Het ‘Mijn Restaurant’-avontuur zit erop, en de winnaars zijn niemand minder dan de Rollegemnaars Charlotte en Aristide! Wij spraken de twee West-Vlamingen over hun deelname, hun relatie, Lucien en meer.
Proficiat met de overwinning! Hoe voelen jullie je?
Aristide: ‘Goed! Het dringt nog niet helemaal door, maar we voelen ons goed. We zijn al non-stop bezig sinds midden augustus, dus we zijn moe, maar voldaan.’
Wat is het eerste dat jullie gaan doen nu het avontuur erop zit?
Aristide: ‘Onze souschef helpen. Hij is ook cateraar en met de eindejaarsfeesten is het enorm druk. Hij heeft ons geholpen, dus wij helpen hem een beetje. Kerstavond en -dag vieren we met de familie, maar tussendoor helpen we hem waar we kunnen.’
Jullie hebben naast een professioneel begeleidingstraject ook 40.000 euro gewonnen. Wat gaan jullie met het geld doen?
Charlotte: ‘Het geld zetten we even opzij tot we een nieuw pand vinden. En dan gaan we het investeren in de toekomstige Lucien, waarvan we absoluut willen dat die er komt. Het professioneel begeleidingstraject is ook héél interessant, want ze helpen je echt met de opstart van je zaak. Je kan bijkomend zelfs cursussen volgen.’
Wat gebeurt er met Lucien?
Charlotte: ‘We gaan voor Lucien 2.0.’
Aristide: ‘Ja, we zijn op zoek naar een pand en we starten gewoon opnieuw (lacht). Wat we nu hebben gedaan, gaan we helemaal opnieuw uitschrijven en op punt zetten. Nu was dat in twee maanden tijd een rush om er te geraken, dus we willen nu dat het écht is zoals het moet zijn.’
Blijven jullie in Kortrijk of trekken jullie toch buiten de stad, naar bijvoorbeeld Rollegem waar jullie vandaan komen?
Charlotte: ‘Het is onze bedoeling om in Groot-Kortrijk te blijven. Is het in het centrum? Super. Is het erbuiten? Ook goed!’
Wij kookten inderdaad niet plantaardig, maar wel zero waste.
Zijn jullie verrast dat Vlaams-Franse kost wint in een tijd dat plantaardig eten populairder is dan ooit?
Aristide: ‘Dat zijn twee verschillende werelden. Wij kookten inderdaad niet plantaardig, maar wel zero waste. We hebben echt geprobeerd om te koken zoals vroeger.’
Charlotte: ‘Elk product wordt gebruikt van begin tot eind, zodat er niks verspild wordt.’
Er bestaan heel veel restaurants met Vlaams-Franse kost. Hoe proberen jullie je te onderscheiden van de rest?
Aristide: ‘Bij ons vind je de klassiekers terug die je bij een ander niet meer vindt. Ik denk spontaan aan konijn met pruimen. Dat staat nog op weinig menu’s. Wij willen tonen dat dat niet saai en ouderwets is, maar dat je er echt iets lekker van kan maken. Er zijn zoveel lekkere Vlaamse gerechten die gewoon vergeten worden. Je merkt dat mensen dat missen.’
Jullie reizen graag. Hoe beïnvloedt dat de keuken van Lucien?
Aristide: ‘Er zijn Oosterse alternatieven voor onze producten die ik af en toe probeer te integreren. Ik denk bijvoorbeeld aan zout vervangen door sojasaus en kijken wat dat geeft.’
Charlotte: ‘We proberen dingen uit en kijken of het klikt met wat we willen bereiken of niet.’
Wat is jullie favoriete Vlaamse gerecht?
Charlotte: ‘Oh, dat vind ik moeilijk! Op restaurant ga ik voor zeetong. Slibtongetjes zijn heel simpel, maar altijd lekker. En thuis ga ik voor mama’s stoemp.’
Aristide: ‘Ik ga voor hutsepot! Of bloemkool in kaassaus…’
Hebben jullie het horecaleven als koppel onderschat?
Charlotte: ‘Nee, dat denk ik niet. Het tv-programma zorgde er gewoon voor dat we vasthingen aan zes op zeven werken. De zevende dag waren we wel thuis, maar nog altijd heel hard bezig met de voorbereidingen. We hadden daardoor gewoon heel weinig tijd voor elkaar.’
Aristide kalmeert mij op momenten dat ik heel aanwezig ben.
Waar vullen jullie elkaar aan?
Charlotte: ‘Aristide kalmeert mij op momenten dat ik heel aanwezig ben. En ik lok hem wat meer uit zijn tent.’
Waar botst het soms tussen jullie?
Charlotte: ‘Ik ben iemand die meteen alles uitspreekt en Aristide laat de dingen wat borrelen in zichzelf. Ik zie dat er een probleem is en dan denk ik: zeg het gewoon! Maar uiteindelijk is dat altijd heel snel uitgeklaard. Echte discussies hebben we niet gehad.’
Charlotte, jij durfde Peter Goossens ook te confronteren met het feit dat hij Aristides truffelolie niet wilde proeven…
Charlotte: ‘Ik zag Aristide ineenkrimpen en dan is mijn reflex om daarop in te gaan en hem te verdedigen. Het is deel van mijn karakter om de mensen die ik graag zie een hart onder de riem te steken en hen te verdedigen als zij het zelf niet doen. Uiteindelijk toonde dat fragment maar een fractie van zijn aanwezigheid en klikte het wel heel goed tussen Peter en mij. Hij heeft ook heel goed advies gegeven, dus eigenlijk was dat een hele mooie ervaring.’
