Liefste lezeressen,
Gelukkig was het na – en niet vóór – de voorstelling begon: het verliezen van de tut. ‘Verliezen’ is hier een eufemisme voor ‘ik heb haar tut in de riolering geschopt’. Nu, dat klinkt dan weer gemener dan het was. Millie doet tegenwoordig aan ‘tut spuwen’. Op het WK wint ze zeker in de categorieën ‘om het verst’ en ‘met zo veel mogelijk speeksel erbij’.
Er was nog eens een circus in Aalst, en Millie zat vanop mijn schoot haar tut in de richting van dromedarissen, slangenvrouwen en de kindjes voor ons te spuwen. Elke keer belandde de tut op de grond, en dat mag je in een circus vrij letterlijk nemen. De fopspeen mag dan niet zomaar terug in haar mondje, dus moest ik eerst de grondbacteriën vervangen door bacteriën uit mijn mond.
Ik wilde Millies tut oprapen, maar toen schopte ik die recht de riolering in...
Niets is erger dan pollen, dacht deze hooikoortslijder altijd, maar toen kende ik babybacteriën nog niet. Beste collega’s, als jullie dit lezen: zoek alvast vervanging, want ik ben deze week gegarandeerd ziek.
Telkens raap ik de tut op en zuig ik er even zelf aan. Behalve wanneer ik bij het oprapen mijn lompe zelf ben en de fopspeen recht de riolering in schop. Dan is er maar één optie: snel naar huis!
Volg Frederik ook op Twitter en Instagram.
Lees ook de vorige columns van onze hoofdredacteur:
-
'Je moet gek zijn om met een baby te vliegen... tenzij je Bumba op de iPad hebt'
-
'Wanneer we de komst van Baby 2 aankondigen, zien we de verbazing in de ogen'
-
'Eerst dachten we: ze gaat niet graag op reis. Ik ga namelijk ook niet graag op reis'
Hier vind je ze allemaal.
