Elk koppel heeft weleens ruzie, maar wat als je vastzit in een spiraal van huiselijk geweld? Het overkwam Els (27) in twee verschillende relaties. Ondanks alles bleef ze haar tweede vriend trouw, tot ze geen andere uitweg meer zag.
‘Er wordt weleens gezegd dat je foute mannen aantrekt als je een slecht verleden met je meedraagt. In mijn geval is dat niet gelogen. Tijdens mijn tienerjaren werd ik misbruikt door mijn oudere broer Koen. Het misbruik gebeurde wekelijks en stopte pas toen hij een vaste relatie kreeg.
Tot mijn 19de zweeg ik over wat Koen deed, maar toen hij voorstelde om te babysitten op de kindjes van onze oudere zus, moest ik het wel vertellen. Ik had schrik dat hen hetzelfde leed stond te wachten. Toen ik mijn geheim deelde, verbraken mijn ouders en zus onmiddellijk het contact met Koen.
Tijdens mijn tienerjaren werd ik misbruikt door mijn oudere broer Koen. Het misbruik gebeurde wekelijks en stopte pas toen hij een vaste relatie kreeg.
Voor het eerst in jaren voelde ik me veilig, al mocht ik van mijn ouders met geen woord over het misbruik reppen en ook geen aangifte doen bij de politie. “Het is gebeurd, laat het rusten”, zeiden ze. Een reactie die ik maar moeilijk begreep en enorm pijnlijk was.’
Reddende engel
‘Ik voelde me in de steek gelaten en zat tijdens die periode slecht in mijn vel. Maar toen ontmoette ik Frederik, bij wie ik mijn zorgen even kon vergeten. Hij leek wel mijn reddende engel. Ik kon mezelf zijn bij hem en twijfelde dan ook niet toen hij voorstelde om te gaan samenwonen in het verre Oost-Vlaanderen, op zo’n 150 kilometer van vrienden en familie.
Ik beschouwde het als een nieuwe start en verhuisde vrijwel meteen. De eerste maand woonden we in bij zijn ouders, wat goed verliep, maar zodra we verhuisden, kwamen zijn mindere kantjes naar boven. Elk weekend kwam Frederik dronken thuis en kotste hij de boel onder.
Elk weekend kwam Frederik dronken thuis en kotste hij de boel onder.
Als ik daar wat van zei, werd hij verbaal agressief. Volgens Frederik had ik geen reden om te klagen of ongelukkig te zijn, terwijl hij me steeds meer kleineerde. Zo maakte hij vaak denigrerende opmerkingen over mijn job. Ik werkte “maar” in de horeca, ik was “maar” een keukenmedewerker.’
Geen kracht om zelf weg te gaan
‘Frederik duldde geen tegenspraak. Op den duur bepaalde hij mijn doen en laten. Toen mijn opa op sterven lag en ik hem wilde bezoeken, weigerde Frederik dat (stil). Alleen mocht ik de deur niet uit, tenzij ik naar mijn werk ging.
Ik had geen energie om tegen Frederik in te gaan. Ik liet hem maar begaan en als ik zijn wil dan toch eens negeerde, was het kot te klein. Dan gooide hij allerlei voorwerpen naar mijn hoofd of kneep hij mijn keel dicht (stil).
Als ik zijn wil dan toch eens negeerde, was het kot te klein. Dan gooide hij allerlei voorwerpen naar mijn hoofd of kneep hij mijn keel dicht.
Het beste wat hij ooit voor me deed, was de relatie verbreken. Ik was er mentaal zo slecht aan toe dat ik zelf niet de kracht had om bij hem weg te gaan. Na de breuk had ik even genoeg van mannen. Ik nam de tijd om aan mezelf te werken, om mezelf sterker te maken. Het heeft uiteindelijk vier jaar geduurd voor ik me opnieuw kon openstellen voor een relatie.’
Weer een gewelddadige relatie
‘In 2016 leerde ik Yannick kennen. We leken wel voor elkaar gemaakt. Er waren meerdere raakvlakken, maar het was vooral ons verleden dat meteen een band schepte. Ook Yannick had geen zorgeloze jeugd achter de rug. Het deed deugd om ons hart bij elkaar te luchten, om iemand te hebben die het precies begreep.
Yannick had het soms moeilijk en kon weleens kwaad worden omwille van zijn situatie, maar na elke uitbarsting zei hij meteen sorry, een woord dat mijn ex niet eens kende.
Tijdens de eerste maanden van onze relatie waren er geen noemenswaardige problemen. Yannick had het soms moeilijk en kon weleens kwaad worden omwille van zijn situatie, maar na elke uitbarsting zei hij meteen sorry, een woord dat mijn ex niet eens kende.
Misschien had ik te veel begrip, ik weet het niet (stil). Zelfs ondanks de hel die ik met Frederik meemaakte, had ik niet het gevoel dat ik niet veel later weer zou vastzitten in een gewelddadige relatie. Ik dacht dat Yannick anders was.’
Vogel voor de kat
‘Ik heb me nooit onveilig gevoeld, tot Yannick op 1 januari 2017 voor het eerst fysiek geweld gebruikte. Hij was toen al bij me ingetrokken. We waren op de terugweg van de zee toen een discussie uit de hand liep. Ik wilde de gemoederen bedaren en reed een snelwegparking op zodat we konden praten, maar de motor lag nog niet stil of Yannick gaf me een kopstoot.
Ik zag aan zijn gezicht dat hij zelf schrok van waartoe hij in staat was en hij beweerde dat hij zoiets nooit meer zou doen.
Ik zag aan zijn gezicht dat hij zelf schrok van waartoe hij in staat was. Yannick beweerde dat hij zoiets nooit meer zou doen. Ik had hem onverbiddelijk aan de deur moeten zetten, maar dat deed ik niet. Ik wilde geloven dat het eenmalig was, maar vanaf dat moment ging het van kwaad naar erger.
Tijdens ruzies gaf hij me steeds vaker een duw of sloeg hij me. In maart sneuvelde de eerste deur in huis en nog geen maand later liep ik door Yannick een spierscheur op, met als gevolg dat ik enkele maanden immobiel was.
Dat was de ergste periode, want toen was ik echt een vogel voor de kat. Ik kon amper bewegen, laat staan me verweren, en zelfs toen stopte het geweld niet. Kopstoten, wurgpogingen tot ik zwarte vlekken zag, noem maar op. Hij bleef maar doorgaan.’
Zelfs toen ik enkele maanden immobiel was – door hem – stopte het geweld niet. Kopstoten, wurgpogingen tot ik zwarte vlekken zag, noem maar op.
Het ligt aan mij
‘De politie werd er meermaals bij gehaald, voornamelijk door buren die klaagden over geluidsoverlast. Hoewel ik meer dan eens voor mijn leven vreesde, heb ik nooit klacht ingediend tegen Yannick. Ik was ervan overtuigd dat het mijn einde zou betekenen als ik aangifte deed. Op kerstavond 2017, na bijna een jaar van terreur, zette ik een punt achter onze relatie.
Hoewel ik meer dan eens voor mijn leven vreesde, heb ik nooit klacht ingediend tegen hem. Ik was ervan overtuigd dat het mijn einde zou betekenen als ik aangifte deed.
Wie dit verhaal leest, verklaart me waarschijnlijk voor gek dat ik zo lang bij hem bleef, maar ik geloofde dat ik niet beter verdiende. Ik dacht dat het aan mij lag, want Yannick was al de tweede die me zo behandelde. Ik heb mijn verwondingen ook nooit laten vaststellen door een dokter. Als ik er niet over praat, is het me niet overkomen, dacht ik, al waren er een paar mensen in mijn omgeving die wel vermoeden dat er meer aan de hand was dan ik liet uitschijnen.
Maar als ik erover werd aangesproken, verbloemde ik de situatie. Door onze hond zag ik uiteindelijk in dat het zo niet verder kon. Ik zag hoe bang ze was van Yannick en vreesde dat ze weldra ook klappen zou incasseren.’
Onvoorwaardelijke liefde
‘Ik had nooit gedacht dat ik slachtoffer zou worden van partnergeweld, en toch overkwam het me twee keer. Omdat Yannick me zo vaak sloeg, doen mijn kaken permanent pijn. Ik kan niet geeuwen, lachen of eten zonder pijn. De impact op mijn leven is groot, en dat is nog een understatement. Ik weet niet meer wie ik ben.
Omdat mijn ex me zo vaak sloeg, doen mijn kaken permanent pijn. Ik kan niet geeuwen, lachen of eten zonder pijn.
Fysiek ben ik 27, maar emotioneel voel ik me zoveel ouder. Ik heb nog zoveel stress dat ik constant in opperste staat van paraatheid sta, zelfs nu ik sinds een tijdje een lieve vriend heb en eindelijk weet hoe het voelt wanneer iemand onvoorwaardelijk van je houdt.
“Everything will be okay in the end. If it’s not okay, it’s not the end“ is een boodschap die ik wil meegeven. Ik dacht dat ik nooit meer gelukkig zou worden, maar het is niet omdat je zoiets hebt meegemaakt dat je geen geluk meer kan vinden.’
Heb je na het lezen van dit artikel nood aan een gesprek? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24u/7d) of chat via tele-onthaal.be.
Lees ook:
