Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Thomas Vanhaute

‘Ik ben de hele dag op de baan en mijn eigen baas. Dat gevoel van vrijheid vind ik nergens anders.’

Verena (43) werkt voor DHL Express en bezorgt al 20 jaar pakjes in het Antwerpse

Catherine Kosters

Not all heroes wear capes. Sommige dragen een koeriersuniform en een fietshelm. Deze delivery girls trotseren weer en wind om die pizza te bezorgen terwijl hij nog heet is. Ze wagen hun leven in het razende stadsverkeer om jouw online aankopen zo snel mogelijk op de deurmat krijgen. Heldinnen, wij groeten u.

Altijd onderweg


‘Ik werk al voor DHL sinds 1999, héél lang dus (lacht). Ik was mijn toenmalige job in een fotowinkel beu en had behoefte aan iets totaal anders. De nieuwe baan beviel me zo goed dat ik ben blijven plakken. Ik ben de hele dag op de baan en mijn eigen baas. Dat gevoel van vrijheid vind ik nergens anders. Sowieso ben ik graag onderweg. Met de auto op vakantie, zalig! Ik werk parttime en elke week bestaat uit twee lange dagen van elf uur en één halve dag. De voormiddag is meestal gevuld met leveringen en de namiddag met ophalingen. Ik rij vaak dezelfde route, maar toch wordt het nooit saai. Ik lever in Groot-Antwerpen, een gebied dat bijna tot aan de Nederlandse grens reikt. De wegen ken ik als mijn broekzak, maar toch vertrouw ik ook op mijn gps. Er is de laatste jaren zo veel veranderd!’

Ik ben de hele dag op de baan en mijn eigen baas. Dat gevoel van vrijheid vind ik nergens anders.

Filepret


‘Op een dag maak ik gemiddeld vijftig stops en soms lever ik meer dan honderd pakjes. Ik zit alleen in de wagen, maar dankzij het contact met de klanten is het geen eenzame job. In de binnenstad valt het verkeer goed mee, maar op de wegen rond Antwerpen sta ik vaak in de file. Dan zet ik de radio gewoon wat harder en zing ik luid mee. Wie snel gefrustreerd raakt door het verkeer, kan beter een andere job zoeken (lacht). Wél een grote bron van ergernis zijn de wegenwerken. Het lijkt erop alsof ze nu echt óveral bezig zijn. Gelukkig worden we goed gebrieft. Elke ochtend geven onze oversten de laatste updates mee en we worden gevraagd om elkaar op de hoogte te houden van problemen op de routes. Antwerpen is nu één grote werf, maar hopelijk plukken we daar later de vruchten van.’

Kerstvrouw


‘De meeste klanten zien mij graag komen. Dan doen ze de deur open met een smile: “Wauw, is dat pakje nu al hier!” Ik voel mij het hele jaar door een beetje kerstman (lacht). Slechte reacties zijn schaars. Wanneer er een conflict is, probeer ik rustig uit te leggen dat verschillende factoren de levertijd kunnen beïnvloeden. Soms ben ik wel eens nieuwsgierig naar de inhoud van een pakje. Bij kleren of schoenen weet je het meteen. Het gros van onze leveringen aan consumenten bestaat uit dat soort online aankopen. Verder bezorgen we ook documenten, wisselstukken, medisch materiaal en zelfs bloedstalen. Die laatste worden vervoerd op droogijs en moeten zo snel mogelijk worden afgeleverd. Het werk van een koerier kan soms van levensbelang zijn.’

De meeste klanten zien mij graag komen. Ik voel mij het hele jaar door een beetje kerstman.

Vrouw achter het stuur


‘Bij ons werken er meer mannen, maar op zich zie ik geen reden waarom je als vrouw de job níét zou kunnen uitoefenen. Oké, er komt wel wat tilwerk aan te pas en dat kan soms best zwaar zijn. Vrouwelijke koeriers krijgen gelukkig sneller hulp van klanten of van de magazijniers (lacht). Grappen of opmerkingen genre “Het is weer een vrouw achter het stuur!” hoor ik eigenlijk nooit. Ik denk dat ze niet durven (lacht). Parkeren is sowieso geen probleem. Ik vind altijd wel ergens plek.’

Pakje van de ooievaar


‘Ik woon samen met mijn partner en ons zoontje van tien. Ik heb bewust voor parttime gekozen, zodat ik meer tijd zou kunnen doorbrengen met mijn gezin, niet omdat ik mijn job niet graag doe. Ik weet dat veel mensen die optie niet hebben en prijs me dus heel gelukkig. Wie zwanger is als koerier bij DHL moet meteen stoppen met werken. Dat heeft met het tillen te maken. Na de geboorte heb ik nog extra ouderschapsverlof genomen en Stan was dus al zeven maanden toen ik weer begon. Ik miste hem wel, maar de draad pikte ik meteen weer op, alsof ik nooit was weggeweest! Mijn zoontje met de camionette naar school brengen mag niet, want die blijft natuurlijk op het bedrijf. Wél mag ik de wagen lenen als ik iets moet verhuizen. Nog een voordeel van mijn job (lacht).’

Meer straffe verhalen: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '