Jonathan Michiels (29) speelt de hoofdrol in de nieuwe Streamz-reeks ‘Oh, Otto!’. We spraken met hem over de serie en self-love. ‘Ik weet nog niet goed hoe mijn toekomst er zal uitzien. Veel van m’n vrienden kopen een huis, trouwen en krijgen kindjes. Ik stel me dan soms de vraag of ik dat ook wil’, vertelt hij.
Jonathan Michiels (29) kan je kennen uit onder meer ‘wtFOCK’ en ‘Hawa & Adam’. Dit keer speelt hij Otto in de nieuwe Streamz-original ‘Oh, Otto!’. De reeks draait rond Otto die zijn leven in elkaar ziet storten wanneer zijn eerste lief Boris hem dumpt en wanneer zijn beste vriendin Lente hun geliefde Brussel verlaat. Hij blijft achter vol twijfels en vragen. Hij besluit zijn hart te vullen met vluchtige liefde en gaat op zoek naar zijn plaats binnen de bruisende, Brusselse queerscène. Met zijn online alter ego in zijn broekzak duikt hij in een wereld vol nachtelijke escapades, gaybars en zelfontdekking. ‘Ik heb best veel gelijkenissen met mijn rol’, vertelt Jonathan. ‘Ik speelde al personages waarbij ik veel harder moest zoeken om er iets van mezelf in te kunnen steken. Bij Otto komt hoe hij reageert op situaties of denkt over dingen wel goed overeen met wie ik zelf ben. Hij is alleen en op zoek naar affectie, dat herken ik tot op heden nog steeds. Waarin we wel verschillen, is Otto’s verkrampte onzekerheid. Hij wil niet te veel ruimte innemen, terwijl ik steviger in m’n schoenen sta.’
Heb je nog stress op een set?
‘Ik vind de eerste dagen altijd heel spannend, want je moet dat personage neerzetten en alle beslissingen die je in die eerste scènes neemt, hebben effect op hoe je personage eruitziet de rest van de tijd. Je kent de ploeg meestal ook nog niet goed, dus je moet elkaar nog wat aanvoelen. Je mag dus wel stress hebben als acteur, maar je moet dat ook kunnen loslaten tijdens het spelen, want je mag dat niet zien aan je rol. Je eigen gevoelswereld mag die van je personage niet overschaduwen.’
Is het moeilijk om audities te krijgen in ons kleine Belgenlandje?
‘We hebben veel goede producties, maar sowieso is er nog steeds weinig werk voor acteurs, want we zijn met veel acteurs en actrices in ons land. Niemand van mijn generatie heeft voortdurend werk, dat brengt wel wat stress met zich mee. Daarnaast heb ik wel al een paar hele mooie projecten mogen doen én heb ik het gevoel dat er heel wat castingsdirecteurs zijn die echt wel kijken naar wie goed past bij een rol in plaats van steeds terug te grijpen naar dezelfde personen.’
Is het moeilijk om een nee na een auditie niet persoonlijk te nemen?
‘Het is niet makkelijk om dat van je af te laten glijden. Je toont je op een persoonlijke manier waardoor je het gevoel hebt dat ze je niet enkel je prestatie, maar ook wie je bent niet goed genoeg vinden. Ik had na m’n eerste audities af en toe een kleine crisis omdat ik aan mezelf begon te twijfelen en dacht dat ik dan misschien toch niet zo goed kon acteren. Die twijfel levert natuurlijk niets op en je leert daar op den duur beter mee omgaan. Het hoort bij de job.’
Waar droom je nog van op professioneel vlak?
‘Ik vind het leuk om veel verschillende rollen te mogen spelen en in die zin mag ik dankbaar zijn, want mijn personages lagen tot nu toe al mijlenver uit elkaar. Daarom werd ik ook acteur: ik wilde als kind zoveel verschillende beroepen uitoefenen later, van astronaut over glasblazer tot cafébaas, en in zekere zin kan ik door acteur te zijn en die rollen te spelen van heel wat werelden toch eens proeven. Wat ik heel graag eens zou doen voor een rol is een fysieke transformatie ondergaan zoals dertig kilo bijkomen of afvallen, of keihard trainen om iemand superatletisch te spelen. Zo kruip je niet enkel mentaal, maar ook fysiek volledig in die rol.’
Sowieso is er nog steeds te weinig werk voor acteurs, want we zijn met veel acteurs en actrices in ons kleine landje. Niemand van mijn generatie heeft voortdurend werk, dat brengt wel wat stress met zich mee.
Otto is nog heel hard op zoek naar wie hij is in de reeks: herken je dat zelf ook?
‘Ik heb nu in tegenstelling tot vroeger een vrij goed beeld van wie ik ben en waar ik voor sta. Wat ik wel herken, is dat ik nog niet goed weet hoe mijn toekomst er zal uitzien. Veel van m’n vrienden kopen een huis, trouwen en krijgen kindjes. Ik stel me dan soms de vraag of ik dat ook wil. Momenteel nog niet, maar wil ik later zo’n stabiel en rustig leven?’
Geen huisje, tuintje, boompje en kindje voor jou?
‘Vroeger dacht ik altijd dat ik kinderen wou. Ik geef nu ook soms les aan jongeren en als ik die een zomer niet heb gezien, schrik ik ervan hoeveel ze gegroeid zijn. Het lijkt me dan ook fantastisch om als papa je eigen kind te zien opgroeien. Anderzijds is dat leven niet te verzoenen met de manier waarop ik nu leef en ik hou ook van mijn leven nu. We zien dus nog wel. Het is alleszins niet voor de nabije toekomst.’
Vroeger dacht ik altijd dat ik kinderen wou. Het lijkt me fantastisch om als papa je eigen kind te zien opgroeien. Anderzijds is dat leven niet te verzoenen met de manier waarop ik nu leef en ik hou ook van mijn leven nu.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik heb een hele fijne, zorgeloze jeugd gehad waardoor ik zowel als kind, tiener en nu als volwassene niet worstelde met mezelf of m’n zelfbeeld. Ik kan dus wel zeggen dat ik mezelf graag zie. Ik zie er ook bewust op toe dat ik mezelf niet voorbijloop. Zo ga ik een aantal keer per jaar een volledige dag naar de wellness om volledig te ontspannen.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Mijn oren! Ze zijn groot en heel aanwezig als je naar m’n gezicht kijkt. Ik vind ze niet mooi, maar ik lig er ook niet wakker van. Ik ben daar gelukkig nooit mee gepest geweest, wat ook helpt om dat beter te omarmen.’
Wat vind je dan weer het mooiste aan jezelf?
‘Hmmm dat vind ik een moeilijke vraag! Ik heb misschien wel een leuke lach (lacht)?’
Iedereen vindt die laatste vraag veel moeilijker dan opnoemen wat ze niet mooi vinden aan zichzelf. Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Ik denk dat de dingen die we hebben, dat we die als vanzelfsprekend nemen. Terwijl we sneller struikelen over iets wat we niet hebben of wat er anders uitziet dan het “ideaalbeeld”.’
Ben je vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden of perfecte plaatjes?
‘Eigenlijk niet! Ik ben eerder onzeker over m’n binnenkant, dan over mijn buitenkant omdat ik niet zoveel belang hecht aan uiterlijkheden. Ik ga me eerder afvragen of iemand me wel tof vindt, in plaats of die persoon me mooi vindt.’
Schoonheid is anno 2025 heel maakbaar. Wat vind je daarvan en zou je zelf ooit cosmetische ingrepen overwegen?
‘Iedereen moet doen wat ie zelf wil. Maar zelf ben ik daar totaal niet mee bezig. Net omdat ik weinig belang hecht aan uiterlijkheden ga ik ook geen geld en energie verspillen om iets te laten veranderen.’
Ik ben eerder onzeker over m’n binnenkant, dan over mijn buitenkant omdat ik niet zoveel belang hecht aan uiterlijkheden. Ik ga me eerder afvragen of iemand me wel tof vindt, in plaats of die persoon me mooi vindt.’
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik vind heel moeilijk rust omdat ik van nature nogal onrustig ben. Zelfs als alles goed loopt, vraag ik me af of het wel zo zal blijven. Zeker als ik alleen ben, begin ik snel te piekeren. Dat is helaas de aard van het beestje, ik heb dat als sinds kleins af aan. Mijn onzekere job helpt hier natuurlijk niet bij. Ik probeer er wel echt aan te werken.’
Hoe probeer je tot rust te komen?
‘Ik heb een paar beste vrienden waar ik heel goed mee kan babbelen, en even ventileren bij hen zorgt ervoor dat er al een bepaalde last van m’n schouders valt. Verder kijk ik heel vaak naar Titanic, en als de boot begint te zinken, denk ik: het kan altijd erger dan mijn leven (lacht)!’
Ben je als twintiger soms bang voor de toekomst?
‘We leven in een tijd waar alles plots onzeker is geworden: politiek, economisch, noem maar op. Het zijn hele bizarre tijden en dat boezemt me soms angst in. Niks is nog vanzelfsprekend. Als ik het meer persoonlijk bekijk, dan is het niet meer evident de dag van vandaag om een huis te kopen, maar ik ben daar ook nog niet actief naar op zoek. Ik heb verder een onzekere job, maar ik volgde een lerarenopleiding, dus ik kan daar altijd op terugvallen.’
Ik vind heel moeilijk rust omdat ik van nature nogal onrustig ben. Zelfs als alles goed loopt, vraag ik me af of het wel zo zal blijven. Zeker als ik alleen ben, begin ik snel te piekeren
Kreeg je al te maken met negatieve reacties online?
‘Voorlopig valt dat goed mee. Ik ga er ook niet bewust naar op zoek, want er zijn media waar je onder elk artikel gemene comments zal vinden. Als eerste rol in “wtFOCK” speelde ik een psychopaat en de productie had me op voorhand gewaarschuwd dat er heftige reacties konden komen. Uiteindelijk viel dat heel goed mee! Sommigen zeiden wel dat mijn personage vreselijk was, maar dat is een compliment, want dat wil zeggen dat ik die rol goed neerzet. Ik zou graag zeggen dat haatreacties me niks zouden doen, maar ik denk wel dat het me zou raken.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Oh, Otto’ kijken?
‘Het is heel herkenbaar! Je krijgt ook een inkijk in een wereld die nog niet vaak te zien is geweest in België. Je ziet voor de verandering eens een warm Brussel en je ontdekt de bruisende queerscène in de stad. Ik vond het ook fijn om daar kennis mee te maken.’
Je ziet ‘Oh, Otto!’, vanaf donderdag 3 juli exclusief op Streamz.
Lees ook:
