En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Ilke (27) had tijdens haar zwangerschappen schrik dat ze haar kindjes zou verliezen. Steven (31) en zij zijn nu de trotse ouders van Cléo, het kleine zusje van Eden (4).
‘Steven en ik waren na negen maanden proberen voor de eerste keer zwanger, maar helaas kreeg ik op mijn verjaardag te horen dat het geen gezond vruchtje was en dat ik ons ongeboren kindje zou verliezen’, vertelt Ilke. ‘Een zware klap, maar we lieten ons hoofd niet hangen. Om onze gedachten te verzetten, boekten we een reisje en toen we terugkwamen bleek dat ik terug zwanger was!‘
Lees meer mooie, ontroerende en inspirerende verhalen van mama’s in onze Babyb(r)abbels rubriek.
Zuignap
‘We droomden altijd van een broertje of zusje voor Eden, genoemd naar de gelijknamige voetballer omdat we die naam zo mooi vonden, en drie jaar later was ik opnieuw zwanger. Ook die tweede keer vond ik het niet leuk om zwanger te zijn, want ik had de hele tijd schrik dat ik ons kindje zou verliezen. Bij mijn tweede zwangerschap kwam er nog een andere onzekerheid, want dit keer was ik ook bang dat ik Eden tekort zou schieten omdat ik soms geen tijd had om te spelen met hem als ik moe was.’
Ik had twee maanden op voorhand voorweeën, wat enorm vermoeiend is. En dat terwijl het grote werk nog moest beginnen: de bevalling zelf!
‘Bij de bevalling van Eden moest de gynaecoloog de zuignap bovenhalen, omdat hij steeds weer terug naar binnen schoot’, aldus Ilke. ‘Gelukkig was dat bij onze tweede spruit niet nodig. Bij haar had ik wel al twee maanden op voorhand voorweeën, wat enorm vermoeiend is. En dat terwijl het grote werk nog moest beginnen: de bevalling zelf! Gelukkig kon ze zelf ook niet wachten om ons te ontmoeten en kwam ze al ter wereld nog voor de gynaecoloog in de verloskamer was.’
Bloedklonter
‘Ons dochtertje doopten we Cléo naar Cléopatra, want voor ons is ze ook een echte koningin’, lacht Ilke. ‘De kraamperiode verliep heel vlotjes, net zoals bij haar grote broer. Ik voelde me onmiddellijk een mama en zat op een gigantisch, grote roze wolk. Steven is een geweldige papa die me overal bij helpt en we kunnen rekenen op onze geweldige familie en vrienden om ons te ondersteunen. Dat laatste was welgekomen, want na de geboorte van Cléo had ik een bloedklonter in mijn been en moest ik het iets rustiger aan doen. Gelukkig genas ik snel, want in bed liggen terwijl er twee kleine kindjes thuis op je wachten, is absoluut geen evidentie.’
Nu ik mama ben sta ik een pak steviger in mijn schoenen, want als ik dit aankan, dan kan ik werkelijk álles aan!
‘Mama zijn staat voor mij gelijk aan een supervrouw zijn’, zegt Ilke. ‘Je moet alles tegelijk kunnen doen, en als dat lukt, voel je je een echte heldin! Ik vind het alleszins geweldig om mijn twee kleine spruiten te zien opgroeien. Nu ik mama ben sta ik een pak steviger in mijn schoenen, want als ik dit aankan, dan kan ik werkelijk álles aan!’
Eden was heel enthousiast om grote broer te worden.
Eden was net als ik gek op die bolle babybuik.
Eden helpt mama graag een handje. Cléo en hij zijn twee handen op een buik.
Ons gezinnetje is compleet met onze twee kleine spruiten.
Mijn grootste schatten, allemaal op één foto.
Cléo heeft haar naam niet gestolen, ze is een echte queen!
Een vrolijk kerstkaartje in thema mocht uiteraard niet ontbreken.
Als er maar taart is, denkt Cléo.
Ik vind het geweldig om mama te zijn!
Nog meer mama’s over het moederschap:
