In het nieuwe VTM 2-programma ‘Andy en de Baksteen Belgen’ tonen Andy Peelman en zijn vrouw Tine Kissling dat een eigen huis bouwen naast een volledig spaarboekje ook liters bloed, zweet en tranen kost. Flair sprak met Tine over dit avontuur en self-love. ‘Ik kreeg commentaar toen ik m’n carrière on hold zette om fulltime huismama te worden terwijl dat in Duitsland de normaalste zaak ter wereld is’, vertelt ze.
In ‘Andy en de Baksteen Belgen’ volgen we Andy Peelman en zijn vrouw Tine Kissling terwijl ze hun droom najagen: een eigen huis bouwen. Helaas loopt dit niet allemaal van een leien dakje en krijgen ze te maken met heel wat miserie. Van de eerste steen tot scheve muren: het programma neemt de kijkers mee op een persoonlijke rollercoaster waar bouwstress en frustraties afgewisseld worden met de nodige relativerende humor.
Andy en Tine zijn in het nieuwe programma bloedeerlijk over de leuke én minder leuke momenten van zo’n bouwproces. Iets wat heel wat Vlamingen enorm bekend in de oren zal klinken. ‘Ik ben al eens kort op tv geweest in het programma “Hoe Zal Ik Het Zeggen” waar ik Andy beetnam samen met Jens Dendoncker en in “Ze Zeggen Dat”. Ik weet dus hoe de vork aan de steel zit. “Andy en de Baksteen Belgen” gaat over óns huis, dus het zou heel vreemd zijn als de kijkers thuis enkel Andy zouden zien, want we maakten alle beslissingen samen. Ik dacht wel dat ze de focus meer op Andy zouden leggen omdat hij de BV is, maar uiteindelijk kom ik toch meer in beeld dan verwacht (lacht).’
Was je zenuwachtig?
‘Eigenlijk niet omdat ik dit samen met Andy kon doen. Hij was altijd bij me waardoor ik me steeds op m’n gemak voelde.’
Heb je de smaak te pakken en gaan we je in de toekomst meer te zien krijgen op ons kleine schermpje?
‘Ik denk het niet. Het was een leuke ervaring, maar ik heb niet de ambitie om een tv-carrière te starten. Ik kan namelijk niet zo goed om met al die negatieve reacties. Ik vind het al vreselijk als ik gemene comments over Andy lees, dus ik wil dat zeker niet over mezelf en onze kinderen lezen.’
Heb je al op zulke haatcomments gereageerd?
‘Ik kon me tot nu toe altijd goed inhouden omdat ik weet dat het toch niks uithaalt om te reageren op die internettrollen. Dat is een discussie die je nooit kan winnen. Haters gonna hate.’
Er kwam al wat commentaar op het kostenplaatje van 1 miljoen euro van jullie villa.
‘Ik had de prijs van ons huis nooit in de pers meegedeeld, maar Andy is daar anders in. Hij kan niet zwijgen (lacht). Ik hou dingen meer privé, terwijl hij werkelijk álles zou vertellen. In zijn verdediging wist hij ook dat we een programma zouden maken rond de bouw van ons huis, dus dan zou het stom zijn om de kostprijs te verzwijgen, want kijkers zouden wel snel doorhebben dat je deze bouw niet voor een appel en een ei zet.’
Het was een leuke ervaring, maar ik heb niet de ambitie om een tv-carrière te starten. Ik kan namelijk niet zo goed om met al die negatieve reacties.
Jullie hadden heel wat miserie bij de bouw, vertel?
‘Bijna álles liep fout! Nog voor de bouw van start ging, trok onze aannemer zijn staart in! We moesten op twee weken tijd een andere aannemer vinden. Maar daardoor liepen we al van in het begin vertraging op én die nieuwe aannemer kon zijn beloftes jammer genoeg niet nakomen. Het was een jonge gast, dus we dachten dat het mooie reclame zou zijn voor zijn beginnende zaak. Maar integendeel! Alles ging verkeerd en er werden veel fouten gemaakt.’
Woog dat op jullie relatie?
‘Er waren veel moeilijke momenten tijdens het bouwproces, daar ga ik niet over liegen. Maar Andy wilde me zoveel mogelijk sparen door zélf alles te proberen oplossen. Hij wilde me niet in die miserie betrekken. Dat is keilief, maar daardoor moest hij wel die last alleen dragen. Ik voelde dat natuurlijk aan hem! Hij sliep slecht, had een korter lontje en liep minder vrolijk rond. Hij zei onlangs dat hij de twee zwaarste jaren van z’n leven achter de rug heeft.’
Nog niet alles is in orde. Dit zal beetje bij beetje in orde raken, maar het heeft tijd nodig, want we hebben helaas geen ezeltje dat geld schijt (lacht).
Hadden jullie financiële stress, want al jullie spaarcenten zitten in dat huis?
‘Absoluut! Die financiële stress bezorgde mij slapeloze nachten. We hadden op voorhand een budget gepland, en rekening gehouden met een
marge, want bouwen kost altijd meer dan je denkt. Toen de aannemer failliet ging en de onderaannemer bij ons kwam aankloppen om zijn werknemers te betalen, schoot ik volledig in paniek, want dat geld hadden wij helemaal niet ingepland! Daardoor zijn we heel veel geld extra kwijt gespeeld. We moesten dan opnieuw een aannemer zoeken die eerst de fouten van de vorige moest corrigeren vooraleer hij aan de slag kon, dat kostte weer veel geld (zucht).’
Is alles ondertussen in orde met de bouw?
‘Nog niet helemaal. We wonen wel sinds juli vorig jaar in ons huis, want de belangrijkste dingen zijn in orde. Maar onze voortuin, poort en oprit zijn er nog steeds niet. Verder moet een deel van de afwerking binnen nog gebeuren, zo is er nog nergens geschilderd en hebben sommige kasten nog geen deuren. Dit zal beetje bij beetje in orde raken, maar het heeft tijd nodig, want we hebben helaas geen ezeltje dat geld schijt (lacht).’
Heb je een gouden tip voor anderen in hetzelfde schuitje?
‘Ik zou eerst en vooral héél goed de aannemer controleren. Je kan zijn jaarrekening en cijfers online bekijken, wat wij helaas niet deden, en dat geeft je al een goed beeld over hoe betrouwbaar hij is. Als je toch al in de miserie zit, zou ik aanraden om goed te blijven babbelen met elkaar. Je zit er samen in, raak er ook samen uit, want samen sta je echt sterk.’
Die financiële stress bezorgde mij slapeloze nachten. We hadden op voorhand een budget gepland, en rekening gehouden met een marge, want bouwen kost altijd meer dan je denkt.
Bij Flair staat self-love centraal: hoe zit het met jouw zelfliefde?
‘Ik ben een rustig en introvert type, niet zoals Andy een extrovert en spring-in-’t-veld. Dat zorgt ervoor dat ik heel goed alleen kan zijn wat me de tijd gaf om na te denken over wie ik ben en wat ik wil in het leven. Daardoor sta ik nu stevig in m’n schoenen en ben ik tevreden met de persoon die ik ben.’
Heb je nog bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Complexen is veel gezegd, maar ik zou graag een beetje grotere borsten hebben. Ik ga daar niks aan laten veranderen, want ik wil absoluut niets in m’n lichaam steken – zoals siliconen – dat daar niet in hoort. Maar als ze me zouden zeggen dat ik door pakweg 37 kilo bananen te eten grotere borsten zou krijgen, dan zou ik dat wel onmiddellijk doen (lacht)! Maar ik ga er niet voor onder het mes gaan.’
Vanwaar komt die onzekerheid? Laat je je leiden door stereotiepe ideaalbeelden en perfecte plaatjes?
‘Ik vind sommige kledij gewoon veel mooier als je wat grotere borsten hebt, dus sommige stukken draag ik niet. Het ligt dus eerder aan mezelf, ik kan het niet op sociale media steken, want ik ben totaal niet vatbaar voor wat ik online zie voorbijkomen. Ik hoop dat onze dochters Feline en Lorelie even sterk in hun schoenen staan. We geven ze alleszins het goede voorbeeld en proberen ze groot te brengen als zelfverzekerde meisjes.’
Ben je bang om iets ouder te worden?
‘Veertig worden, was even slikken. Maar in het algemeen valt het goed mee, want ik voel me nu veel zelfzekerder dan vroeger. Als iemand me vijftien jaar geleden had gevraagd of ik op nationale Belgische televisie Nederlands wilde spreken, dan was ik weggelopen (lacht). Nu deed ik dat zonder zenuwen of twijfels.’
Ik hoop dat onze dochters Feline en Lorelie even sterk in hun schoenen staan. We geven ze alleszins het goede voorbeeld en proberen ze groot te brengen als zelfverzekerde meisjes.
Heeft mama worden je zelfliefde veranderd?
‘Onbewust wel. Nu je me die vraag stelt en ik erover nadenk, kan ik dat bevestigen, maar ik stond daar eigenlijk nooit eerder bij stil. Twee kinderen op de wereld zetten, is niet niks. Als vrouw doet je dat automatisch sterker in je schoenen staan, want je krijgt er een verpletterende verantwoordelijkheid bij en je verandert in een soort leeuwin die haar welpjes ten allen tijde zal proberen beschermen. Mijn twee dochters groeiden tot nu toe uit tot twee prachtige meisjes, ik ben daar heel fier op, want we deden daar veel voor!’
Had je moeite met je veranderende lichaam te omarmen?
‘Totaal niet! Ik kwam eigenlijk niet veel bij, ik had enkel een buikje en dat verdween na de bevalling, en ik had geen striemen. Dus mijn lichaam
veranderde niet echt.’
Ben je veranderd als persoon nu je mama bent?
‘Ik kijk niet meer alleen naar mezelf, maar vooral naar m’n kinderen. Zij komen op de eerste plaats, altijd en overal. Ik leerde ook geduldiger te zijn, je kan niet anders als je kinderen hebt. Je moet rustig blijven in situaties waar ik anders sneller een kort lontje had vroeger. Ik kan ook beter relativeren en maak me minder druk om dingen, want de kinderen en hun gezondheid zijn het allerbelangrijkste.’
Ik was fulltime mama, maar nu werk ik meer en meer in onze schoenenwinkel. Tegelijkertijd doe ik nog álles wat ik daarvoor als huisvrouw en mama deed, dus ik heb nu momenteel eigenlijk twee fulltime jobs en dat is soms pittig.
Lukt die work-lifebalans met twee kinderen in huis?
‘Dat is momenteel een moeilijke fase. Ik was fulltime mama, maar nu werk ik meer en meer in onze schoenenwinkel. Tegelijkertijd doe ik nog álles wat ik daarvoor als huisvrouw en mama deed, dus ik heb nu momenteel eigenlijk twee fulltime jobs en dat is soms pittig. Ik heb nu het gevoel dat ik de héle tijd aan het werken ben. Ik babbelde daar al met Andy over, want ik kan niet beide de volle 100 % doen. Op termijn willen we een poetshulp inschakelen, maar daar hebben we nu nog niet het geld voor met al die verbouwmiserie. We willen eerst sparen om ons geld in de afwerking van ons huis te kunnen steken.’
Kwam er commentaar op het feit dat je je carrière on hold zette om fulltime huismama te worden?
‘Absoluut! Terwijl dat in Duitsland heel normaal is. De meeste vrouwen blijven na de geboorte van hun kindje een jaar of zelfs twee jaar thuis. Daarna mogen ze gewoon weer bij hun werkgever aan de slag, dat is de normaalste zaak van de wereld en niemand heeft daar commentaar op. In België kijken ze daar toch anders naar en lijkt het alsof je wil profiteren of lui bent, terwijl een hele dag voor je kinderen zorgen ook heel vermoeiend en uitdagend is. Dat vergeten sommigen precies. Het heeft ook voordelen, zo zijn onze dochters perfect tweetalig Nederlands en Duits wat zeker niet het geval zou zijn als ze naar een crèche waren geweest.’
Waarom ging je terug aan de slag?
‘Ik was heel graag fulltime huismoeder, maar de kindjes gaan nu ook naar school waardoor ze me thuis overdag minder hard nodig hebben. Dus het was tijd om terug te beginnen werken.’
Heb je nog tijd voor jezelf?
‘Momenteel niet echt. Andy en ik proberen wel samen nog regelmatig iets te gaan eten of te feesten, maar echt me-time is al een hele poos geleden. Ik mis dat, want zoals iedereen heb ik ook soms behoefte aan een momentje voor mezelf. Maar ik weet ook dat dat tijdelijk is en dat die me-time wel terugkomt.’
Ik mis Duitsland niet, maar wel soms m’n familie, want ik verhuisde helemaal alleen naar België.
Je verhuisde van Duitsland naar België voor de liefde: was het moeilijk je draai hier te vinden in begin?
‘Ik prentte mezelf in het begin altijd in dat dit maar tijdelijk was en dat ik altijd kon terugkeren naar Duitsland als ik m’n draai hier niet vond. Maar ondertussen ben ik getrouwd met Andy en hebben we twee kindjes samen, dus het is overduidelijk dat ik ga blijven. Duitsland en België verschillen ook niet zo hard, dus het is niet zo dat ik een cultuurshock kreeg.’
Je diploma geografie was wel niks waard in België, dat is toch een serieuze domper?
‘Ik had gewoon brute pech. Ik was een van de laatste studenten aan de universiteit van Bonn die nog een Duits diploma haalde in plaats van een internationaal Bachelor of Masterdiploma. Ik had dus moeten bijstuderen in België, maar dat zag ik op dat moment niet zitten. Ik had al zo lang gestudeerd in Duitsland en moest dan opnieuw jarenlang achter die boeken kruipen in een taal die ik nog niet onder de knie had.’
Mis je je geboorteland of leven daar soms?
‘Ik mis Duitsland niet, maar wel soms m’n familie, want ik verhuisde helemaal alleen naar België. Gelukkig wonen ze in Bonn wat slechts op 280 km is van Aalst, dus in principe kan ik gewoon m’n auto inspringen en naar hen rijden op een paar uurtjes tijd. Met twee kleine kindjes is dat in de praktijk iets lastiger natuurlijk. Maar we trekken elke vakantie sowieso enkele dagen naar Duitsland en we bellen ook heel vaak. Op momenten dat ik het zelf wat lastiger heb, dan is het gemis natuurlijk groter.’
Vertel.
‘Ik had tussen ons twee dochtertjes twee keer een zwangerschapsverlies en ik had het daar heel lastig mee. Ik kon daar wel met Andy over babbelen, maar hij is een man, dus hij snapt dat minder goed. Toen had ik wel nood aan m’n mama en zus, want een fysieke knuffel van hen is toch nog anders dan met hen videochatten.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Andy en de Baksteen Belgen’ kijken?
‘Je kan er echt iets van opsteken! Mensen die ooit willen bouwen of nu al in dat proces zitten, kunnen echt uit onze fouten leren. We hopen dat we anderen dus vooral kunnen helpen.’
‘Andy en De Baksteen Belgen’ is vanaf 2 oktober elke donderdag om 21u50 te zien op VTM 2 en vanaf 4 oktober elke zaterdag om 21u20 op VTM.
Lees ook:
