Het had de mooiste dag van haar leven moeten worden, maar het werd er eentje vol boosheid en verdriet. Annelies* (30) annuleerde haar droombruiloft nadat ze haar lief had betrapt op overspel.
‘Op 9 maart 2025 hadden Laurens en ik normaal gezien onze eerste huwelijksverjaardag gevierd. Helaas liep ons verhaal helemaal anders. Al van toen ik klein was, droomde ik van een bruiloft met alles erop en eraan. Toen ik Laurens ongeveer zes jaar geleden leerde kennen, begon ik dan ook stilaan te dromen van een aanzoek. Naar mijn gevoel waren we een match made in heaven. Na onze eerste ontmoeting werden we meteen onafscheidelijk.’
Droomaanzoek
‘Helaas kregen we al snel te maken met onze eerste grote uitdaging als koppel. Laurens stond namelijk op het punt om voor zijn werk een halfjaar naar de andere kant van de wereld te verhuizen. Amper vier weken nadat we een koppel waren geworden, stapte hij op het vliegtuig naar Australië. Voor een kersvers koppel als wij was dat meteen een serieuze relatietest, maar onze prille liefde was sterk genoeg: we wilden op elkaar wachten. Halverwege die periode trokken we samen een maand lang door Indonesië, de volgende relatietest die we met glans doorstonden. Onze klik was echt heel sterk, net als de seksuele aantrekkingskracht nog maar te zwijgen. We waren allebei klaar om ons definitief te settelen.’
Nadat we tijdens een rondreis in Tanzania de top van de Kilimanjaro hadden bereikt, ging hij op één knie zitten met een verlovingsring in zijn hand.
‘Toen hij weer in België was, gingen we al snel samenwonen en begonnen we nog meer te dromen van een toekomst samen. Al vanaf het begin voelde onze relatie zo goed dat ik ervan overtuigd was dat Laurens de persoon was met wie ik mijn leven wilde delen. Hij dacht daar blijkbaar hetzelfde over, want nadat we tijdens een rondreis in Tanzania de top van de Kilimanjaro hadden bereikt, ging hij op één knie zitten met een verlovingsring in zijn hand. Toen hij vroeg of ik zijn vrouw wilde worden, zei ik dan ook volmondig ja.’
De volgende stap
‘Na dat droomaanzoek liep ik op wolken. Ik kon niet wachten om het nieuws bekend te maken en begon onze bruiloft in mijn hoofd al helemaal te plannen. Iedereen in onze omgeving was blij dat we de volgende stap zouden zetten. Wat niemand toen wist, was dat het niet bij trouwen alleen zou blijven, want Laurens en ik wilden ook graag aan kinderen beginnen. Het was onze droom om op ons trouwfeest aan onze vrienden en familie te kunnen aankondigen dat we zwanger waren. Dus stopte ik met de pil en probeerden we een kindje te maken. Een paar weken na onze thuiskomst prikten we een datum voor ons wettelijk en kerkelijk huwelijk. We kozen voor de dag waarop we exact zes jaar samen zouden zijn en zodra alles – gaande van de trouwlocatie tot de bedankjes en alles daartussenin – tot in de puntjes geregeld was, konden we beginnen aftellen naar onze grote dag.
Het was zonder twijfel een droombruiloft geworden waarover jaren later nog altijd gesproken zou worden. Alleen zijn Laurens en ik nooit in het huwelijksbootje gestapt.
‘Tijdens de ochtend van onze trouwdag zou Laurens samen met zijn ouders en zus naar het huis van mijn ouders komen, waar we elkaar voor het eerst volledig uitgedost in pak en trouwjurk zouden zien. Na de first look zouden we met een glaasje champagne klinken op de start van een bruisend en liefdevol leven samen, om ons vervolgens met een prachtige oldtimer te laten vervoeren naar de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen. Na de dienst zou er een kleine huwelijksreceptie volgen voor de gasten. Daarna was het plan dat Laurens en ik ons eventjes terugtrokken voor een fotoshoot op de locatie waar onze eerste date plaatsvond, zodat we trouwfoto’s hadden die we levenslang konden koesteren. Vervolgens zouden we richting onze feestzaal trekken, waar we samen met ruim tweehonderd genodigden zouden dineren, gevolgd door een dansfeest dat tot in de vroege uurtjes zou duren. Het was zonder twijfel een droombruiloft geworden waarover jaren later nog altijd gesproken zou worden. Alleen zijn Laurens en ik nooit in het huwelijksbootje gestapt.’
Bommetje ontploft
‘Hoewel ik echt het gevoel had dat Laurens en ik voor elkaar gemaakt waren, hadden we onze strubbelingen. Maar natuurlijk is geen enkele relatie perfect. Ik wist dat hij zijn ex-vriendin had bedrogen, maar al vanaf het begin deed hij erg veel moeite om mijn vertrouwen te winnen. Zonder dat ik er ooit zelf om vroeg, kreeg ik de toegangscode van zijn smartphone. Ondanks het feit dat hij niet altijd even open over zijn relatieverleden sprak, had ik helemaal geen reden om aan zijn intenties te twijfelen. We waren verliefd en kozen voor elkaar, elke dag opnieuw. Maar daarnaast worstelde Laurens met een verslaving, wat een serieuze druk op onze relatie legde. Als hij bijvoorbeeld enkele dagen niet kon gebruiken, liep hij de muren op en was hij heel kortaf.’
Op dat toestel vond ik per toeval enkele homemade video’s van hem die op slag alles veranderden.
‘We gingen allebei in therapie om daaraan te werken en dat hielp. De domme discussies verdwenen en het vertrouwen in elkaar en in onze relatie nam opnieuw toe. De therapeut zei meermaals dat ze zag dat we elkaar oprecht graag zagen, waarop Laurens keer op keer bevestigde dat ik een fantastische vrouw en zijn rots in de branding was. Ik geloofde hem op zijn woord, vandaar dat ik de bom die net voor de kerstperiode van 2023 werd gedropt niet zag aankomen... Een paar weken eerder was ik onverwachts mijn job verloren, waardoor ik in zak en as zat en vaak niet kon slapen. Tijdens dat soort nachten ging ik meestal in de woonkamer zitten, omdat ik Laurens niet wakker wilde maken. Hij had liever dat ik bij hem in bed bleef liggen en gaf aan dat ik er tijdens slapeloze nachten zijn iPad maar moest bijnemen. Maar op dat toestel vond ik per toeval enkele homemade video’s van hem die op slag alles veranderden.’
Geen overhaaste beslissingen
‘Mijn hart bonkte in mijn keel. Ik heb Laurens er onmiddellijk mee geconfronteerd, waarop hij alleen toegaf waarop hij betrapt was, namelijk het maken en versturen van seksueel getinte video’s naar een vrouw die hij kende. Op basis van zijn antwoord was het voor mij onmogelijk om te oordelen of er meer was gebeurd of niet. Maar ik heb sterke vermoedens dat hij me ook fysiek heeft bedrogen, zeker als je naar zijn verleden kijkt. De dag erop wisselde ik geen woord met hem. Het was voor mij onmogelijk om een normaal gesprek met hem te voeren. Ik kon alleen maar roepen en tieren. In eerste instantie hield Laurens zich gedeisd, al begon hij geleidelijk aan argumenten aan te halen waarom hij het had gedaan. Zo gaf hij aan dat hij niet meer gelukkig met mij was, terwijl hij een week eerder nog had gezegd dat hij niet kon wachten tot onze trouwdag.’
In eerste instantie hield Laurens zich gedeisd, al begon hij geleidelijk aan argumenten aan te halen waarom hij het had gedaan. Zo gaf hij aan dat hij niet meer gelukkig met mij was, terwijl hij een week eerder nog had gezegd dat hij niet kon wachten tot onze trouwdag.
‘Tot overmaat van ramp stonden er kerstfeesten op de planning met mijn en zijn familie. Ik vroeg of hij er eerlijk over zou zijn, maar dat wilde hij niet. Twee uur lang deden we alsof er niets aan de hand was, tot zijn zus – die zijn getuige zou zijn – ineens over zijn vrijgezellenfeest begon. Toen ze het woord “stripper” in de mond nam, kon ik me niet meer inhouden en vertelde ik alles, waarop Laurens ontplofte. Op dat ogenblik had ik nog niet beslist of ik hem het voordeel van de twijfel zou geven of niet. Met een bruiloft in het vooruitzicht wilde ik geen overhaaste beslissingen nemen. Bovendien zag ik Laurens nog altijd graag en hadden we allebei veel tijd en moeite in onze relatie geïnvesteerd. Maar na een nachtje slapen besloot ik uiteindelijk toch om de stekker uit onze relatie te trekken. Hij heeft me niet gesmeekt om nog van gedachten te veranderen. Hij pakte alleen zijn spullen en trok de voordeur achter zich dicht, om nooit meer terug te keren.’
Geluk bij een ongeluk
‘We hadden onze save the dates nog maar net op de post gedaan toen de waarheid aan het licht kwam. Plots moest ik iedereen laten weten dat er geen trouwfeest meer zou zijn. Als een bruiloft wordt afgelast, wil iedereen natuurlijk weten waarom dat zo is. Gelukkig heeft niemand in mijn omgeving naar de details gevraagd. Hoewel mensen vaak nieuwsgierig zijn, durven ze het meestal niet eens te vragen. Onze trouw annuleren was niet alleen pijnlijk, het was ook een dure grap. Als ik alles bij elkaar tel, loopt het al snel op tot een bedrag van meer dan tienduizend euro die we kwijt zijn. Van veel zaken krijg je immers je geld of voorschot niet terug. Zijn ring kon ik nog annuleren, maar de mijne was al gemaakt. Gelukkig was de juwelier wel heel begripvol. Zo kon ik de ring inruilen voor een waardebon of het ontwerp deels laten aanpassen. Uiteindelijk koos ik voor die laatste optie. In plaats van een zwarte diamant werd het een roze exemplaar. Die ring staat niet meer voor mijn relatie met Laurens of voor de liefde, maar symboliseert de periode waarin ik voor mezelf heb gekozen. Voor mij is het een blijvende reminder om mezelf altijd op de eerste plaats te zetten.’
We hadden onze save the dates nog maar net op de post gedaan toen de waarheid aan het licht kwam. Plots moest ik iedereen laten weten dat er geen trouwfeest meer zou zijn.
‘Het is zeker en vast een troost dat onze kinderwens toen nog niet in vervulling was gegaan en dat Laurens en ik elkaar het jawoord nog niet hadden gegeven, want dan zou het nog erger geweest zijn. Wij hoefden alleen een huis en inboedel te verdelen, en dat was al een heel gedoe. Als je in een scheiding terechtkomt, is het allemaal nog een pak moeilijker, zowel op emotioneel als op financieel vlak. Dat was een geluk bij een ongeluk, al was dat een boodschap die ik tijdens die eerste weken en maanden natuurlijk niet wilde horen. Zodra ik door de moeilijkste momenten was, zag ik dat natuurlijk zelf ook wel in. Maar sowieso was het afgelopen jaar heel zwaar en had ik liever nooit in deze positie gezeten.’
Op elk potje een deksel
‘Die befaamde 9 maart stond ik dan wel niet aan het altaar, toch heb ik die dag op gepaste wijze gevierd. Op wat mijn trouwdag had moeten zijn, dronk ik cocktails in mijn trouwjurk met mijn drie beste vriendinnen. Ik straalde toen ik de trouwjurk van mijn dromen na al die tijd aan hen kon laten zien, al was het ook heel emotioneel en werd er heel wat gehuild. Maar ik werd omringd door mensen die alles voor mij betekenen en die het absoluut niet erg vonden om tot diep in de nacht wijntjes met mij te drinken (lacht). Dankzij hen heb ik toch nog een positieve draai aan die dag kunnen geven. Trouwen blijft wel nog altijd heel hoog op mijn bucketlist staan. Ik heb me intussen zelfs ingeschreven voor “Blind Getrouwd”, dus de programmamakers mogen zeker bellen als ze een geschikte match voor mij hebben gevonden. Mijn trouwjurk hangt nog in mijn kleerkast. Ik moet alleen nog een nieuwe trouwring uitkiezen en ik ben meer dan klaar om iemands vrouw te worden (lacht).’
Ik ben mijn vertrouwen in Laurens dan wel kwijt, maar dat wil niet zeggen dat hij me gebroken heeft en dat ik vanaf nu slecht denk over alle mannen. Ondanks alles ben ik het geloof in de liefde niet verloren.
‘Ik ben mijn vertrouwen in Laurens dan wel kwijt, maar dat wil niet zeggen dat hij me gebroken heeft en dat ik vanaf nu slecht denk over alle mannen. Ondanks alles ben ik het geloof in de liefde niet verloren. Ik vertrouw er nog altijd op dat ik de ware vroeg of laat zal vinden. Ik ben misschien een eeuwige – weliswaar niet hopeloze – romanticus, maar ik verdien een man die van mij houdt in goede en kwade dagen, eentje die elke dag opnieuw voor mij kiest en niet alleen wanneer het hem goed uitkomt. Want ja, ik ben het meer dan waard!’
* Annelies is een schuilnaam
Tekst: Marijke Clabots.
Lees ook:
