmee de kous af. Niet iedereen blijft echter zo rustig. Jongeren die élke dag met dit soort discriminatie te maken krijgen, raken gefrustreerd en dan kunnen de zaken escaleren.’
Lees het volledige interview met Nora in Flair 4 van 23 januari.
Meer ‘Patser’:
