Rob Van der Auwera (27) heeft zijn acteerdebuut te pakken in de nieuwe Streamz-reeks ‘De big fuck-up’. Flair babbelde met hem over de serie en self-love. ‘Ik sport veel, maar dat heeft niet per se te maken met een sixpack of brede biceps willen krijgen. Omdat ik vroeger ziek was, wil ik ervoor zorgen dat als dat ooit eens gebeurt, mijn lichaam sterk genoeg is om daar opnieuw tegen te vechten’, vertelt hij.
Jan Laureys is een levensgenieter die gek is op glitter en glamour, schoudervullingen en ‘Saturday Night Fever’. Wanneer hij in de problemen raakt door zijn flamboyante levensstijl, smeekt hij de rechter om hem nog een kans te geven en hem naar de rijkswacht te sturen. Zo gezegd, zo gedaan: Jan wordt rijkswachter, net als zijn vader Guy (Koen De Bouw), al is die laatste daar niet echt blij mee wanneer hij ziet hoe losjes zijn zoon nog steeds omgaat met de regels. Wanneer Jan hoort van het CDI, een nieuwe eenheid die drugscriminelen gaat aanpakken met Amerikaanse methodes, stelt hij zich meteen kandidaat. Bij het CDI dragen ze geen uniform, dus kan hij in zijn modieuze outfits over het binnenplein van de kazerne blijven paraderen. Na een big fuck-up verliest het CDI veel geld van de rijkswacht. Om geen gezichtsverlies te lijden, besluiten ze op advies van Bob – een Amerikaanse DEA-agent die het Belgische elitekorps komt bijscholen in Amerikaanse politietechnieken – om het geld terug te verdienen door zelf drugs te verkopen. En zo goed als het in het begin gaat, zo fout loopt het op het einde af, vooral voor Jan.
Rob Van der Auwera kruipt in de huid van Paul, de brave collega van de flamboyante Jan (Willem De Schryver). ‘Je kan me momenteel eigenlijk nog nergens van kennen’, lacht Rob. ‘Enkel van “De big fuck-up”.’
Is dit je eerste grote tv-rol?
‘Ik acteer al sinds mijn zesde, dus alles wat een acteur kan doen, heb ik al gedaan: reclame, theater, musicals, circus, straattheater, noem maar op. Maar dit is m’n eerste grote tv-rol.’
Deed je al eerder auditie?
‘Ik droom hier al mijn hele leven van, dus ik deed al heel veel auditie. Ik speelde al wel wat kleine rolletjes en figureerde vroeger vaak, maar dit is mijn eerste significante rol! En dat terwijl mijn auditie eigenlijk niet goed ging.’
Vertel.
‘Ik wilde dit zó graag dat ik superzenuwachtig was. We waren aan het afronden en ik voelde dat het niet goed was, dus ik vroeg aan de regisseur en castingdirector of ik mijn scène nog een keertje mocht spelen, want ik wist dat ik beter kon. Gelukkig mocht ik een tweede keer proberen, en dat was blijkbaar een schot in de roos. Ik moest echter drie maanden wachten voor ze me opbelden met het goede nieuws dat ik geselecteerd was. Ik was euforisch! Een droom die in vervulling ging.’
Had je stress tijdens die eerste draaidagen?
‘Ik was wel zenuwachtig omdat ik het echt goed wilde doen. Gelukkig presteer ik goed onder druk. Ik zat ook op privévlak in een moeilijke periode, want ik kwam net uit een relatie die niet zo goed afliep. Ik ben blij dat ik me volledig op dit project kon storten, want zo was mijn aandacht volledig afgeleid. Dat hielp me echt bij het verwerken van die breuk. Ik luchtte mijn hart elke ochtend in de make-up bij Leonie, die ik zoveel heb toevertrouwd (lacht).’
Is het moeilijk om in België aan de bak te raken als acteur?
‘Gigantisch moeilijk. Kijk hoelang het bij mij duurde voor ik m’n eerste grote rol te pakken had. Ik ben ook afgestudeerd met mensen die nog altijd niet aan de bak zijn geraakt. Ik heb heel veel geluk dat ik na het afstuderen alleen nog maar als acteur heb kunnen werken, ook al was dat niet op tv. Ik weet ook dat het een heel onzekere sector is, en soms boezemt dat me wat angst in. Maar ik probeer daar niet te veel bij stil te staan, want anders word ik nog onzekerder en ongelukkig. Ik probeer ook aan de slag te blijven door zelf dingen te maken. Zo ben ik niet louter afhankelijk van of producenten me kiezen of niet.’
Wie speel je in ‘De big fuck-up’?
‘Ik speel Paul, die eigenlijk een van de enige good cops in de hele rijkswacht is. Paul is een streber. Hij is introvert en iemand die er graag bij wil horen, maar tegelijkertijd is hij ook iemand die alles volgens het boekje wil doen. En wat Jan doet, is allesbehalve legaal. Paul heeft het daar lastig mee, want hij wil vrienden zijn met hem, maar niet betrokken worden in die vuile praktijken.’
Vertoon je veel gelijkenissen met je rol?
‘Paul en ik liggen qua persoonlijkheid ver van elkaar, want ik ben allesbehalve introvert. Ik ben zelfs extravagant (lacht).’
Ik zat tijdens de draaiperiode in een moeilijke periode, want ik kwam uit een relatie die niet zo goed afliep. Goed dat ik me op dit project kon storten, want zo was mijn aandacht afgeleid. Dat hielp me bij het verwerken van die breuk.
Was het ook jouw jongensdroom om agent te worden?
‘Nee. Ik had vroeger een grote fascinatie voor het leger. Ik wilde geen soldaat zijn of aan het front zitten, maar was wel heel geïnteresseerd in de menselijke verhalen van de wereldoorlogen. Verder zei ik dat ik alles wilde worden. Enkel een acteur kan in zoveel verschillende rollen kruipen, dus de keuze was snel gemaakt. Toen ik vier was en met m’n ouders tv-keek, vroeg ik blijkbaar al wanneer ik op het scherm zou komen (lacht). Deze wereld was toen voor zowel mijn ouders als mezelf compleet vreemd, niemand van mijn familie deed iets in de sector. Maar op m’n zesde deed ik m’n eerste auditie, en ik had de smaak meteen te pakken. Ik had ook nooit een plan B of C. Acteur worden was plan A, en daar ging ik volledig voor.’
Wat vind je zo leuk aan acteren?
‘Iemand anders kunnen zijn. Zoals ik als kind al wilde: je kan alles en iedereen zijn die je maar wil. Een crimineel, een superheld of iemand die compleet gestoord is: op de set kan je je helemaal uitleven, en daarna pik je weer je eigen leven op. Ik speel ook graag met andere mensen. Je werkt samen aan één ding en wil allemaal het beste resultaat.’
Heb je nog bepaalde droomrollen op je bucketlist staan?
‘Ik wil heel graag eens een dragqueen, een extreem komisch rol zoals Michael Scott in “The Office” of een door en door slecht – maar vooral gelaagd – persoon zoals the Joker spelen. De meest onvoorspelbare rollen lijken me de leukste om te spelen. Ik zou ook weleens in de huid van een ridder willen kruipen en leren paardrijden en zwaardvechten.’
In navolging van de titel van de reeks: wat is jouw biggest fuck-up?
‘Ik heb al veel fuck-ups achter de rug, maar ik moet afwegen welke ik durf te vertellen (lacht). Wel, te voet thuiskomen na een avond uit en aan m’n vrienden de dag erna moeten vragen of ik gênante dingen heb gedaan. Oeps!’
Mijn ouders moesten echt hun leven op pauze zetten om voor mij te zorgen, terwijl ik nog twee oudere broers heb die uiteraard ook aandacht vroegen. Ik heb me daar heel schuldig over gevoeld, terwijl ik daar natuurlijk zelf niks aan kon doen.
Bij Flair staat self-love centraal. Heb je veel zelfliefde?
‘Ik denk dat daar altijd wel werk aan is, maar ik sta momenteel best stevig in mijn schoenen. Ik ben gezond, voel me gelukkig en heb goeie vrienden en m’n familie rondom mij. Wat moet een mens nog meer hebben? Ik probeer ook bewust positief in het leven te staan en omring me met mensen die dat ook doen. Ik kende al veel tegenslag in m’n leven, maar ik kwam er steeds sterker uit omdat ik bleef geloven dat alles wel goed zou komen.’
Vertel.
‘Als kind ben ik doodziek geweest. Van mijn geboorte tot mijn tiende lag ik voortdurend in het ziekenhuis. Ik had heel zware longproblemen. Mijn ouders moesten echt hun leven op pauze zetten om voor mij te zorgen, terwijl ik nog twee oudere broers had die uiteraard ook aandacht vroegen. Ik heb me daar heel schuldig over gevoeld, terwijl ik daar natuurlijk zelf niks aan kon doen. Omdat m’n leven soms aan een zijden draadje hing, beschouw ik alles wat ik nu mag meemaken als een extra, en dat wil ik elke dag vieren. Daarom ben ik zo’n vrolijk persoon.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Mijn mama en oma zeiden altijd dat ik een mooie jongen ben, dus ik probeer hen te geloven (lacht). Ik leerde om best tevreden te zijn met hoe ik eruitzie.’
Mijn mama en oma zeiden altijd dat ik een mooie jongen ben, dus ik probeer hen te geloven (lacht). Ik leerde om best tevreden te zijn met hoe ik eruitzie.
Ben je vatbaar voor perfecte plaatjes op sociale media of stereotiepe ideaalbeelden?
‘Ik sport veel, maar dat heeft niet per se te maken met een sixpack of brede biceps willen krijgen. Omdat ik vroeger ziek was, wil ik ervoor zorgen dat als dat ooit nog eens gebeurt, dat mijn lichaam sterk genoeg is om daar opnieuw tegen te vechten. Ik voel ook de mentale voordelen van sporten, en daar hebben we te weinig aandacht voor. Ik vind dat we te snel teruggrijpen naar medicatie, terwijl een wandeling in de natuur al zoveel wonderen kan doen.’
Schoonheid is anno 2025 heel maakbaar. Wat vind je van cosmetische ingrepen? En zou je ze zelf ooit overwegen?
‘Ik zal nooit geld uitgeven om iets aan mezelf te laten aanpassen, behalve als m’n oogleden door ouderdom zouden gaan hangen en ik niks meer zie of m’n tanden beginnen uit te vallen. Maar Botox of fillers? No way! Ik vind dat ook niet mooi en vind het jammer dat mensen denken dat ze die moeten inzitten om mooi te zijn. Iedereen begint op den duur op elkaar te lijken. Dat is echt zonde, want niks is zo mooi als uniek zijn.’
Ben je bang voor negatieve reacties?
‘Ik heb veel vrienden die in deze sector zitten en al qua gemene comments al heel wat op hun bord kregen. Ik heb daar dus wel een beetje stress voor. Maar als iemand respectloos of heel grof is, zegt dat meer over die persoon dan over mij.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘De big fuck-up’ kijken?
‘Omdat het de beste reeks ooit is! Ik ben er heel trots op, en de serie heeft echt internationale allures. Het verhaal is bovendien gebaseerd op waargebeurde feiten, dus je leert ook nog iets over onze Belgische geschiedenis. Verder zit er veel actie in, is het bij momenten hilarisch en wordt er keigoed geacteerd.’
Je ziet ‘De big fuck-up’ exclusief op Streamz.
Lees ook:
