Een onderzoek van de Universiteit van San Diego stelt dat jongeren die veel tijd op hun smartphone spenderen ongelukkiger zijn. Ook Janne* (28) voelde de druk die een smartphone met zich meebrengt en besloot dan ook haar gsm weer in te ruilen voor een oude Nokia baksteen.
‘Tien jaar geleden kocht ik, zoals zovelen op die leeftijd, een eerste telefoon. Een tijdje later werd die vervangen door een smartphone en stilaan verschenen ook sociale media meer en meer op het toneel. In het begin leken al die apps nog onschuldig, maar meer en meer namen ze mijn leven in beslag. In mei vorig jaar heb ik dan de stap gezet: ik schakelde opnieuw over naar een baksteentje van Nokia.
De druk van sociale media werd me te veel. Ik ben een tijdje ziek geweest, en dat was de druppel die de emmer deed overlopen. In die periode zat ik nog vaker op mijn smartphone dan anders. Heel de dag door had ik niets te doen, dus was ik aan het scrollen. Dat zal wel zo’n zeven à acht uur per dag zijn geweest.
Vooral Instagram en Facebook maakten me ongelukkig, omdat het daar zo gemakkelijk is om jezelf te vergelijken met anderen.
Op sociale media zag ik iedereen naar feestjes gaan, leuke reisjes maken, een glaasje wijn drinken op een terras, en ik lag ziek in bed. Ik voelde me dan heel eenzaam. Vooral Instagram en Facebook maakten me ongelukkig, omdat het daar zo gemakkelijk is om jezelf te vergelijken met anderen. Vóór ik ziek werd, vond ik dat ik ook al te veel op mijn smartphone zat, maar afstand nemen was moeilijk.
Ik had mijn apps al weleens verwijderd, maar na een week zette ik ze er toch weer op. Het is een gevaarlijk ding, die smartphone. Hij roept je, het is zoals een verslaving. Maar iedereen gebruikt een smartphone, dus dat maakt het zo moeilijk om ervan af te stappen.’
Tijdverspilling
‘Mijn sociale leven heeft nooit geleden onder mijn smartphonegebruik. Voor mezelf was het wel heel confronterend als ik weer álles had doorgescrold, en geen nieuwe beelden meer tegenkwam. Ik voelde me vooral eenzaam door mezelf te vergelijken met anderen op sociale media, door mezelf wijs te maken dat anderen – zogezegd – hun tijd zoveel interessanter besteden.
Ik voelde me vooral eenzaam door mezelf te vergelijken met anderen op sociale media, door mezelf wijs te maken dat anderen – zogezegd – hun tijd zoveel interessanter besteden.
Maar ook de druk om constant bereikbaar te zijn, maakte me ongelukkig. Een smartphone hebben is echt vermoeiend. Je moet meteen antwoorden, en dat is erg energievretend. Soms zat ik twee uur aan een stuk te scrollen. Wat een tijdverspilling!’
Geweldig, die rust!
‘Ik wist al langer dat mijn smartphone de oorzaak was van mijn negatieve gevoelens, maar de stap zetten om hem aan de kant te schuiven, was groot. Het is wel een deel van je sociale leven dat opeens verdwijnt. Toch voelde ik me, zodra ik mijn Nokia had gekocht, meteen veel relaxter. Die rust, geweldig!
Voorheen maakte ik me druk als mensen niet meteen reageerden of als ikzelf niet stante pede kon reageren, maar nu is die optie er gewoon niet meer.
Voorheen maakte ik me druk als mensen niet meteen reageerden of als ikzelf niet stante pede kon reageren, maar nu is die optie er gewoon niet meer. Als iemand me echt nodig heeft, kan hij bellen of een berichtje sturen. Thuis heb ik nog wel een smartphone, dus ik zit nog wel op Instagram en Facebook, maar die check ik alleen ’s avonds even. Ik gebruik hem dus nog wel, maar maximaal nog een uur per dag. Vroeger was dat zo’n vijf uur per dag.’
Dat ding zó beu
‘Toch kan een smartphone soms erg handig zijn. Hij deed dienst als gps. Nu moet ik vaak wat langer rondlopen om een adres te vinden. In de auto gebruik ik hem af en toe nog, want anders zou ik hopeloos verkeerd rijden. Maar ik wil mijn smartphone niet meer fulltime bij me hebben.
Hoe langer de reis duurde, hoe meer ik merkte dat ik er weer afhankelijk van werd.
Ik ben net een week op vakantie geweest, en toen had ik hem wel meegenomen zodat ik berichtjes en foto’s naar mijn ouders kon sturen via WhatsApp. Na een week was ik hem zó beu! Hij eiste gewoon te veel aandacht op. Hoe langer de reis duurde, hoe meer ik merkte dat ik er weer afhankelijk van werd. Ik werd dan boos op mezelf.
Terug thuis was ik blij dat ik hem kon inruilen voor mijn Nokiaatje. Een smartphone is goed voor een week, maar langer hoeft niet meer voor mij.’
*Janne is een schuilnaam.
Tekst: Katrien De Groef m.m.v. Annelin Marien
Lees ook:
