En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Sarah (38) onderging een spoedkeizersnede. Nicola (38) en zij zijn nu de trotse ouders van Arthur, het kleine broertje van sterrenkindje Norah.
‘Mijn man Nicola en ik verloren ons dochtertje Norah toen ik 23 weken zwanger was’, vertelt Sarah. ‘We moesten de zwangerschap onderbreken omdat ze meerdere afwijkingen bij haar zagen op de echo. Verschillende maanden later kwamen we te weten dat mijn man en ik beiden drager zijn van een gen van BBS10, een zeldzame ziekte, die we hebben doorgegeven aan ons dochtertje. We konden terug op de normale manier zwanger worden, maar de kans dat dat kindje ook dit gen zou hebben, is 25%. Dat was een risico dat we niet wilden nemen.’
Spoedkeizersnede
‘We konden dit gelukkig met PGT, ivf met pre-genetische testing, omzeilen’, gaat Sarah verder. ‘De eerste terugplaatsing lukte helaas niet, maar de tweede wel en op kerstavond ontdekten we dat we terug zwanger waren. Mijn zwangerschap ging gepaard met geluk én angst. Door wat er met Norah gebeurde, had ik iedere maand een echo en elke keer opnieuw gingen we er met een bang hartje naartoe. Gelukkig kregen we iedere keer goed nieuws. Ons zoontje groeide zelfs zo goed dat ik ingeleid moest worden voor mijn uitgerekende datum omdat hij anders te groot zou worden voor de bevalling.’
Mijn zwangerschap ging gepaard met geluk én angst. Door wat er met Norah gebeurde, had ik iedere maand een echo en elke keer opnieuw gingen we er met een bang hartje naartoe.
‘Mijn bevalling was allesbehalve wat ik ervan verwachtte’, aldus Sarah. ‘Ik kreeg maar niet genoeg opening, dus ze moesten allerlei trucjes toepassen zoals een pilletje en een ballon steken en m’n water breken, zodat ik eindelijk 9 centimeter ontsluiting had. De hartslag van onze baby daalde te hard waardoor de gynaecoloog besliste om een spoedkeizersnede uit te voeren. Ik lag volledig uitgeput op de operatietafel, want ik was al 48 uur bezig met de arbeid. Ik kon amper m’n ogen openhouden, dus toen ze Arthur op mijn borst legde, beleefde ik het moment maar half. Ik was gewoon dolgelukkig dat hij gezond was!’
Recupereren
‘Arthur had uiteindelijk een normaal gewicht en lengte, dus de inleiding was niet nodig geweest’, zegt Sarah. ‘We kochten op voorhand geen kleertjes in kleine maten omdat ze zeiden dat hij zo groot ging zijn, maar die waren dus allemaal toch te groot (lacht). De dagen na de bevalling moest ik recupereren van de keizersnede. De eerste dagen stapte ik echt als een omaatje van negentig. Mijn man zorgde dus vooral voor Arthur en hij deed dat fantastisch!’
De dagen na de bevalling moest ik recupereren van de keizersnede. De eerste dagen stapte ik echt als een omaatje van negentig. Mijn man zorgde dus vooral voor Arthur en hij deed dat fantastisch!
‘We kozen voor kraamzorg thuis en dat is echt een geschenk uit de hemel’, vertelt Sarah. ‘Dat extra paar helpende handen zorgde ervoor dat we wat konden bijslapen. Borstvoeding geven, deed helaas enorm veel pijn. Na een paar weken viel mijn melkproductie ook volledig stil waardoor ik het moest opgeven. Ik vind het jammer, want veel mama’s genieten van dat speciale moment met hun kindje.’
Pijn
‘Ik twijfelde lang of ik mama wilde worden. Ik draaide 180 graden toen we onze hond adopteerden. Zij was ons eerste kindje en ik vond het heerlijk om voor haar te zorgen. Plots kon ik niet snel genoeg mama worden. Ik heb ook nog nooit zoveel liefde gevoeld voor iemand als voor mijn kindjes. Daardoor heb ik soms spijt dat we niet eerder aan kinderen begonnen. Maar mijn man stelt me altijd gerust en zegt dat ik er vroeger gewoon nog niet klaar voor was, dus dat we de juiste beslissing namen om wat langer te wachten.’
Mama zijn is heel dubbel voor mij. Ik vind het geweldig om Arthur nieuwe dingen te zien ontdekken en te zien groeien, maar tegelijkertijd besef ik dat ik die dingen nooit ga zien bij Norah.
‘Mama zijn is heel dubbel voor mij’, aldus Sarah. ‘Ik vind het geweldig om Arthur nieuwe dingen te zien ontdekken en te zien groeien, maar tegelijkertijd besef ik dat ik die dingen nooit ga zien bij Norah. Dagen zoals Moederdag, Sinterklaas en Kerstmis doen altijd een beetje pijn. Ik post dan foto’s van ons gezinnetje, maar er zal altijd eentje ontbreken op die foto’s. Norah zit in ons hart en in ons leven, maar dat voelt niet genoeg.’
Afvalrace
‘Nicola en ik twijfelen of we nog kinderen willen. Het is niet zo evident omdat het opnieuw via ivf moet gaan, anders kan ons kindje weer dat slechte gen erven’, besluit Sarah. ‘Zo’n ivf-traject is een emotionele rollercoaster en ook een echte afvalrace, want niet alle eitjes zijn goed of raken bevrucht. We zien wel wat de toekomst brengt, maar voorlopig genieten we volop van alle momenten met Arthur.’
Ik was zo fier op mijn buik! De eerste zwangerschapsshoot moesten we helaas afzeggen, dus ik ben blij dat ik dit moment dit keer wel kon vastleggen.
Fotografe: Lieselot Engelen
Ik was ongeveer 34 weken ver tijdens de zwangerschapsshoot. Ik mis die zwangere buik soms wel.
Fotografe: Lieselot Engelen
Op deze foto is Arthur twee dagen oud. Hij had een tamelijk groot hoofdje, dus geen enkel mutsje paste goed. Ik smelt nog steeds als ik deze foto zie!
Mijn nicht, Arthurs meter, is een goede fotografe. Zij trok wat foto’s van hem voor Kerstmis in zijn schattig kerstmanpakje.
Arthur was een maandje oud. Deze foto hebben we laten uitprinten op een canvas en hangt in onze woonkamer.
Fotograaf: Simple stories Fotografie
Ik mis soms dat kleine ventje dat in mijn armen paste. Al vind ik het ook geweldig dat ik nu meer interactie heb met Arthur.
Fotograaf: Simple stories Fotografie.
Arthur was 8 maanden oud en ik kreeg een fotoshoot cadeau voor mijn Moederdag.
Fotografe: Antje Somers fotografie
Arthur kreeg een smashcake voor zijn eerste verjaardag, maar hij was vies van de crème au beurre (lacht).
Deze foto is ook getrokken op zijn eerste verjaardag. Hij wilde de kroon niet lang ophouden. Dit was dus een lucky shot!
We gebruikten deze foto als ons kerstkaartje. Arthur lacht niet op de foto,maar we stralen alle drie.
Fotografe: Imagine by Annelies
Nog meer mama’s over het moederschap:
