Marieke Robbrecht (31) werkt als arts-specialist in opleiding op de neonatologieafdeling van het UZ Antwerpen en is een van de artsen die gevolgd wordt in ‘Topdokters van Morgen’. ‘Op intensieve diensten zoals de neonatologie gebeurt het zeker dat kindjes sterven, maar je moet dat kunnen loslaten, want anders hou je deze job niet vol’, vertelt ze.
Marieke Robbrecht (31) droomde al van kinds af aan van een carrière in de geneeskunde. Ze begon aan een opleiding tot huisarts, maar gooide het roer om en specialiseert zich nu in de algemene pediatrie. Als arts-specialist in opleiding werkt ze onder andere op de neonatologieafdeling van het UZA — een dienst waar leven en dood soms akelig dicht bij elkaar liggen. Met heel wat nacht- en weekendshiften en een zoontje van twee jaar is de combinatie met haar doctoraat absoluut niet te onderschatten. Maar juist omdat ze zelf mama is, kan ze zich als geen ander inleven in de ouders van zieke kinderen. ‘Ik wist al op m’n zeven jaar dat ik dokter wilde worden’, vertelt Marieke. ‘Ik kreeg een encyclopedie van het menselijke lichaam en ik vond dat superinteressant. Het heeft me vanaf toen eigenlijk nooit meer losgelaten.’
Je bent gespecialiseerd in pediatrie, vanwaar die keuze?
‘Dat groeide doorheen mijn opleiding. Ik vind het heel fijn om bezig te zijn met het ontwikkelende kind. Het is allesomvattend, want je bent zowel klinisch bezig, maar ook sociaal en emotioneel met de ouders. Het is ook altijd de moeite om een kind trachten verder te helpen, want het heeft nog een heel leven voor zich. Dat vind ik een geweldige insteek!’
Hoelang heb je hiervoor moeten studeren? En zijn het hele zware studies?
‘Het is lang studeren. Ik ben ondertussen al vijftien jaar bezig. Zwaar is het met momenten ook, maar ik zou het met alles wat ik nu weet onmiddellijk opnieuw doen.’
Ben je zelf totaal niet bang voor bloed en naalden?
‘Ik heb daar persoonlijk nooit schrik voor gehad. Ik weet dat er collega’s zijn die dit nog steeds minder interessant vinden, maar voor mij is dat nooit een probleem.’
Bijna elke beslissing die je maakt kan gevaarlijk of levensbedreigend zijn. Je mag dus geen off-day hebben.
‘Iedereen maakt fouten’ is een bekend gezegde, maar in jullie vak ligt dat toch nog net iets anders. Brengt dat een hoge werkdruk met zich mee?
‘Sowieso. Bijna elke beslissing die je maakt kan gevaarlijk of levensbedreigend zijn. Je mag dus geen off-day hebben. Maar dat zorgt ervoor dat je je levenslang moet bijscholen en blijven leren om ervoor te zorgen dat je steeds adequaat en alert blijft handelen.’
Moet je fysiek 100 % in orde zijn om te opereren, want je mag niet bibberen of de kans op infecties verhogen?
‘Geen enkele patiënt vindt het leuk als een dokter afzegt als je al maandenlang een afspraak hebt vastliggen. Wij gaan niet bij het minste hoestje thuisblijven, want onze patiënten rekenen op ons. We pakken wel altijd onze maatregelen zoals een goede handhygiëne en een mondmasker. Je moet gewoon voelen dat je wel nog steeds 100 % gefocust bent om je werk uit te voeren.’
Als je een patiënt niet kan redden, neem je dat mee naar huis of moet je dat echt leren loslaten in jouw beroep?
‘Op intensieve diensten zoals de neonatologie gebeurt het zeker dat kindjes sterven, maar je moet dat kunnen loslaten, want anders hou je deze job niet vol. Je moet natuurlijk wel voldoende aandacht besteden aan de rouwende familie. Dat evenwicht tussen empathie en beroepsernst is niet makkelijk.’
Op intensieve diensten zoals de neonatologie gebeurt het zeker dat kindjes sterven, maar je moet dat kunnen loslaten, want anders hou je deze job niet vol.
Welke behandeling zal je voor altijd bij blijven?
‘Ik heb veel patiënten waarbij ik me geregeld afvraag hoe het nog met hen zou zijn. Ik hou ook soms contact met ouders, ook van overleden kindjes, en het is fijn om die band te behouden.’
Wat vind je het leukste aan je job?
‘Het mooiste vind ik als er een kindje heel ziek binnenkomt en het er niet goed uitziet, dat je een week later ziet dat het kindje opnieuw vrolijk aan het spelen is. Dat geeft zoveel voldoening en dan weet ik weer waarom ik deze job uitoefen.’
En wat is het minst leuke?
‘Als het misloopt. Als we de beslissing moeten nemen of we nog verder proberen met het leven van een kindje te redden of we stoppen omdat we merken dat het kindje het niet zal halen en alleen maar aan het afzien is. Dat blijft iedere keer opnieuw een verschrikkelijk moment. Zeker omdat het een broos evenwicht is tussen de belangen van het kind, de wensen van de ouders en onze medische kennis. Dat op elkaar afstemmen is aartsmoeilijk.’
Je werd twee jaar geleden zelf mama. Komt dit slechte nieuws dan des te harder binnen?
‘Ik heb me emotioneel altijd heel betrokken gevoeld met mijn patiënten, dus dat is hetzelfde gebleven. Ik kan me sinds ik zelf mama ben wel beter verplaatsen in de ouders waardoor ik het gevoel heb dat ik nog betere zorg en ondersteuning kan leveren.’
Ik kan me sinds ik zelf mama ben wel beter verplaatsen in de ouders waardoor ik het gevoel heb dat ik nog betere zorg en ondersteuning kan leveren.
Is de artsenwereld een mannenwereld waar je als vrouw je mannetje moet staan of valt dit wel mee?
‘In de kindergeneeskunde zijn de vrouwen in de meerderheid. Ik kan het alleen maar toejuichen dat er een vervrouwelijking van het beroep bezig is, want geneeskunde is heel lang alleen maar op mannen afgestemd geweest, ook omdat er voornamelijk mannelijke artsen waren.’
Er wordt weleens gezegd van artsen dat ze in de grootste kastelen wonen en rondrijden met de duurste auto’s. Klopt dit cliché?
‘Ik woon in een rijhuis en ik rij met een tweedehandswagen die ondertussen al twintig jaar oud is (lacht). Als je afstudeert, wordt het loon inderdaad beter, maar de meesten doen deze job echt niet voor het geld. Als het je puur om de centen gaat, dan hou je deze job niet vol, want het heeft zo’n grote impact op je leven.’
Je wordt nu gevolgd voor een tv-programma, waarom besloot je hieraan mee te werken?
‘Ik twijfelde in het begin om mee te doen omdat ik zelf niet graag in de belangstelling sta, maar langs de andere kant is dit een mooie kans om het assistentschap eens in de kijker te zetten. Ik vond het ook een mooie kans om mijn doctoraatsonderzoek over de opleiding in de kijker te zetten.’
Heb je het gevoel dat velen niet goed weten wat jullie assistenten precies doen?
‘Absoluut. Het zou fijn zijn als patiënten ons meer vertrouwen omdat er geen verwarring meer is over wat we precies doen.’
Is het niet vervelend als die camera’s en crew op je vingers kijken?
‘De eerste dagen was het echt wennen, maar op den duur maakten ze deel uit van het team. Het waren ook hele fijne mensen die mijn grenzen altijd respecteerden.’
Een veeleisende job met schiften combineren met de zorg van een tweejarige, is vaak pompen of verdrinken. Ik ga daar niet over liegen, het is lastig om alle ballen in de lucht te houden.
Hoe zit het met jouw work-lifebalans?
‘Een veeleisende job met shiften combineren met de zorg van een tweejarige, is vaak pompen of verdrinken. Ik ga daar niet over liegen, het is lastig om alle ballen in de lucht te houden. Ik denk dat veel ouders dat herkennen, maar met het aantal uren dat artsen kloppen, is het voor ons toch héél uitdagend. Alles staat of valt met een goede planning en met een goed opvangnet dat vaak een handje komt bijsteken.’
Hoe kom je tot rust?
‘Ik volg eenmaal per week dansles, als ik geen late shift heb of niet van wacht ben.’
Voel je je schuldig als je eens iets voor jezelf doet of langer moet doorwerken?
‘Ik voel me regelmatig schuldig als ik thuiskom en merk dat m’n zoontje overprikkeld is en nood heeft aan mij. Hij weent ook soms als ik naar het ziekenhuis moet vertrekken, en dan breekt mijn moederhart. Ik zou veel meer tijd willen vrijmaken voor mijn zoontje, maar ik wil ook een goede arts worden. Ambitieus zijn is belangrijk, maar goed voor je kind zorgen is dat ook. Dat evenwicht zoeken geeft me soms een schuldgevoel. Maar ik probeer dat los te laten, want hoe meer energie ik steek in me schuldig voelen, hoe minder tijd ik heb met m’n gezin.’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar dit seizoen van ‘Topdokters’?
‘Het is een verfrissend seizoen omdat je dit keer assistenten aan het werk ziet. Ik hoop dat het jongeren kan inspireren om ook voor een job in de zorg te kiezen, want wat wij doen is essentieel voor de samenleving.’
Je ziet ‘Topdokters van Morgen’ elke dinsdag op Play4 en via GoPlay.
Lees ook:
