Liefste lezeressen,
Hoe gek moet je zijn om met een baby te vliegen? 31 jaar lang heb ik dat gedacht wanneer er weer eens iemand met een huilende baby door het veel te smalle gangpad wandelde. Nu zat ik zelf met een baby op mijn schoot in een vliegtuig. En net nu had Millie een nieuwe feature: constant kwijlen. ‘Oh, ze krijgt tandjes’, is de positieve manier om hier naar te kijken.
Na 10 minuten spelen was alleen het paardenmiddel nog voorradig: Bumba.
We zaten op een vliegtuig richting Spanje: 2,5 uur vliegen. Maar dat was zonder meneer en mevrouw Bonaventure gerekend. Zij zaten niet op het vliegtuig, en hun bagage wel. Die moest eerst uit het laadruim gevist worden. Hoe gek moet je zijn om met een baby te vliegen, dacht ik. Maar net dan stapte het jongverliefde paar alsnog het vliegtuig op.
Veel verwondering, maar geen pijn of wenen bij het opstijgen. 1-0 voor Millie tegenover de andere baby op het vliegtuig. Na 10 minuten waren Millie en ik wel uitgespeeld met de speeltjes die we meehadden. Alleen het paardenmiddel was nog voorradig: 55 minuten Bumba in Afrika en Azië op de iPad. Hoera voor Bumba! Wonderwel bleef het hypnotiserende effect bijna een hele vlucht duren. Ondergekwijld maar blij bereikten we veilig de Spaanse bodem. Je moet wel gek zijn om met een baby te vliegen.
Volg Frederik ook op Twitter en Instagram.
Lees ook de vorige columns van onze hoofdredacteur:
-
'Wanneer we de komst van Baby 2 aankondigen, zien we de verbazing in de ogen'
-
'Toen ik Millie de eerste keer haar jeansbroekje aandeed, was ik licht in paniek'
-
'M'n zus zorgde voor een straaltje zon op de donkere dag van de aanslagen'
Hier vind je ze allemaal.
