Een aantal technische kunstgrepen en wat mooie woorden: meer hebben genadeloze oplichters vaak niet nodig om zelfs de meest intelligente mensen in de val te laten lopen. Ook Sylvie (33) werd het slachtoffer van bankkaartfraude, waardoor ze al haar zuurverdiende spaarcenten kwijt raakte.
‘Naar de bank ging ik vroeger zelden of nooit. Alle betalingen en transacties regelde ik gewoon via de app of op de computer. Toen ik op een drukke avond, terwijl ik de kinderen hielp met eten, met een half oog door mijn mails scrolde, merkte ik een mailtje op van de bank. Ik zou een nieuwe kaartlezer moeten aanvragen en kreeg de vraag om mijn gegevens in te vullen op de website van de bank.
Omdat ik in het verleden al eerder van kaartlezer was moeten veranderen, stelde ik me verder geen vragen. Ik klikte op de bijgevoegde link in de mail en surfte ik snel door naar de – zogezegde – site van mijn bank. Daar kreeg ik de vraag om via mijn oude kaartlezer in te loggen en mijn gegevens door te geven op de site.
Omdat ik in het verleden al eerder van kaartlezer was moeten veranderen, stelde ik me verder geen vragen, klikte ik op de bijgevoegde link in de mail en surfte ik snel door naar de – zogezegde – site van mijn bank.
Toen werd ik plots doorgestuurd naar een andere pagina, die ik nog nooit eerder had gezien, zonder de melding te krijgen dat mijn registratie goed was afgerond. Grote zorgen maakt ik me op dat ogenblik niet. Maar omdat ik ’s anderendaags toch in de buurt van de bank moest zijn, besloot ik snel even binnen te springen om te vragen of alles in orde was.
Nog voor ik de bank had bereikt, kreeg ik onderweg al telefoon. Ze hadden gemerkt dat al mijn geld, van zowel mijn bank- als spaarrekening, was afgehaald. En omdat ze dergelijk acties van mij niet gewend waren, wilden ze toch even nagaan of dit een bewuste keuze was geweest. In amper enkele uren tijd waren al mijn rekeningen geplunderd en was ik alles kwijt.’
Nog voor ik de bank had bereikt, kreeg ik onderweg al telefoon. Ze hadden gemerkt dat al mijn geld, van zowel mijn bank- als spaarrekening, was afgehaald.
Hoofd boven water houden
‘Volledig in paniek ben ik op aanraden van mijn bank meteen naar huis gegaan om al mijn papieren te verzamelen en naar de politie te stappen. Ik legde klacht neer en deed aangifte. Maar het kalf was al verdronken. Op enkele euro’s na was alles verdwenen.
Twee maanden lang hoorde ik niets meer van de politie. Ondertussen moest ik als alleenstaande mama met drie kinderen het hoofd boven water zien te houden met zo goed als niets meer. Ik kon enkel terugvallen op mijn kleine uitkering.
Ik moest als alleenstaande mama met drie kinderen het hoofd boven water zien te houden met zo goed als niets meer.
Nadien kreeg ik te horen dat ze mijn geld hadden teruggevonden op een rekening in het Oostblok. Omdat dergelijke banken hun klanten serieus beschermen en geen medewerking verlenen aan buitenlandse diensten, bleek niet te traceren wie er precies met mijn spaarcenten was gaan lopen.’
‘Ik schaamde me kapot’
‘Ik nam contact op met het Meldpunt voor Internetfraude, wendde mij tot Test-Aankoop en zocht langs alle mogelijke kanten hulp, zonder resultaat. Enkele maanden na mijn aangifte kreeg ik bij de politie te horen dat het onderzoek niets had opgeleverd en mijn dossier werd afgesloten.
Mijn zuurverdiende spaarcenten, die ik jarenlang had opzijgezet om naar het buitenland te kunnen emigreren, waren voorgoed verdwenen. De maanden die volgden heb ik het niet alleen financieel moeilijk gehad. Ook mentaal ben ik door een heel moeilijke periode gegaan.
Één moment niet alert zijn omdat ik te veel dingen aan mijn hoofd had, heeft me de das om gedaan.
Ik schaamde me kapot en kon maar niet vatten hoe ik toch zo dom had kunnen zijn. Één moment niet alert zijn omdat ik te veel dingen aan mijn hoofd had, heeft me de das om gedaan. Vandaag probeer ik zo goed en kwaad als het gaat mijn leven weer op te bouwen.
Mails die er nog maar een beetje vreemd of onbekend uitzien, delete ik onmiddellijk, zonder ze te openen. En online betalingen vertrouw ik nog nauwelijks. Voor de meeste bankverrichtingen ga ik nu gewoon terug naar de bank.’
Tekst: Jill De Bont
Lees ook:
