Ook bekende Vlamingen buigen zich als ouder over pampers, papflessen en peuterdrama’s. Hoe pakken zij dat aan? En wat vinden ze belangrijk? Comedian Mohsin Abbas (37) is papa van twee zonen, Basil (4) en Omer (2).
‘Het zijn twee boefjes, maar ze lijken enorm op mij en testen vaak hoe ver ze kunnen gaan. Zeker bij mij, want ik verwen ze graag’, geeft Mohsin Abbas toe. ‘Als ze iets goed doen of braaf zijn, beloon ik hen ook. Een beetje omkopen is dat eigenlijk (lacht). Ik herken veel van mezelf in mijn twee kleine duiveltjes. Het zijn mini-me’s.’
Pakistaanse roots
Mohsin heeft Pakistaanse roots en geeft die ook mee in de opvoeding van zijn kinderen. ‘Ik kreeg zelf het beste van twee werelden tijdens mijn opvoeding, en ik had nooit een geforceerd gevoel dat ik het ene of het andere moest kiezen. Dat wil ik mijn zoontjes ook meegeven.
Wij vieren zowel Suikerfeest als Kerstmis, en we kiezen voor Pakistaanse klederdracht als we bijvoorbeeld een huwelijk van die kant van de familie bijwonen. Bij mijn mama en papa krijgen ze de Pakistaanse keuken voorgeschoteld en kijken ze Pakistaanse televisie. Van ons moeten de kinderen niet kiezen, we willen gewoon dat ze zijn wie ze zijn. Willen ze soms meer Pakistaanse dingen doen? Prima, maar dat hoeft absoluut niet. Wij voelen totaal geen clash van culturen, we genieten net van ze allebei.’
‘Ik kreeg zelf het beste van twee culturen tijdens mijn opvoeding, en ik had nooit een geforceerd gevoel dat ik het ene of het andere moest kiezen.
Iedereen gelijk
Als kind kreeg Mohsin al mee dat het niet uitmaakt vanwaar je komt of wie je bent, omdat iedereen gelijk is. ‘Ik kreeg een paar lessen mee van mijn ouders waarvan ik als volwassene besef hoe mooi die boodschappen zijn. Mijn mama peperde erin dat iedereen gelijk is en dat je iedereen een kans moet geven, ongeacht je achtergrond of wie je bent. Dat heeft me gevormd tot wie ik ben, en die les geef ik heel graag mee aan mijn eigen kinderen.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Emotioneler
‘Sinds ik papa ben, ben ik ook een stuk emotioneler. Ik zou alles opofferen voor het geluk van mijn kinderen, en dat is ergens benauwend. Je beseft eigenlijk pas hoeveel delen van zichzelf een ouder in de opvoeding van een kind steekt zodra je zélf ouder bent. Maar dat voelt nooit als werk of als een last, het gaat zo natuurlijk. Nu ik zelf papa ben, besef ik des te meer dat ik liefdevolle ouders heb en dat ik daar dankbaar voor mag zijn. Ik besef nog meer hoe mooi het ouderschap is.’
Maar het ouderschap is niet altijd even makkelijk, ook dat geeft de comedian toe. ‘Bij ons eerste kindje waren we veel voorzichtiger dan bij onze tweede spruit. Bij Basil waren we constant op onze hoede: pas op voor dit, let op voor dat... Omer laten we daarentegen veel meer doen omdat we zelf veel chiller geworden zijn. Dat verschil merken we ook in het karakter van onze kinderen, want de ene durft al meer dan de andere. Maar met twee energieke, goedlachse kleine deugnieten in huis kan het ook écht chaos zijn. Soms denk ik: hoe los ik dit op? Waar is die vondelingenschuif (lacht)?’
Carrière en papa zijn
Ook de balans tussen het ouderschap en zijn carrière zoeken vond Mohsin niet altijd makkelijk. ‘Tijdens mijn deelname aan De Slimste Mens ter Wereld verloor ik de balans even. Het BV-leven was nieuw voor mij. Daar krijg je geen handleiding voor, én mijn show ging net in première. Ik geef eerlijk toe dat ik toen te weinig tijd in mijn gezin stak.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Mijn vrouw en ik kunnen gelukkig goed praten, en dat werd meteen op tafel gelegd. Het was een wake-upcall. Open communicatie zorgt er nu voor dat ik alles kan combineren. Ik wil mijn agenda niet volproppen, want ik wil genoeg papa zijn voor mijn kindjes. Die balans heb ik nu gevonden.
Soms wordt er in een gezin verwacht dat de mama meer doet, maar mijn mening is dat je allebei evenveel ouder van je kind bent.
Ik ben ook heel graag papa. Soms wordt er in een gezin verwacht dat de mama meer doet, maar mijn mening is dat je allebei evenveel ouder van je kind bent. Het is een samenwerking; jullie zijn een team waarin ieder zijn deel doet en waarbij dat deel gelijk is. Ik probeer mijn vrouw nooit het gevoel te geven dat zij meer moet doen. Ik wil evenveel bijdragen aan ons gezin.’
Lees ook:
