Een aantal technische kunstgrepen en wat mooie woorden: meer hebben genadeloze oplichters vaak niet nodig om zelfs de meest intelligente mensen in de val te laten lopen. Stéphanie (35) werd het slachtoffer van datingfraude
‘Na mijn echtscheiding stortte ik me volledig op mijn werk. Met een directeursfunctie in een groot bedrijf maakte ik lange dagen, had ik veel verantwoordelijkheden en restte er maar weinig tijd voor mezelf. Een klankbord om ’s avonds mijn verhaal tegen te doen had ik als vrijgezel niet.
Toen ik in een burn-out belandde had ik niets meer om handen, dus besloot ik weer te gaan daten.
Enkele jaren ging ik keihard door tot ik uiteindelijk in een burn-out belandde. Van vandaag op morgen zat ik thuis en had ik niets meer om handen. Almaar meer begon de eenzaamheid de kop op te steken. Ik besloot dus om terug te gaan daten.
Ik maakte een profiel aan op Tinder en bekeek met een kritisch oog de mannen die de revue passeerden. Af en toe chatte ik wat, maar tot een fysiek ontmoeting kwam het nooit. Daarvoor was mijn interesse niet groot genoeg. Tot zijn foto plots verscheen.
Ik was nooit geïnteresseerd, tot zijn foto verscheen: een knappe man met donkere ogen en een mooi gebit die als militair deel uitmaakte van het Amerikaanse leger.
Een knappe man met donkere ogen en een mooi gebit die als militair deel uitmaakte van het Amerikaanse leger. Ik zocht contact met hem en vrij snel nadien vroeg hij me om Tinder te verlaten en een profiel aan te maken op Google Hangouts zodat we uitgebreider konden kennismaken en ook konden bellen.’
Mijn klankbord
‘Hij overlaadde me met poëtische woorden, maar erg veel indruk maakte dat niet. Ik bleef er zo nuchter en onbewogen bij dat hij op de duur kwaad werd en alle contact verbrak. Erg vond ik dat toen niet, ik had zelfs al mijn profiel op Google Hangouts verwijderd en dacht nauwelijks nog aan hem. En toen kwam hij na vier weken weer op de proppen.
Hij miste me verschrikkelijk en wilde graag de draad weer oppikken. Ik ging op dat ogenblik door een moeilijke periode, was kwetsbaar en vond in hem een klankbord. Ik besefte dat ik me na een gesprek met hem elke keer opvallend beter voelde. Goede vrienden die ik vertelde over hem drukten me meteen op het hart dat ik maar beter kon opletten.
Diep vanbinnen besefte ik zelf na verloop van tijd ook wel dat er iets niet klopte. En toch liet ik me altijd weer door hem overtuigen. Ik liep met mijn ogen open in de val.
Er circuleerden op het internet genoeg verhalen van scammers die zich uitgaven voor Amerikaanse soldaten. Diep vanbinnen besefte ik zelf na verloop van tijd ook wel dat er iets niet klopte. En toch liet ik me altijd weer door hem overtuigen. Ik liep met mijn ogen open in de val.’
Smoorverliefd
‘Toen hij de eerste keer geld vroeg voor de medicijnen van zijn zieke dochter, omdat hij als soldaat op missie zogezegd niet aan zijn rekening kon, stuurde ik hem meteen wandelen. Puur rationeel besefte ik toen al dat ik met een fraudeur te maken had. Maar ondertussen was ik smoorverliefd geworden waardoor ik er niet meer in slaagde volledig met hem te breken.
Ondertussen was ik smoorverliefd geworden waardoor ik er niet meer in slaagde volledig met hem te breken.
Enkele maanden later vroeg hij me opnieuw geld. Om zijn post in het leger te kunnen verlaten, zijn bezittingen te laten overbrengen naar mij thuis en samen met mij een nieuw leven te kunnen beginnen. Zijn rekening was door een intern onderzoek in het leger bevroren. Opnieuw kreeg ik een verhaal te horen dat nergens op sloeg. Dus stuurde ik hem opnieuw wandelen.
Wanneer vrienden polsten of ik eigenlijk nog contact met hem had, wimpelde ik het gesprek altijd snel af. Iedereen was ervan overtuigd dat ik wel slim genoeg was om mijn conclusies te trekken. Opnieuw hadden we een tijdlang geen contact, en voor het eerst miste ik hem verschrikkelijk. Mijn geluk kon dan ook niet op toen ik hem enkele weken later terug hoorde.
Wanneer vrienden polsten of ik eigenlijk nog contact met hem had, wimpelde ik het gesprek altijd snel af. Iedereen was ervan overtuigd dat ik wel slim genoeg was om mijn conclusies te trekken.
Met de hulp van een vriend was hij naar huis kunnen gaan in Canada. Daar wilde hij wat tijd doorbrengen met zijn dochter. Maar zijn grote droom bleef om met mij een nieuw leven te beginnen in België.’
Duidelijk gescammed
‘Toen hij vroeg om een vliegticket voor hem te betalen, ging ik voor het eerst op zijn vraag om geld in. Ik ging akkoord om een deel van zijn ticket te sponsoren. Het zou geen wereldramp zijn, mocht ik die € 100 kwijt zijn, toch? Dat dat het begin van mijn ondergang zou betekenen, daar was ik me toen niet van bewust.
Ik ging akkoord om een deel van zijn ticket te sponsoren. Dat dat het begin van mijn ondergang zou betekenen, daar was ik me toen niet van bewust.
In de maanden die volgden kreeg ik het ene na het andere hallucinante verhaal te horen als verklaring waarom hij steeds meer geld nodig had om te emigreren, maar nooit effectief tot hier geraakte. En iedere keer besefte ik diep van binnen dat hij me voor de gek hield en probeerde ik mezelf te beschermen door naar concretere gegevens te vragen. Maar zijn smoesjes klonken plausibel, dus wilde ik ze maar al te graag geloven.
Keer op keer liet ik me weer door hem overhalen en hop, ik schreef opnieuw € 1000 naar hem over. Ondertussen ging ik wel op onderzoek uit. Ik ontdekte dat zijn identiteit helemaal niet gelinkt was aan een vrijgezel met een dochter. De man op de foto was getrouwd en had drie kinderen. Ik was duidelijk gescammed, door God weet wie, en had ondertussen al duizenden euro’s aan hem gespendeerd.
Ik ontdekte dat zijn identiteit helemaal niet gelinkt was aan een vrijgezel met een dochter. De man op de foto was getrouwd en had drie kinderen.
Zo goed als al mijn spaargeld had ik er doorgejaagd. In mijn omgeving wist niemand in welke ellende ik verzeild was geraakt. Ik ging kapot van schaamte en verdriet, en toch slaagde ik er nog altijd niet in om alle contact met hem te verbreken.’
Ik probeer me te herpakken
‘Zo kon het niet verder, dus ben ik uiteindelijk toch naar de politie gestapt. Ik werd ondervraagd en in omfloerste bewoordingen liet de agent me weten dat hij waarschijnlijk weinig voor me kon betekenen. Ik was gewoon erg dom en naïef geweest. Iets wat ik ondertussen zelf ook wel wist en eigenlijk altijd heb geweten.
Er zijn nog altijd dagen dat ik me kapot pieker over hoe de zaak nu eigenlijk in elkaar zat, en wat ik nog zou kunnen doen om hem te ontmaskeren.
Ten einde raad heb ik vorige zomer contact gezocht met Neniu, een vzw die slachtoffers van oplichting begeleidt en informeert. Ik verbrak ook alle contact met hem. Met de hulp van de mensen van Neniu en mijn vrienden probeer ik mijn leven weer op de rails te krijgen. En toch zijn er nog altijd dagen dat ik me kapot pieker over hoe de zaak nu eigenlijk in elkaar zat, en wat ik nog zou kunnen doen om hem te ontmaskeren. Maar ik weet dat ik het moet loslaten.
Sinds kort ben ik terug aan het werk, in een administratieve functie, en probeer ik ook op professioneel vlak terug deftig te functioneren. En ook in de liefde wil ik nog altijd blijven geloven. Ooit zal die puzzel voor mij misschien toch weer eens in elkaar vallen.’
Tekst: Jill De Bont
Lees ook:
