Lorentia Veppi (32) doorbreekt in haar nieuwe podcast ‘Ongefilterd Moederschap’ samen met enkele bekende ouders taboes rond ouderschap. ‘Online lijkt het alsof alle kersverse mama’s op een roze wolk zitten. Ik besloot die keerzijde van de medaille ook te tonen’, vertelt ze.
Elke aflevering duiken de BV’s waaronder K3’tje Hanne Verbruggen, Kelly Pfaff en Astrid Coppens met Lorentia in de realiteit van het ouderschap. Geen onderwerp is te groot, te klein of te taboe: van de chaotische momenten over gouden tips en gênante gebeurtenissen tot de onverwachte vreugdes, alles komt aan bod. Samen ontrafelen ze de mythes van het perfecte ouderschap en laten ze zien dat er geen éénduidige handleiding is voor het opvoeden van kinderen.
Lorentia Veppi is voltijds leerkracht en content creator. Ze is bekend om haar komische sketches rond het moederschap op sociale media. Ze nam eerder ook deel aan de Play4-reeks ‘Bake Off Vlaanderen’ en het online format ‘Ik Ga Viraal’. Ze schreef verder een boek ‘Ongefilterd moederschap: jij denkt het, ik zeg het’ en lanceert nu haar eigen podcast onder diezelfde naam. ‘Toen ik mama werd, worstelde ik daar in het begin mee’, vertelt Lorentia. ‘Maar online lijkt het alsof alle kersverse mama’s op een roze wolk zitten. Ik besloot die keerzijde van de medaille te tonen op mijn sociale media. Met een humoristische insteek wilde ik de pittige momenten die elke mama herkent op een luchtige manier brengen zodat anderen zich niet alleen voelen zoals ik me soms voelde.’
Was het voor jou een drempel in het begin om zo’n persoonlijke dingen te delen online?
‘Ik heb van kinds af aan al heel weinig schaamte (lacht). Ik ben graag open over alles, want ik heb zelf ook veel aan die herkenbaarheid. Dingen doodzwijgen, zorgt er alleen maar voor dat ze in de taboesfeer raken en dat mensen zich er nog meer nodeloos voor gaan schamen.’
Vanwaar komt die schaamte die veel mama’s hebben over het moederschap?
‘De maatschappij die ideaalbeelden naar voren schuift en de sociale media die met hun perfecte plaatjes die stereotypes in stand houden. Mama’s die nooit eens schreeuwen op hun kinderen, die elke dag een versbereide maaltijd aan hun kinderen serveren, die 24 uur op 24 een kraaknet huis hebben, die nooit eens een momentje voor zichzelf willen zonder kinderen, en noem maar op: dat is een illusie! Ik probeer dat te doorbreken met mijn content en geef de boodschap mee dat vrouwen dit niet hoeven na te streven of je gaat alleen maar ongelukkig worden. Zolang je je kind maar alle liefde geeft, dàt is het belangrijkste.’
Voor wat schaamde jij je bijvoorbeeld onterecht?
‘Drie dagen nadat ik bevallen was, ging ik voor de eerste keer buiten met de baby om iets te gaan drinken in een cafeetje. Achteraf hoorde ik dat verschillende mensen hadden gezegd dat ik er niet goed uitzag. Hallo, ik had net een levend wezen op deze wereld gezet! Ik zat daar in m’n pamper, ik had al vier dagen niet geslapen en ik was hormonaal volledig om zeep. Hoezo verwacht onze maatschappij dat vrouwen er onmiddellijk terug staan alsof ze niet net de meest ingrijpende gebeurtenis van hun leven achter de rug hebben?’
Mama’s die nooit eens schreeuwen op hun kinderen, die elke dag een versbereide maaltijd aan hun kinderen serveren, die 24 uur op 24 een kraaknet huis hebben, die nooit eens een momentje voor zichzelf willen zonder kinderen en noem maar op: dat is een illusie!
Valt de grootste last van het ouderschap nog steeds op de schouders van de mama?
‘Absoluut! Ik denk dat het typisch iets vrouwelijk is dat we heel zorgend zijn en de controle niet willen loslaten, dat is biologisch ingeprent. We vinden ook altijd dat we het beter kunnen doen, wat vaak ook wel het geval is (lacht). Op die manier leggen we wel veel druk op onszelf om alles perfect te doen, terwijl de perfecte mama niet bestaat.’
Worstel jij daar soms nog mee?
‘Vroeger wel, maar nu toon ik net dat íedere mama af en toe worstelt. Mijn kind eet bijvoorbeeld heel slecht. Ik zie op sociale media heel wat mama’s die tonen hoe hun baby broccoli of andere groentjes met gemak verorbert terwijl dat bij ons thuis elke keer opnieuw een strijd is. Ik liet dat los, want de dokter zegt dat mijn kind gezond is. Ik laat me niet meer gek maken.’
Je maakte naast je video’s op je socials en je boek, nu ook een podcast over het moederschap met BV’s: vanwaar dat idee?
‘Ik wilde eigenlijk tonen dat iedereen, zelfs de bekende Vlamingen die we dagelijks op tv of in de boekjes zien, worstelen met het ouderschap. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje! Op die manier probeer ik de taboes nog meer te doorbreken, want mensen denken vaak dat bekende mensen alles voor elkaar hebben. Niet dus (lacht).’
Steek je er zelf ook iets van op?
‘Ontzettend veel. Elke gast leert me iets bij. Zo kijk ik enorm op naar Kelly Pfaff. Haar kinderen zijn natuurlijk al volwassen, maar de manier waarop zij met hen communiceert, vind ik echt bewonderenswaardig. Zij stelt zich niet als ouder boven haar kinderen, maar is meer een beste vriendin voor hen. Ze heeft ook een keigoede band met haar zoon en dochter, zij is echt m’n voorbeeld.’
Veel mama’s herkennen zich in je content, krijg je veel mooie dm’s?
‘Superveel en dat zijn de mooiste complimentjes die ik kan krijgen. Ik hoop dat vrouwen zich door mijn content gehoord voelen en zich niet meer alleen voelen.’
Krijg je ook soms negatieve reacties?
‘Als ik negatieve reacties krijg, dan zijn dat echt idiote reacties die ik niet serieus kan nemen zoals: “Je geeft je kind frieten?!”. Tuurlijk eet mijn kind soms eens frietjes. Die comments zijn zo belachelijk, dat ik ze zelfs grappig vind. Haatreacties zaten er gelukkig nog niet tussen.’
Ik zat daar in m’n pamper, ik had al vier dagen niet geslapen en ik was hormonaal volledig om zeep. Hoezo verwacht de maatschappij dat vrouwen er onmiddellijk terug staan alsof ze niet net de meest ingrijpende gebeurtenis van hun leven achter de rug hebben?
Heeft het moederschap je eigenlijk veranderd?
‘Het maakte van mij oprecht een veel beter mens. Ik ben veel empathischer. Vanaf het moment dat je een kind krijgt, verandert je perspectief op alles! Ik geniet ook veel meer van kleine dingen en ik ben echt een gelukkiger persoon.’
Mis je als je heel eerlijk bent soms dingen van voor je moeder was?
‘De zwaarste periode is van je bevalling tot wanneer je kind naar school gaat. Je baby is voortdurend bij je waardoor de simpelste dingen een hele uitdaging worden. Een pakje kaas halen bijvoorbeeld. Je moet die buggy meesleuren naar de winkel, eenmaal daar begint je kind te huilen en zit z’n pamper vol kak. Dat eenvoudige spontane leven mis is soms. Ik was ook altijd sportief, maar plots kon ik niet meer naar de fitness, want daar is geen babyopvang. Tot slot hakt dat slaapgebrek er enorm in. Eens goed doorslapen zou zoveel deugd doen!’
Wat is het lastigste aan mama zijn?
‘Je hebt nooit een pauze van het moederschap. Ook al ben je niet effectief bij je kind, je bent wel voortdurend bezig met je kind. Alles wat je doet en elke beslissing die je maakt, is met je kind in je achterhoofd.’
En wat is dan weer het mooiste?
‘Vanaf het moment dat je bevalt, zit/ligt/loopt je hart naast je. Dat is een onvoorwaardelijke liefde die je nooit eerder voelde. Je kind nieuwe dingen zien ontdekken en bijleren, is het mooiste wat er bestaat, ondanks alle worstelingen die er natuurlijk bij komen kijken.’
Het moederschap veranderde doorheen de jaren. Worden kinderen tegenwoordig wat te veel in de watten gelegd?
‘Soms wel. Ik ben uiteraard ook lief voor mijn kind, maar de wereld is dat helaas niet en je moet je kind toch wat wapenen daartegen. Ze moeten een ruggengraat krijgen om weerbaar te zijn, anders loopt iedereen gewoon over hen heen. Vroeger moest je als kind gewoon luisteren naar je ouders, zij hadden altijd gelijk. Dat is nu gelukkig veranderd en dat is een goede zaak, want de gevoelens van je kind staan meer centraal. Tegelijkertijd vind ik normen en waarden zoals respect hebben voor iedereen en beleefd zijn ook heel belangrijk. Mijn kind moet dankjewel en alsjeblieft zeggen, anders spreek ik haar daarop aan. Is dat te streng? Ik vind van niet.’
Je hebt nooit een pauze van het moederschap. Ook al ben je niet effectief bij je kind, je bent wel voortdurend bezig met je kind.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Dat gaat zoals mijn hormonale toestand elke dag alle kanten uit. De ene dag kijk ik in de spiegel en denk ik: Wow, dit lichaam heeft een kind op de wereld gezet. Terwijl ik de dag erna naar datzelfde spiegelbeeld kijk en denk: Ieuw!’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Een kind krijgen heeft echt het leven én de jeugd uit mij gezogen! Ik zie er echt plots tien jaar ouder uit. Mensen zeiden ook recht in m’n gezicht dat ik meer rimpels en wallen heb. Naarmate de tijd vordert, betert dat wel een beetje, maar ik legde me er al bij neer dat mijn lichaam nooit meer hetzelfde zal zijn als voorheen. Ik heb bijvoorbeeld door een epidurale te krijgen last van m’n rug. Dat is het natuurlijk allemaal waard als ik zie dat mijn dochtertje gezond en gelukkig is! Maar als ik kon kiezen en dat effectief een mogelijkheid was, dan had mijn man haar toch mogen dragen in zijn buik (lacht).’
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Sociale media spelen daar een heel grote rol. We zien alleen maar perfecte plaatjes. Schoonheid is ook heel maakbaar geworden. Als vrouwen in Hollywood bevallen, dan lopen die na twee dagen het ziekenhuis naar buiten als het ware met een sixpack alsof ze nooit zwanger zijn geweest omdat ze direct een tummy tuck deden bij de plastische chirurg! Verder zijn we ook heel streng voor elkaar waardoor we automatisch minder lief zijn voor onszelf. Ik moet heel vaak aanhoren dat ik er moe uitzie, waardoor ik als ik naar mezelf in de spiegel kijk, ook alleen nog maar die wallen opmerk.’
Ben jij vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden of perfecte plaatjes?
‘Perfecte plaatjes daar kijk ik los door. Ik weet maar al te goed dat er op heel wat foto’s een filter zit of dat die bewerkt zijn. Die ideaalbeelden probeer ik ook naast me neer te leggen, al vind ik het vervelend als buitenstaanders er mij mee confronteren. Ik kan goed in m’n vel zitten, maar als iemand dan zegt dat ik precies wat bijgekomen ben of rimpels krijg, dan kruipt dat toch in m’n achterhoofd.’
Zou je zelf ooit cosmetische ingrepen overwegen?
‘Als ik miljonair was, dan zou ik m’n kop eraf laten snijden en er een nieuwe laten op zetten (lacht). We groeiden op met plastische chirurgie, dus ik ben daar zeker niet vies van. Als je er gelukkiger van wordt en je hebt de middelen, waarom niet? Als ik een tweede kind krijg en die zuigt opnieuw de jeugd uit mij, dan zou ik misschien een facelift overwegen.’
Je kan de dag van vandaag in onze maatschappij er niet meer bewust voor kiezen om huisvrouw te zijn, want je kan niet meer overleven op één loon omdat alles zo ontzettend duur is geworden.
Self-love slaat natuurlijk ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Sinds ik mama ben, pieker ik enorm veel! Ik was daarvoor al iemand die iets te veel in haar hoofd zat, maar sinds de geboorte van mijn dochter werd dat alleen maar erger. Als ze bijvoorbeeld een schooluitstapje maakt, dan stel ik me meteen the worst case scenario’s voor!’
Hoe kom je tot rust?
‘Sporten! Naar de fitness gaan, is mijn me-time. Dan kan ik die knop even volledig omzetten en aan niks anders denken dan mijn oefeningen tot een goed einde brengen. Verder ontspan ik ook van gewoon een serie te kijken op tv.’
Lukt de combinatie van mama zijn en een fulltime job hebben?
‘Dat is soms heel pittig! Je kan de dag van vandaag in onze maatschappij er niet meer bewust voor kiezen om huisvrouw te zijn, want je kan niet meer overleven op één loon omdat alles zo ontzettend duur is geworden. Terwijl mijn papa vroeger alleen werkte en mijn mama voor de drie kinderen zorgde, en wij kwamen nooit iets tekort. De maatschappij is verder ook niet ingesteld op ouders die fulltime werken! Zo sluit de opvang bijvoorbeeld om 18u, maar probeer maar eens uit Brussel op tijd daar te raken. Werkgevers malen er ook niet om als je kind ziek is en er is veel onbegrip als je thuis moet blijven om voor hem/haar/die te zorgen.’
Voel je je soms schuldig als je even geen tijd hebt voor je kindje?
‘Eigenlijk niet, want alles wat ik doe is voor mijn dochter. Ik werk hard om haar een mooie toekomst te kunnen bezorgen. Al probeer ik wel bewust meer te werken als zij in bed ligt, zodat ik zoveel mogelijk tijd met haar kan doorbrengen. Maar ik merk wel dat ik naast het mama zijn mijn creatief ei nog ergens in kwijt moet raken. Als vrouw ben je meer dan alleen maar een mama, dus je moet ook investeren in jezelf.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar je podcast luisteren?
‘Ik hoop dat wie er naar luistert minder kritisch is voor zichzelf omdat ze merken dat iedereen worstelt met het ouderschap. Ik wil een hart onder de riem steken bij alle mama’s, papa’s en opvoeders.’
Lees ook:
