Tienkamper Thomas Van der Plaetsen (34) is een van de BV’s die een loodzware militaire training volgde in het nieuwe seizoen van ‘Special Forces’. ‘Na verloop van tijd voel je dat dat slaaptekort een aanslag is op je lichaam én geest’, zegt hij.
Nono Wauters, Faroek Özgünes, Jo Hens, Jean Janssens, Hanne Claes, Jonas Decleer, Karine Claassen, Thomas Van Der Plaetsen, Klaasje Meijer, Maksim Stojanac en Cerina Marchetta gaan alle grenzen voorbij in een nieuw seizoen van ‘Special Forces’ op VTM. In Estland wordt een voormalig strafkamp uit de Sovjet-Unie, de Rummu-gevangenis, een week lang hun thuisbasis. In die brute, bosrijke wildernis gaan ze niet alleen over hun fysieke pijngrens, maar worden ze ook mentaal tot het uiterste gedreven tijdens een loodzware militaire training. Ex-‘Special Forces’-chefs Blom, Bram, Greg én de Estse operator Rob confronteren de rekruten met hun diepste angsten en persoonlijke demonen. ‘Ik hou van uitdagingen, dus ik zei meteen ja, maar ik had het programma eigenlijk nog nooit gezien’, vertelt Thomas. ‘De productie vertelde me dat het zwaar was, maar dat het voor mij wel zou meevallen gezien m’n sportverleden. Toen ik het eerste seizoen bekeek, beklaagde ik het me al snel dat ik ja zei (lacht).’
Het is de eerste keer dat je aan een tv-programma meedoet, vind je het spannend?
‘Ik kreeg al verschillende keren de vraag om aan een tv-programma mee te doen, maar ik zei daar telkens nee op omdat ik me echt wilde focussen op mijn sportcarrière. Ik sta ook niet graag in de schijnwerpers. Maar het is uniek om een Special Forces-opleiding te kunnen volgen als burger, dus die kans kon ik niet laten liggen. Die camera’s neem ik er dan wel bij.’
Wat vond je omgeving van je deelname?
‘Mijn vrouw zei onmiddellijk dat ik dit zou kunnen en ook m’n vrienden geloofden enorm in mij. Dat is natuurlijk lief, maar dat bracht wel heel wat druk met zich mee omdat iedereen het precies als vanzelfsprekend nam dat ik de eindmeet zou halen. Terwijl dat helemaal niet zo is, want het is een grote uitdaging en ook heel wat aspecten zijn compleet nieuw voor mij.’
Hoe heb je je voorbereid op dit avontuur, want je bent al supersportief?
‘Ik ben laat toegevoegd aan de rekrutenlijst. Ik wist slechts drie weken op voorhand dat ik mocht meedoen, dus ik had niet zoveel tijd om me voor te bereiden. Ik besloot me toe te leggen op het zwemmen, want ik kan wel baantjes trekken, maar ik heb daar nooit echt in uitgeblonken. Uit de vorige seizoenen leerde ik dat er veel waterproeven tussenzaten, dus ik besloot me vooral te focussen op beter leren zwemmen. Verder ging ik verschillende keren met een rugzak lopen.’
Waar had je het meeste schrik voor?
‘Het slaaptekort. Als atleet ben je altijd uitgerust, want slaap is zo belangrijk, dus daar heb ik nul ervaring mee. Ik had schrik dat dat me zou vloeren.’
Wat vond je uiteindelijk het zwaarste?
‘Zoals ik had gevreesd: dat slaaptekort. Na verloop van tijd voel je dat dat een aanslag is op je lichaam én geest. Je brein begint te splijten door de vermoeidheid en je begint irrationeel te denken.’
Wat ging je dan wél weer goed af?
‘Mijn kalmte bewaren. We hoorden bij een bepaalde uitdaging onder water de anderen stikken en zich verslikken, maar we wisten niet wat de proef inhield. Toch mag je je niet zot laten maken daardoor en moet je je kalmte bewaren. Dat is een van m’n sterktes. Stress kan verlammend werken, maar bij mij zorgt het er dan weer voor dat ik net op scherp sta. Dat is wel een goede eigenschap voor de special forces, denk ik.’
Ik vond het tof om met m’n mentale rust en m’n fysieke kracht anderen te kunnen helpen. Ik ben dus ook een goede teamplayer, dat is een aangename verrassing.
Dit avontuur is niet enkel fysiek, maar ook mentaal zwaar. Heb je dat ook zo ervaren?
‘Zeker. De chefs pakken je op alles wat je blootgeeft. Je sterktes worden zwaktes, want ze zullen die in je nadeel laten spelen. Als je bijvoorbeeld houdt van controle en alles goed voor elkaar hebt, gaan ze die controle net afpakken.’
Heb je jezelf beter of op een andere manier leren kennen?
‘De groepsdynamiek was nieuw voor mij. Ik ben een atleet die individueel voor z’n succes moest zorgen, dus samenwerken met anderen om hetzelfde resultaat te bereiken, ben ik niet gewend. Maar ik vond het tof om met m’n mentale rust en m’n fysieke kracht anderen te kunnen helpen. Ik ben dus ook een goede teamplayer, dat is een aangename verrassing.’
Leerde je iets uit dit avontuur?
‘De kleine dingen raken me nog minder dan voordien. Als tienkamper ben ik het gewend om pijn te verdragen, en dat leer je bij de special forces nog beter. Moe, blaren of honger, het doet er allemaal niet toe, want je moet blijven doordoen. Ik leerde mezelf ook wegcijferen voor anderen. Door mijn fysieke kracht zou ik makkelijk mezelf op de voorgrond hebben kunnen plaatsen, maar ik vond het net leuk om anderen vanop de achtergrond vooruit te helpen.’
Ik heb scheve tanden en een rare neus, maar dat definieert me niet als mens.
Vind je het vreemd om jezelf zo terug te zien op tv?
‘Het valt me op dat ik vooral heel serieus en heel droog overkom op televisie. Ik zat gewoon vanaf het eerste moment volledig in die opleiding. Ik deed wat ik moest doen en ik wilde geen energie verspillen door nodeloos te praten. Ik weet namelijk als tienkamper dat je je energie bij een lange uithoudingsproef goed moet doseren en sparen. Ik heb het dus heel beredeneerd aangepakt.’
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Er is nog wat werk aan. Ik zat goed in m’n vel, maar door te stoppen met topsport is m’n routine en m’n doel weggevallen waardoor ik me begon af te vragen wie ik dan eigenlijk ben naast Thomas de atleet. Mijn sport bepaalde álles: wat ik at, om hoelaat ik ging slapen, wanneer ik op reis ging en noem maar op. Nu val ik in een zwart gat en ik moet mezelf heruitvinden, da’s een moeilijk proces. Als je jarenlang iets doet en dat stukje valt weg, wat blijft er over en hoe ga je daarmee aan de slag? Dat is soms uitzichtloos, en het is niet makkelijk om dat toe te geven.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Daar lig ik niet meer wakker van. Als tiener ben je daar meer mee bezig omdat je bij de rest wil horen en er bijgevolg wil uitzien als de rest. Zo worstelde ik met acne. Maar als volwassene besef je dat de mensen niet met jou willen omgaan omdat je een goed voorkomen hebt, maar omdat je een toffe persoonlijkheid hebt. Ik probeer me althans met zulke mensen te omringen. Ik heb scheve tanden en een rare neus, maar dat definieert me niet als mens.’
Leggen we als maatschappij soms te veel de nadruk op het uiterlijk?
‘Plastische ingrepen worden de laatste tijd enorm gecommercialiseerd door de Kardashians en co. Dat is een vreemde evolutie en daar sta ik helemaal niet achter. Ik vind het wel belangrijk dat mensen zichzelf verzorgen en mooi voor de dag komen. Zo vind ik het enorm vreemd dat velen op een luchthaven eruitzien alsof ze op straat leven met die trainingsbroeken en kledingstukken met scheuren in. Ik klink nu waarschijnlijk als een oude zak (lacht).’
Ben je bang om iets ouder te worden?
‘Mijn lijf is jarenlang mijn werkinstrument geweest, dus uiteraard ben ik bang voor fysieke aftakeling. Ik blijf mezelf dan ook goed verzorgen. Ik wil fit blijven zodat ik later nog kan ravotten met m’n kinderen, dus ik blijf veel bewegen. Dat is trouwens een van de pistes die ik wil bewandelen nu ik met topsport stopte: mensen meer laten bewegen.’
Ik kende op voorhand eigenlijk niemand die meedeed, behalve Hanne. Zo wist ik zelfs niet dat Maksim een bekende zanger was (lacht).
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik durf weleens te piekeren. Zeker omdat ik zoals ik eerder al zei een nieuwe richting zoek na m’n sportcarrière. Verder bezorgt financiële onzekerheid me soms wat kopzorgen, gelukkig kan m’n vrouw daar beter mee omgaan.’
Hoe kom je tot rust?
‘Het is in België niet zo populair, maar ik haal veel steun en energie uit naar de kerk gaan. Ik kreeg dat vooral mee van m’n vrouw die Zuid-Afrikaans is en daar wordt nog veel meer belang gehecht aan het geloof. We gaan wekelijks naar de kerk en daar zitten niet enkel tachtigplussers, maar het is echt een hechte gemeenschap die elkaar helpt waar nodig. Het is een belangrijk deel van m’n leven geworden.’
Heb je je work-lifebalans in evenwicht?
‘Ik wil niet dat m’n leven me voorbijgaat zonder dat ik ervan geniet of voldoende qualitytime heb met mijn vrouw. Er zijn natuurlijk periodes dat mijn werk meer tijd en energie opslorpt, maar ik weet dat dit tijdelijk is. Ik zal me daar nooit in verliezen en zal nooit of nimmer een workaholic worden.’
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Ik kreeg zeker al gemene reacties. Maar ik trek me dat niet aan, want ten eerste kennen die mensen me niet en ten tweede kan je nooit voor iedereen goed doen. Ik vind ook niet iedereen leuk die ik leer kennen. Het grote verschil is natuurlijk dat ik niet de nood heb om dit aan de grote klok te hangen zoals velen online wel doen.’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar dit seizoen van ‘Special Forces’?
‘Het is echt een stevig fysiek seizoen. Je ziet als kijker zeker niet alles, we moesten nog veel meer doen dan wat op je kleine scherm verschijnt. Daarnaast is het een keitoffe groep. Ik kende op voorhand eigenlijk niemand die meedeed, behalve Hanne. Zo wist ik zelfs niet dat Maksim een bekende zanger was (lacht). Maar het zijn een voor een geweldige persoonlijkheden.’
‘Special Forces’ kan je zien op Streamz en zie je elke maandag op VTM en via VTM GO.
Lees ook:
