En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Julie (26) had moeite met persen tijdens haar bevalling. Zij en haar partner Sean (30) zijn de trotse ouders van Marie.
‘Ik ontdekte op 24 december dat ik zwanger was’, vertelt Julie. ‘Het was het mooiste kerstcadeautje dat mijn vriend en ik ons ooit konden inbeelden. Ik deed een zwangerschapstest vlak voor ik naar de kapper vertrok en m’n vriend was nog aan het slapen. Ik hield dus een dikke twee uur dit grote geheim helemaal voor mezelf en toen ik terug thuiskwam, floepte ik het eruit!’
Misselijkheid
‘We wilden het nog even geheim houden voor onze vrienden en familie, wat natuurlijk heel moeilijk is tijdens die feestdagen, want je zit allemaal gezellig rond de tafel. Ik mocht ook niet alles eten wat voorgeschoteld werd, dus ik gaf het stiekem door aan m’n vriend (lacht). De eerste vijf maanden van m’n zwangerschap was ik heel misselijk. Daarom vond ik het ook niet zo leuk om zwanger te zijn. Alles smaakt plots ook anders! Ik drink normaal heel graag ijsthee, maar in die periode totaal niet.’
Alles smaakt plots ook anders tijdens een zwangerschap! Ik drink normaal heel graag ijsthee, maar in die periode totaal niet.’
‘Ik ben leerkracht in het zesde leerjaar en ik vond het geweldig om het goede nieuws aan m’n leerlingen te vertellen’, aldus Julie. ‘Ik speelde met hen galgje en de zin die ze moesten zoeken was: “De juf heeft een baby in haar buik”. Toen ze het doorhadden, kwamen ze me allemaal een knuffel geven. Ook de reactie van m’n broer toen ik hem als peter vroeg, zal ik nooit vergeten. Hij werkte op dat moment in een nooddorp voor mensen uit Oekraïne en volgde lessen Russisch. Wij schreven in het Russisch op een blaadje “Wil jij mijn peter zijn?” en gaven dat aan hem met een smoesje dat een leerling bij ons op school dat schreef en we het wilden vertalen. Hij was in de wolken!’
Horrorverhalen
‘Ik had best wel schrik om te bevallen omdat je veel horrorverhalen hoort, maar eigenlijk verliep alles heel vlot’, vertelt Julie. ‘Ik ben ingeleid twee dagen na mijn uitgerekende datum. Ze staken een ballonnetje, ik kreeg pilletjes en dan was het spannend afwachten. Tussendoor probeerde ik wat te slapen, want ik had nog niet veel last van weeën. Enkele uren later had ik vijf centimeter ontsluiting en brachten ze me naar de verloskamer. Toen ze mijn water braken, kreeg ik heel felle weeën, maar ik had al te veel opening voor een epidurale en ik mocht beginnen persen.’
Helaas ging het persen niet zo goed bij mij. Ik kon mijn ademhaling niet goed controleren, waardoor het twee uur duurde voor Marie ter wereld kwam.
‘Helaas ging dat persen niet zo goed bij mij’, vertelt Julie. ‘Ik kon mijn ademhaling niet goed controleren, waardoor het twee uur duurde voor Marie ter wereld kwam. Het moment dat ze Marie op mij legden, was onbeschrijfelijk! Eindelijk zie je het mensje dat al negen maanden in je buik groeide. Ik zag af tijdens het persen, maar ik vergat die pijn onmiddellijk als ik naar Marie keek. De dokter naaide me dicht en Sean gaf Marie haar eerste flesje.’
Nieuwe stijl
‘We kozen de naam Marie omdat we allebei niet echt houden van heel speciale namen, dus we kozen een mooie, eenvoudige naam’, zegt Julie. ‘Ik vond de kraamperiode fantastisch! We deden ook direct veel met onze kleine spruit: we gingen vaak wandelen, eten bij familie en uitstapjes met vrienden. Voor mij was het belangrijk dat mijn leven niet helemaal op z’n kop werd gezet door de komst van een baby en dat ik mezelf niet isoleerde door hele dagen binnen te zitten. Al moet je plots wel alles tot in de puntjes organiseren en plannen. Je geeft een stuk van je vrijheid op, want je kan niet zomaar meer spontaan iets doen met z’n tweetjes.’
Je geeft een stuk van je vrijheid op, want je kan niet zomaar meer spontaan iets doen met z’n tweetjes. Je moet plots alles tot in de puntjes organiseren en plannen.
‘Ik vind mama zijn geweldig’, zegt Julie. ‘Je hebt een nieuwe, kleine, beste vriendin om alles mee te doen. Elke keer als Marie iets nieuw kan, ben ik zo trots op haar en ze weet me altijd op te beuren met haar schattige glimlach. Ikzelf veranderde wel nu ik mama ben! Ik had plots zin om me een andere kledingstijl aan te meten en mijn sluik haar krul ik voortaan altijd. Ik voel me meer mezelf en Marie helpt daarbij. Sean en ik willen graag nog een tweede kindje en we dromen stiekem van een broertje voor Marie.’
Deze foto van mijn bolle babybuik en ons hondje, ons eerste kindje, maakte mijn vriend.
Dit is de eerste foto die we van Marie maakten. We stuurden dit kiekje ook naar onze vrienden en familie om haar geboorte aan te kondigen.
De vroedvrouw trok deze foto van ons drietjes vlak na de bevalling: een prachtig gezinnetje.
Het kaartje maakte een nicht van mijn vriend. We deden inspiratie op via Pinterest. De doopsuiker maakte ik zelf, want ik ben graag creatief bezig.
Marie gaat al vanaf het begin heel graag in bad. Te schattig!
Een paar maanden na de bevalling planden we een fotoshoot. Dit is toch één van mijn favoriete foto’s van ons.
Fotograaf: Anne Rutten
Papa met zijn dochtertje.
Fotograaf: Anne Rutten
Mijn oogappel!
Fotograaf: Anne Rutten
Ik stak Marie in een pakje van Sneeuwwitje op carnaval. Het paste perfect bij haar donkere haar.
Er mocht natuurlijk geen foto ontbreken van Marie met ons hondje Lou.
Nog meer mama’s over het moederschap:
