Het winkelcentrum in de stad Meknes waar we met school die week naartoe gaan, zit vol met kleine winkeltjes die vooral veel eten, souvenirs en lekkernijen verkopen. We krijgen als opdracht van de begeleider om in groepjes van 8 scholieren een souvenir te kopen voor minder dan 10 dirham (= 1 euro). Mijn klasgenootjes komen terug met een apart potje. De verkoper vertelde hen dat het voor oogmake-up bedoeld is. Als blogger ben ik meteen geprikkeld – denk: prachtige Marokkaanse omfloerste ogen! Ik mag het potje houden en ga meteen op zoek naar het bijbehorende kohl-poeder.
Hoe werkt het?
Je stopt een beetje van het zwarte poeder in het houten potje en doet er een paar druppels water bij. Het is vrij lastig om de verhouding poeder/water goed te krijgen. Als de kleur te licht is, dan voeg je gewoon wat meer poeder toe. Goed roeren om klontjes te voorkomen.
Lastig, zo’n houten penseel...
Zo, en dan is mijn eyelinermengsel klaar. Aanbrengen maar! Krijg ik dat messcherpe Marokkaanse lijntje? Nou, nee dus. Het is eerder een lijntje met kleine haperingen. Het blijkt knap lastig om met dat houten stokje een strakke lijn te trekken. Zelfs als je ervaren bent in eyeliner aanbrengen zoals ik 🙂 Maar die kleur! Zo mooi. Een diep mat-zwart. Meestal zie ik bij eyeliner een glimmende gloed, maar bij deze niet. Ik ga dit zeker nog een paar keer oefenen, want de kleur is te mooi om te laten liggen.