Hoe voelde dat moment voor jou aan, Aristide?
Aristide: ‘Ik stond even aan de grond genageld, maar eigenlijk bedoelde hij dat helemaal niet slecht. Het is zo’n vriendelijke man. We konden ‘m zelfs bellen als we een probleem hadden. Maar wel tof natuurlijk dat Charlotte het voor mij opnam!’
Welk advies kunnen jullie geven aan koppels die (willen) samenwerken?
Aristide: ‘Maak een goede taakverdeling en roer niet te veel met twee in dezelfde pot. Als je je werk meeneemt naar huis, is het belangrijk om erover te praten op een volwassen manier. Geniet er ook van! Je wil het allemaal perfect doen, maar de mensen met wie je werkt en de klanten die je bedient, daar wil je van genieten.’
Naast jullie overwinning nu, op welk moment uit dit avontuur zou opa Lucien het meeste trots zijn?
Charlotte: ‘Ik denk helemaal in het begin met de generale repetitie toen ze zeiden… Hoe zeiden ze dat nu weer?’
Aristide: ‘Jullie mogen niet open, jullie zijn al open!’
Charlotte: ‘Toen heeft Sarah (Renson, red.) ook echt gezegd: opa Lucien zou trots zijn op jullie.’
Wat hebben jullie geleerd uit dit avontuur?
Charlotte: ‘We zijn allebei een stuk zelfzekerder geworden. We hebben onze plek gevonden in het horecaleven en beseffen dat Kortrijk ons welkom heet. We zijn sterker in ons vak.’
Zijn jullie gegroeid als koppel?
Charlotte: ‘We hadden al samengewerkt, maar nu hebben we ook de bevestiging gekregen dat we samen een zaak kunnen leiden. De taakverdeling zat ook gewoon heel goed.’
En waarom kozen jullie voor Kortrijk?
Aristide: ‘Wij hebben soms zelf op dagen dat we thuis zijn dat we denken: waar gaan we nu weer eten? Er zijn veel hippe nieuwe concepten, en dat is allemaal heel leuk, maar daar gaan we één keer om de zoveel tijd naartoe en niet elke week.’
Uitbreiden naar meerdere restaurants is niet echt onze ambitie.
Zouden jullie ooit willen uitbreiden naar meerdere restaurants?
Charlotte: ‘Dat is niet echt onze ambitie. We willen echt wel eerst ons restaurantje en alles daar in orde brengen en ervoor zorgen dat het perfect is. Er echt een keten ervan maken, is niets voor ons.’
Wat vonden jullie de grootste uitdaging?
Charlotte: ‘Voor mij was dat het tv-aspect.
Aristide: ‘Ja, voor mij ook.’
Charlotte: ‘Het restaurantaspect kenden we, dat hadden we al gedaan. Maar door op tv te komen, hadden we geen minuut voor onszelf. We werden altijd en overal gehoord en gevolgd. Alles daarmee combineren was soms moeilijk. Ik wist gewoon dat ze de verbrande toasten gingen uitzenden (lacht)! Toen heb ik wel gezegd: ik ga wenen op nationale tv, maar dat viel uiteindelijk wel mee.’
Aristide: ‘We hebben gezegd dat we gewoon onszelf gingen blijven. We zouden wel zien hoever we zouden komen op die manier.’
Zouden jullie ooit nog meedoen aan een tv-programma?
Aristide: ‘Ik zou niet meteen nee zeggen. Ik zou eerst luisteren hoelang het duurt en hoe intens het is. Uiteindelijk hebben we ons wel geamuseerd.’
Charlotte: ‘Het hangt er inderdaad vanaf wat het is. Als ze ons volgend jaar vragen om eens te gaan eten in één van de nieuwe panden, dan ben ik daar!’
Voor welke sterrenchef zouden jullie nog willen koken?
Aristide: ‘Iedereen is welkom, het maakt mij niet meer uit nu. Maar als ik iemand moet zeggen, zou dat tweesterrenchef Bart Desmidt van restaurant Bartholomeus in Knokke-Heist zijn.’
Charlotte: ‘Zijn slogan is ‘simpel maar goed’, en dat is ook effectief zo bij hem.’
Nu jullie deze droom hebben bereikt: wat staat er nog op de planning? Welke dromen hebben jullie nog?
Aristide: ‘We hebben een kinderwens, dus we willen wel een gezinnetje starten en Lucien ook meetrekken in dat verhaal. Vroeger waren er bijvoorbeeld horecazaken waar de kinderen gewoon rondliepen. Ik vond dat wel iets hebben.’
Charlotte: ‘Ja, dat de kinderen aan elke tafel goeiendag moeten zeggen!’
Welke boodschap kunnen jullie meegeven aan jonge mensen met een droom en passie?
Aristide: ‘Gewoon doen. Niet nadenken en genieten van elk moment. Ga er gewoon keihard voor!’
Charlotte: ‘Als je een passie hebt, volg die gewoon. Verstop het niet. Als je passie hebt, heb je talent. Het is belangrijk dat je dat talent eruit laat komen, zo kan het groeien. Vergeet ook niet dat je altijd kan leren, van wie dan ook.’
Lees ook:
