En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Lois (27) ervoer haar zwangerschap na een eerder verlies als een emotionele rollercoaster. Cis (27) en zij zijn nu de trotse ouders van Aimé.
‘We kregen te maken met een zwangerschapsverlies en vijf maanden later waren we opnieuw zwanger’, vertelt Lois. ‘Toch leken die vijf maanden voor ons een eeuwigheid te duren! Elke maand was er eentje te veel en ik was elke keer opnieuw diep teleurgesteld als ik m’n regels kreeg. Ik wist dat ik me er niet op mocht blindstaren, maar toch was zwanger worden het enige waaraan ik kon denken.’
Verdikking
‘Op een bepaald moment voelden we allebei precies aan dat ik terug zwanger was’, zegt Lois. ‘De volgende dag deden we samen een test, dat hadden we elkaar beloofd na al die emoties van de voorbije maanden. Ons instinct was juist, want de test was positief! Het onbezorgde blij zijn zat er wel niet meer in na een zwangerschapsverlies. We gingen met een bang hartje naar alle testen en controles.’
Het onbezorgde blij zijn zat er wel niet meer in na een zwangerschapsverlies. We gingen met een bang hartje naar alle testen en controles.
‘Alle echo’s verliepen goed, tot de gynaecoloog bij de NIPT-test zag dat onze baby een verdikte nekplooi had’, aldus Lois. ‘Onze wereld stortte weer even in. We waren zo bang om ook dit kindje te verliezen. Mijn bloed werd getrokken en ik onderging een vruchtwaterpunctie, maar de resultaten bezorgden ons nog steeds geen verklaring voor die verdikking. De laatste stap was een FAST WES-test waarbij de volledige genenkaart van ons kindje vergeleken werd met die van mijn vriend en mij. We moesten acht weken wachten op het resultaat, en die weken leken jaren te duren! Gelukkig bleek uit het onderzoek dat alles in orde was!’
Keizersnede
‘Vanaf dat moment, ik was toen 24 weken ver, kon ik eindelijk beginnen genieten van mijn zwangerschap’, aldus Lois. ‘Die laatste weken vlogen voorbij! Ik had fysiek een droomzwangerschap, want ik had niet veel last van kwaaltjes. Een paar weken voor de uitgerekende datum, zag de gynaecoloog op de echo dat onze baby met zijn poep naar beneden lag. Er werd een uitwendige kering geprobeerd, zonder succes. Er werd dan met een specialist gekeken of een stuitbevalling mogelijk was, en we kregen gelukkig groen licht!’
Een paar weken voor de uitgerekende datum, zag de gynaecoloog op de echo dat onze baby met zijn poep naar beneden lag. Er werd een uitwendige kering geprobeerd, zonder succes.
‘Maar onze baby wilde maar niet draaien, dus besloten we samen met de gynaecoloog om toch voor een geplande keizersnede te gaan’, vertelt Lois. ‘De bevalling was uiteindelijk een hele rustige ervaring. Iedereen kwam zich afzonderlijk voorstellen aan ons, en er was veel ruimte voor vragen en bezorgdheden. Een bevriende vroedvrouw kon bij de geboorte zijn en dat stelde ons nog meer op ons gemak. Een keizersnede is het raarste gevoel dat ik ooit gevoeld heb. Er werd langs alle kanten aan mijn lichaam getrokken, maar het deed geen pijn.’
Goede slaper
‘Toen de dokters onze baby boven het groene doek aan mij toonden, moest ik niet onmiddellijk huilen’, vertelt Lois. ‘Ik wilde eerst weten of alles oké was met hem. De pediater onderzocht onze baby en toen de vroedvrouw mij vrolijk vertelde dat Aimé hem helemaal aan het onder plassen was, kon ik ontspannen. Ik kon eindelijk ons kindje in m’n armen houden!’
De pediater onderzocht onze baby en toen de vroedvrouw mij vrolijk vertelde dat Aimé hem helemaal aan het onder plassen was, kon ik ontspannen.
‘Aimé is een supergoede slaper, al vanaf de eerste nacht in het ziekenhuis’, zegt Lois. ‘De vroedvrouw kwam ons zelf een keertje wakker maken ‘s nachts omdat ze het vreemd vond dat een baby zó goed doorsliep. Omdat hij zo’n rustige baby is, kreeg ik de tijd en ruimte om goed te herstellen van m’n keizersnede en in de rol van mama te groeien. We leren elke dag van en met elkaar.’
Relativeren
‘Aimé is het zonnetje in huis en door hem leerden zowel Cis als ik beter relativeren’, besluit Lois. ‘Iets wat we beiden goed kunnen gebruiken, want we konden ons vroeger nogal opboeien in stomme dingen. We willen graag nog een kindje, maar door de emotionele rollercoaster van deze zwangerschap zien we wel hoe het loopt. Er is alleszins liefde genoeg in ons gezinnetje voor nog een broertje of zusje.’
De kwaliteit van het kaartje lijkt minder goed, maar dat is de vibe: een oud postkaartje alsof je op reis bent!
Aimé was pas drie weken en hij was al te gast op zijn eerste trouwfeest. Tijdens de ceremonie en de receptie sliep hij rustig in de draagzak. Voor het feest pikten mijn schoonouders hem op. Met een klein hartje gingen we onze eerst nacht zonder hem in.
Nog geen drie maanden en het tweede trouwfeest stond al op de planning. Een volledig weekend in een kasteel in Frankrijk. Na de openingsdans kreeg Aimé zijn laatste flesje en sliep hij door tot de volgende ochtend. Ideaal, voor hem en voor ons!
Fotograaf: Noémi Boone
Genieten met het hele gezin!
Het kindje van m’n nicht vierde haar eerste carnaval in dit pakje en ze deed het cadeau aan ons.
Zelfs in de crèche waar Aimé lange dagen doorbrengt, is hij het zonnetje in huis.
Ik ben zo trots om te zien welke nieuwe dingen Aimé allemaal bijleert.
Nog meer mama’s over het moederschap:
