COLUMN: ‘Vrede op aarde en hou gewoon uw handen thuis, mannen. Zo moeilijk is dat niet.’

Victim blaming , slut-shaming en alles dat erop rijmt, zijn niet van deze tijd. Sterker nog, ze zijn al een tijdje uit de mode. Ik schrijf over trends, dus ik weet zo'n dingen.

En toch zijn er nog steeds mensen die het normaal vinden om de oorzaak van ongewenste intimiteiten en verkrachting bij het slachtoffer te zoeken.

Burgemeesters die impliceren dat gedragscodes en armlengtes seksuele agressie kunnen afweren. Misschien is mevrouw Reker zelf bang. Haar uitspraken – hoewel naar eigen zeggen verkort weergegeven in de media – getuigen van een wanhopige logica. ‘Laten we allemaal samen blijven, dan kan er ons niets gebeuren.’ Het spijt mij mevrouw Reker te moeten meedelen dat kuddevorming net zo min een oplossing voor dit maatschappelijke probleem vormt als de collectieve adoptie van de maxirok, modieus als die mag zijn.

Zelf ben ik nog nooit slachtoffer geworden van ernstige ongewenste intimiteiten, maar ik ken helaas heel wat vrouwen die dat niet kunnen zeggen. Vriendinnen en kennissen die aangerand of verkracht werden, in België of het buitenland. Midden in de nacht of midden in de dag, op een druk kruispunt of langs een verlaten landweg. Geen magische armlengte of afschrikwekkend broekpak had hen kunnen helpen.

Het probleem ligt dan ook niet bij de slachtoffers, waar ze zich bevonden of wat ze aanhadden, maar bij de daders, en bij het feit dat er in dit land en elders nog steeds jongens opgroeien tot mannen die denken dat het oké is om een ander lastig te vallen, te beschimpen en te bepotelen. En dat moet stoppen, met cursussen als common sense niet werkt.

Don't blame the victim , maar tegelijk wil ik zeggen: don't blame the vluchteling, want met anekdotisch bewijs en een scheut xenofobie wordt er duchtig over één kam geschoren. ‘Het zijn weer die allochtonen, meneer,' klinkt her en der, alsof er vóór de vluchtelingencrisis geen verkrachtingen gebeurden. Van ‘They took our jobs' naar ‘They took our women’. En ondertussen knijpt Jan met de pet nog eens in de kont van een nietsvermoedende voorbijgangster.
 

Mannen die vrouwen als welgevormde doelwitten zien en nog nooit van gelijkheid gehoord hebben, bestaan in alle bevolkingsgroepen. Mannen én vrouwen die de schuld voor een seksuele overtreding bij het slachtoffer leggen, kom je nog veel te vaak tegen. Maar mensen die hun mond opentrekken en níét willen zwijgen voor de wereld een stukje veiliger wordt, zijn er gelukkig ook en masse. Vrede op aarde en hou gewoon uw handen thuis. Zo moeilijk is dat niet.