Maaike Cafmeyer kruipt in het derde seizoen van ‘Chantal’ opnieuw in de huid van de politie-inspecteur. We babbelden met haar over de reeks en self-love. ‘Ik merk dat mijn dochters veel meer bezig zijn met zelfzorg. Zij durven zichzelf op de eerste plaats zetten en zien zichzelf terecht echt graag, terwijl ik het nog altijd moeilijk vind om gewoon een selfie te nemen’, vertelt ze.
In dit derde seizoen van ‘Chantal’ is het leven van Chantal grondig veranderd: ze vormt nu een koppel met Arne. Daar zijn wat verrassende voordelen aan voor haar, maar Chantal leeft voor haar werk en daar heeft de huiselijke Arne het moeilijk mee. Bovendien ontdekt de puberende Emma dat het ook wel nadelen heeft om een zorgzame en bezorgde vaderfiguur in huis te hebben. Naast haar persoonlijke problemen ontfermt Chantal zich met haar team opnieuw over alle misdaden in de streek: inbraak, moord, chantage, vandalisme, burenruzies. Het vredige Loveringem blijft met stip de meest misdadige gemeente van de Westhoek. ‘Heel wat mensen van verschillende leeftijdscategorieën zijn gek op Chantal’, vertelt Maaike. ‘Daardoor is het een programma waar je met het hele gezin kan naar kijken en dat is tof, in een tijd waar we vaak op aparte schermen naar verschillende reeksen kijken. Ik spreek uit eigen ervaring in ons eigen gezin! “Chantal” verenigt iedereen in de zetel, dat is fijn!’
Waarom denk je dat mensen zo houden van je personage?
‘Ik denk dat haar humor daar heel veel mee te maken heeft. Ze kan mensen op hun plaats zetten, maar dat is altijd met een kwinkslag. Ze zegt ook veel met haar gezichtsuitdrukkingen. Chantal is verder een écht persoon, what you see is what you get, en de Vlaming houdt daar wel van.’
Wat vind jij het allerleukste aan Chantal?
‘Ik speel Chantal zo graag omdat ik dingen mag doen die ik in het dagelijkse leven nooit zou durven. Chantal is harder en rechtuit. Ze stapt op iemand af en zegt haar gedacht zonder er doekjes om te winden. Ze trekt zich ook helemaal niks aan van hoe ze eruitziet. Ik heb nog nooit zo weinig tijd in de make-up gespendeerd voor een reeks (lacht). Dat is verfrissend, want het komt niet veel voor dat een vrouwelijk hoofdpersonage niet bezig is met haar uiterlijk. Het draait puur om wie ze is en niet om hoe ze eruitziet. Dat is fijn, al is het ook soms confronterend om mezelf zo te zien.’
Lig je daar wakker van?
‘Totaal niet! Ik vind het niet erg om “lelijk” op televisie te komen. Niet iedereen ziet er altijd perfect uit, dus waarom moeten wij als acteurs en actrices de schijn dan hoog houden? Mensen houden net van de authenticiteit van Chantal, dus ik vind het niet erg dat ik dan als Maaike met zakken onder m’n ogen in beeld moet komen om zeven uur ‘s ochtends. Dat is nu eenmaal het echte leven.’
Welke eigenschap zou je willen overnemen van haar?
‘Gewoon m’n gedacht zeggen, zonder te verbloemen. Ik hou daarvan, maar ik durf het niet altijd. Al word ik er wel steeds beter in. Dat is ook atypisch Vlaams. We draaien zeker drie keer onze tong rond voor we to the point komen. Het is ook tof dat ze de typische man-vrouw-relatie op de korrel neemt. Voor Chantal hoeft het niet altijd meer te zijn dan seks.’
Mensen houden van de authenticiteit van Chantal, dus ik vind het niet erg dat ik dan als Maaike met zakken onder m’n ogen in beeld moet komen om zeven uur ‘s ochtends. Dat is nu eenmaal het echte leven.
Wat mogen we verwachten van het derde seizoen?
‘Iedereen vindt het derde seizoen het beste tot nu toe. Ik denk dat dat is omdat de kijkers de personages goed beginnen te kennen en in hun hart sloten.’
Je zag deze spin-off van ‘Eigen Kweek’ initieel eigenlijk niet zitten?
‘Ik vind spin-offs niet altijd een goed idee. Mijn personage Chantal in “Eigen Kweek” was een comic relief, dus zij komt binnen op het moment dat er even wat humor nodig is. Nu moest dat personage op haar eigen bestaan en ik wist niet zeker of ze daar sterk genoeg voor was. De schrijver en ik schreven tien puntjes op waarom we het níet wilden doen. Maar tijdens een etentje met de producent wist hij ons te overhalen en konden we punt voor punt doorstrepen. Ik wilde sowieso niet de zoveelste politieserie maken. Chantal moest haar heerlijke vreemde zelf kunnen blijven en ik denk dat we echt in dat opzet geslaagd zijn.’
Geeft het West-Vlaams de reeks nog wat meer cachet?
‘Absoluut! We zijn gelukkig gestopt met alle reeksen in perfect algemeen Nederlands in te spreken. West-Vlaams is zangerig, het is rock ’n roll. Dialecten in het algemeen zijn de taal van de ziel. Mensen zijn ermee grootgebracht, dus het ligt dichter bij ons en is makkelijker om onze gevoelens erin uit te drukken. Mijn man is een Nederlander, maar als ik echt emotioneel word, dan grijp ik automatisch terug naar het West-Vlaams en staat hij met z’n mond vol tanden naar mij te kijken (lacht). Ik ben echt fan van dialecten en vind het jammer dat ze stilletjesaan verdwijnen, want het verbindt mensen. Als je iemand hoort die uit dezelfde streek komt als jou schept dat toch onmiddellijk een band.’
Heb je nog een bepaalde droomrol die ontbreekt op je palmares?
‘Ik vind het jammer dat we in Vlaanderen geen kostuumdrama’s kunnen maken, maar dat komt omdat we weinig budget hebben. Dat is een van m’n dromen!’
Nu heb ik geen modellenlijf meer, want ik zit in de menopauze en ik moet nog maar naar een dessert kijken en de kilo’s vliegen er al aan, maar ik sta wél steviger in m’n schoenen. Ik lig namelijk niet meer wakker van hoe ik eruitzie.
Bij Flair staat self-love centraal: hoe gaat het met jouw zelfliefde de laatste jaren?
‘Ik merk als ik naar mijn dochters kijk dat zij veel meer bezig zijn met zelfzorg dan ik. Zij durven zichzelf op de eerste plaats zetten en zien zichzelf terecht echt graag, terwijl ik het nog altijd moeilijk vind om zelfs gewoon een selfie te nemen. Ik zie een mooi landschap en ik denk: waarom hoef ik daar nu met m’n hoofd bij te staan (Iacht)? Ik zal zelfs als ik doodop ben na een lange werkdag het huis nog opruimen, terwijl anderen dan aan zichzelf denken en dat uitstellen tot de volgende dag. Met als gevolg dat ík de zaag ben als ik hen ook vraag om op te ruimen.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Steeds minder. Ik was vroeger heel mager, ik had maatje 34, en had volgens de stereotiepe ideaalbeelden het ideale lichaam. Maar toch was ik onzeker en maakte ik me zorgen of ik wel mooi genoeg was, want ik was heel bleek of ik had geen perfect golvend haar. Nu heb ik geen modellenlijf meer, want ik zit in de menopauze en ik moet nog maar naar een dessert kijken en de kilo’s vliegen er al aan, maar ik sta wél steviger in m’n schoenen. Ik lig namelijk niet meer wakker van hoe ik eruitzie. Toch een beetje die Chantal in mij (lacht). Dat is zo bevrijdend! Het zal toch nooit goed zijn voor iedereen en commentaar komt er sowieso. Wees dan gewoon al lief voor jezelf én durf je plaats op te eisen. Laat je niet klein houden als vrouw.’
Spreek je uit eigen ervaring?
‘Absoluut. Ik besefte vroeger niet dat ik als een object werd bekeken net omdat ik voldeed aan de zogenaamde schoonheidsnormen. Ik was altijd een vlotte babbelaar, dus ik dacht dat mannen daarom interesse toonden in mij. Nu besef ik dat je als vrouw nooit one of the guys kan zijn, want de meesten zullen je altijd objectiveren en seksualiseren. Ik hoop dat daar echt verandering in komt en dat we als vrouwen elkaar ook meer steunen. Maar als je ziet welke reacties zelfs vrouwen geven na de moord op dat zeventienjarige meisje in Amsterdam, bijvoorbeeld dat ze niet zo laat nog mag fietsen ‘s nachts of helemaal niet alleen mag fietsen, dan merk je dat we nog héél wat stappen moeten zetten voor een vrouwvriendelijke samenleving. Dat we dit keer op keer moeten blijven herhalen, werkt ontmoedigend. Ik ken namelijk geen énkele vrouw die nog niet te maken kreeg met grensoverschrijdend en zelfs gewelddadig gedrag van mannen. Ik hoop dat mijn dochters kunnen opgroeien in een maatschappij waar dit niet meer het geval is, maar ik vrees er eerlijk gezegd voor.’
Ik ken geen énkele vrouw die nog niet te maken kreeg met grensoverschrijdend en zelfs gewelddadig gedrag van mannen. Ik hoop dat mijn dochters kunnen opgroeien in een maatschappij waar dit niet meer het geval is, maar ik vrees er eerlijk gezegd voor.
Geef je je kinderen die self-love ook mee?
‘Absoluut! Ik laat ze experimenteren met hoe ze eruitzien, want ik vind het belangrijk dat ze helemaal zichzelf kunnen zijn. Zo gingen ze vroeger met de broek van hun pa naar school omdat baggy jeans hip zijn. Mijn man is 1m90 en weegt meer dan honderd kilo! Ik denk dat we met ons drietjes in die broek konden (lacht). Ik zeg ook heel vaak aan mijn dochters, ze zijn dertien en vijftien, én hun vriendinnen dat ze prachtig zijn.’
Heb je het gevoel dat actrices gecanceld worden eenmaal boven de veertig en dat we als vrouwen blijven vastklampen aan die jeugd?
‘Ik vrees van wel. Ik vind dat we als vrouw meer ons best moeten doen om dit tegen te gaan. Ik bén geen meisje van 25 meer, dus ik ga me ook niet meer zo gedragen en ik ga er al zeker niet naar streven om er nog zo uit te zien. We verwachten toch ook niet van mannen dat ze rimpelloos en zonder grijze haren op ons scherm verschijnen. Waarom zou ik dan een “aan elkaar genaaid meisje” willen zijn?! Het is zo toxisch van onze maatschappij dat we verwachten dat vrouwen er eeuwig jong blijven uitzien. Dat is niet de realiteit, punt. Ik ben heel blij dat “Chantal” eindelijk een reeks is waar een iets oudere vrouw de hoofdrol in speelt, het werd tijd! Ik hoop dat deze trend zich doorzet. En neen, dat hoeven niet allemaal de zogenaamde typische vrouwenprogramma’s te zijn, kijk maar naar “Chantal”. Ik denk dat mannen dit even plezant vinden als vrouwen.’
Het is zo toxisch van onze maatschappij dat we verwachten dat vrouwen er eeuwig jong blijven uitzien. Dat is niet de realiteit, punt.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn. Lukt de combinatie van mama zijn en fulltime werken?
‘Het gaat beter nu m’n dochters wat ouder zijn, maar vroeger was dat pittig. Zeker omdat de grootste zorg van de kinderen toch nog steeds bij de vrouw ligt. Er waren periodes dat ik tot half 12 ‘s avonds op de planken stond om daarna onmiddellijk door te rijden naar huis om borstvoeding te geven aan mijn baby van een paar maanden oud en de dag erna om 6u ‘s ochtends weer op de set stond van een andere reeks. Soms draaiden de woorden en letters voor mijn ogen tot ik sterren zag. Als mama hebben we er een extra fulltime job bij bovenop ons ander werk.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar het derde seizoen van ‘Chantal’ kijken?
‘Wat ga je anders doen op zondagavond (lacht)?’
‘Chantal’ zie je elke zondag om 21u op VRT 1 en VRT MAX.
Lees ook:
