‘Wij hadden toen we vijftien jaar waren en nog in de kast zaten geen rolmodellen, dus het is fijn dat wij nu een voorbeeld kunnen zijn voor jonge meisjes.’
Marie en Amber van Kids With Buns: ‘Mensen denken dat we als vrouw niet écht zelf gitaar kunnen spelen, dat is frustrerend’
Marie Van Uytvanck en Amber Piddington vormen samen de indiepopgroep Kids With Buns. Ze doen dit seizoen mee aan ‘Liefde Voor Muziek’. We spraken met hen over het programma en self-love. ‘Het is een strijd om elke dag lief te proberen zijn voor jezelf, zeker in deze maatschappij waar je om de oren geslagen wordt met honderden perfecte plaatjes op Instagram’, vertellen ze.
In het elfde seizoen van ‘Liefde Voor Muziek’ duiken Hooverphonic, Luc Steeno, Kids With Buns, Barbara Dex, Guus Meeuwis, Frank Vander linden en Maksim in elkaars repertoire en maken ze originele covers van elkaars grootste successen. Verrassende optredens en ontroerende momenten verzekerd. ‘Onze eerste reactie toen ze ons vroegen voor dit seizoen was: “Hebben jullie de verkeerde gebeld?!’, lachen ze. ‘Wij hebben nog niet zo’n groot repertoire, want we brachten nog maar één plaat uit. Los daarvan zijn we niet zo bekend bij het grote publiek, zeker niet bij de VTM-kijkers, want we maken indiemuziek. We zijn dus heel dankbaar dat we deze kans kregen.’
Vinden jullie dit programma dan niet te mainstream of commercieel voor jullie?
Amber: ‘Wij denken niet in hokjes. We volgen bij muziek maken gewoon ons buikgevoel en dit programma leek ons fantastisch om aan mee te doen.’
Voelden jullie je een beetje de buitenbeentjes tussen al die iconen?
Marie: ‘Ik heb de nacht voor we naar de opnames vertrokken misschien amper twee uur geslapen, want ik was superzenuwachtig! Niet omdat ik schrik had dat wij buiten de groep zouden vallen, maar wel omdat dit voelt als een schoolreis met je idolen (lacht).’
Amber: ‘Maar vanaf het moment dat we op de luchthaven stonden en kennismaakten met de andere artiesten verdween die stress, want het is een supertoffe groep en iedereen is daar met dezelfde intentie: coole covers maken van elkaars nummers.’
Hoe komt het volgens jullie dat jullie nog niet bekend zijn bij het grote publiek?
Amber: ‘België heeft écht een hele goede muziekscène. Er zijn enorm veel goede bands, dus het is niet evident om daar uit te springen. Maar ik ben al enorm blij met wat we nu al bereikten met Kids With Buns.’
Marie: ‘Ik had vijf jaar geleden nooit durven denken dat we zouden staan waar we nu staan, want dit is echt een uit de hand gelopen hobby. Ik ben dus ontzettend trots op Amber en mij.’
Hopen jullie met ‘Liefde Voor Muziek’ een breder publiek aan te spreken?
Marie: ‘Dat zou mooi meegenomen zijn. We gaan ontzettend blij zijn als mensen onze covers leuk vinden. Maar we deden niet met dat doel voor ogen mee, we doen mee omdat we er gewoon keiveel goesting in hadden.’
Ik had vijf jaar geleden nooit durven denken dat we zouden staan waar we nu staan, want dit is echt een uit de hand gelopen hobby. Ik ben dus ontzettend trots op Amber en mij.
Zijn jullie beste vriendinnen of hoe kwamen jullie op het idee om samen een band te vormen?
Marie: ‘Wij kenden elkaar toen we Kids With Buns opstartten exact één jaar. We leerden elkaar in 2018 op de Pride in Antwerpen kennen. Dat was een vluchtige ontmoeting omdat we met een hele hoop mensen op pad waren. Maar toen babbelden we al over onze gemeenschappelijke passie: muziek en dat klikte direct. We gingen daarna eens samen naar een concert, maar ook in de maanden nadien was er niet veel contact. Pas toen ik me inschreef voor een muziekwedstrijd en mijn gitarist ziek werd, stelde Amber voor om in te vallen. We zijn toen samen muziek beginnen maken en we zijn nooit meer gestopt (lacht).’
Vanwaar komt jullie groepsnaam?
Amber: ‘Van het nummer “Kids With Guns” van Gorillaz. We hadden een leuke Instagramnaam nodig en het leek ons toen een goed idee om die guns met buns te vervangen omdat we allebei lang haar hebben.’
Je geeft je liedjes, je kindjes, uit handen. Is het een vreemd gevoel om andere artiesten jullie woorden en gevoelens te horen zingen?
Amber: ‘Enorm! Om een ster als Geike een nummer te horen zingen dat ooit in míjn hoofd ontsproot, dat is zo bizar, maar wel op de beste manier ooit.’
Marie: ‘Ik had aanvankelijk niet veel stress om in die zetel te gaan zitten en te luisteren naar wat de andere muzikanten met onze muziek deden. Maar eenmaal het aan ons was, dacht ik echt: wat is hier allemaal aan het gebeuren?! Het voelde heel surreëel. Ik voelde ook allerlei emoties door me heen razen. Je moet dan onmiddellijk reageren, maar soms had ik een kwartier nodig om te bekomen na een song.’
Vlak voor “Liefde Voor Muziek” strandde mijn relatie. De herwerking van “Het Is Een Nacht”, die nu dus over je laatste nacht gaat met iemand in plaats van je eerste, kwam op het juiste moment in mijn leven. Ik heb er veel aan gehad en het hielp mij die breuk te verwerken.
Welke artiest vond je het moeilijkste om te coveren?
Amber: ‘Frank Vander linden omdat die het dichtste aanleunt bij wat wij doen.’
Marie: ‘Zijn songs zitten ook heel complex in elkaar waardoor het moeilijk is om ze in ere te houden als je er je eigen ding mee doet.’
Welke artiest nam je liefste onder handen?
Amber: ‘Maksims nummer vond ik het leukste om te maken, dat rolde er ook in slechts drie uurtjes uit.’
Marie: ‘We hadden de eer om Guus’ bekendste meezinger “Het is een nacht” in een ander jasje te steken. Vlak voor “Liefde Voor Muziek” strandde mijn relatie. De herwerking van “Het Is Een Nacht”, die nu dus over je laatste nacht gaat met iemand in plaats van je eerste, kwam op het juiste moment in mijn leven. Ik heb er veel aan gehad en het hielp mij die breuk te verwerken.’
Gaan we jullie op een andere manier leren kennen, dan op podium?
Amber: ‘Onze muziek gaat over onze gevoelens en persoonlijke ervaringen. Wij kunnen tijdens onze shows op het podium ook écht minutenlang yappen, dus ik denk dat wie ons kent niet echt voor verrassingen zal komen te staan.’
Hebben jullie nog grote dromen op professioneel vlak?
Amber: ‘Als we gewoon dit mogen blijven verderdoen, dan ben ik de gelukkigste persoon ter wereld.’
Marie: ‘Al zou ik wel eens héél graag op de mainstage van Werchter staan!’
Is dit eigenlijk jullie hoofdberoep?
Amber: ‘Ik ben mijn Rechtenopleiding nog aan het afwerken, wat iets langer duurt omdat ik natuurlijk zoveel tijd in de band steek.’
Marie: ‘Mensen denken vaak dat er veel geld valt te rapen als artiest. Maar het kost ontzettend veel geld om überhaupt een plaat op te nemen of op een podium te kúnnen staan. Wij zijn ook begonnen met brakke gitaren omdat we het geld niet hadden. Talent is meestal niet goed genoeg, je moet echt veel geld in je muziekcarrière steken.’
Ik ben een hele grote stresskip! Je geeft jezelf als artiest volledig bloot op een podium. Het is fijn als daar toffe reacties op komen, maar dat is soms veel om te dragen.
Bij Flair staat self-love centraal: hebben jullie veel zelfliefde?
Amber: ‘Mijn zelfliefde is heel hard gegroeid dankzij “Liefde Voor Muziek”. Ik begon aan dit avontuur als een heel onzeker, klein veulentje. Ik vond het de eerste aflevering heel moeilijk om in mezelf te geloven en er vloeiden heel wat traantjes. Ik stapte van het podium en dacht: Al die mensen hier kunnen dit veel beter dan ik, waarom sta ik hier? Maar de groep was zo hecht, dat ik tegen het einde van de week echt geloofde dat ik daar op m’n plaats zat.
Marie: ‘Voor mij slaat self-love vooral op mentale gezondheid. Het beroep dat wij uitoefenen kan heel overweldigend en overprikkelend zijn, maar Amber en ik waken er echt over dat we onszelf goed voelen met alles wat op ons afkomt.’
Self-love slaat inderdaad heel hard op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jullie soms mee worstelen?
Marie: ‘Absoluut. Er komt veel op ons af en dat bezorgt me wel wat stress. Al kan ik daar iets rustiger bij blijven dan Amber.’
Amber: ‘Ik ben een hele grote stresskip! Je geeft jezelf als artiest volledig bloot op een podium. Het is fijn als daar toffe reacties op komen, maar dat is soms veel om te dragen.’
Ik ben een hele grote stresskip! Je geeft jezelf als artiest volledig bloot op een podium. Het is fijn als daar toffe reacties op komen, maar dat is soms veel om te dragen.
Self-love slaat ook op uiterlijk vlak. Hebben jullie nog bepaalde complexen?
Marie: ‘Tuurlijk, maar ik probeer me daar niet op blind te staren en vooral te focussen op wat ik wél mooi vind aan mezelf.’
Amber: ‘Ik heb heel lang een moeilijke relatie gehad met m’n lichaamsbeeld. Het is een strijd om elke dag lief te proberen zijn voor mezelf, zeker in deze maatschappij waar je om de oren geslagen wordt met honderden perfecte plaatjes op Instagram. Maar het lukt beter en beter. Je lichaam is je thuis, dus je moet er zorg voor dragen én er lief voor zijn.’
Zijn jullie vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden?
Marie: ‘Dat kan ik perfect naast me neerleggen. Zo voel ik me net heel comfortabel in mannenkledij en met niet te veel make-up op.’
Schoonheid is heel maakbaar de laatste jaren, zouden jullie cosmetische ingrepen overwegen of vinden jullie het een foute trend?
Amber: ‘Iedereen moet met zijn/haar/hun eigen lichaam doen wat ze willen. Het zou alleen jammer zijn als je dingen aan jezelf verandert omdat je denkt dat anderen je dan mooier zullen vinden of omdat je dan beter in dat zogezegd “perfecte plaatje” zou passen.’
Ik heb heel lang een moeilijke relatie gehad met m’n lichaamsbeeld. Het is een strijd om elke dag lief te proberen zijn voor mezelf, zeker in deze maatschappij waar je om de oren geslagen wordt met honderden perfecte plaatjes op Instagram.
Merken jullie als vrouwen in de muziekwereld dat jullie vaak moeten opboksen tegen stereotypes?
Marie: ‘Absoluut! Toen we de eerste keer meededen aan een populair tv-programma “Ik vraag het aan” op VRT, kreeg ik heel wat commentaar dat mijn stem zo laag is. Mensen waren echt compleet in de war en vroegen zich af of ik dan toch geen man ben. Alsof een vrouw enkel en hoge piepstem heeft?! En dat maakt toch ook niet uit of een vrouw nu een lage stem heeft of een man een hoge stem? Zolang het maar een mooie stem is, toch? Gelukkig sta ik stevig genoeg in m’n schoenen om dergelijke commentaren niet persoonlijk te nemen.’
Amber: ‘Je merkt ook dat mensen denken dat we als vrouw niet écht zelf gitaar kunnen spelen. We kregen al eens de vraag op een festival of we wisten hoe de apparatuur werkte. Dat is frustrerend! Ik hoop dat we door aan “Liefde Voor Muziek” mee te doen, tonen dat we wel degelijk live spelen en andere meisjes kunnen inspireren om ook gitaar te beginnen spelen.’
Krijgen jullie vaak te maken met negatieve reacties?
Amber: ‘Zeker! We maakten zelfs een TikTok-format waarin we reageren op gemene comments. De drempel is online zo laag geworden om je mening te spuien en sommigen vergeten dat er écht mensen mét gevoelens aan de andere kant zitten. Ik durf wedden dat Danny die zei dat Marie een lelijke stem heeft dat nooit in haar gezicht zou durven zeggen.’
lk krijg heel wat commentaar dat mijn stem zo laag is. Mensen zijn echt compleet in de war en vragen zich af of ik dan toch geen man ben. Alsof een vrouw enkel en hoge piepstem heeft?!
Jullie krijgen vaak de stempel als rolmodellen van de LGBTQ-gemeenschap in ons land, wat vinden jullie daarvan?
Amber: ‘Wij hadden toen we vijftien jaar waren en nog in de kast zaten geen rolmodellen, dus het is fijn dat wij nu een voorbeeld kunnen zijn voor jonge meisjes.’
Marie: ‘Er kwamen al heel wat meisjes na onze concerten naar ons toe of ze sturen een dm dat wij hen hielpen om zichzelf te omarmen en dat doet zoveel deugd om te horen! Ik ben natuurlijk geen psycholoog, dus ik ben soms bang om iets verkeerd te zeggen. Het enige wat we kunnen doen, is delen wat we zelf voelen en meemaken.’
Zijn jullie soms bang voor de toekomst als twintigers?
Amber: ‘Ik hou m’n hart vast dat er nog een toekomst is, want ik hoop zo hard dat die oorlogen eindelijk tot een einde komen! Iets dichter bij huis, letterlijk dan, heb ik me er al bij neergelegd dat ik nooit een huis ga kunnen kopen, want alles is zo ontzettend duur geworden.’
Marie: ‘Ik vind het met alles wat momenteel gaande is in onze wereld moeilijk om vooruit te kijken naar de toekomst, want je weet oprecht niet wat morgen zal brengen… We leven in een rare wereld. Zonder dat te negeren, probeer ik wel een positief mens te blijven!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
