Gijs De Corte (25) speelt Boris in de nieuwe Streamz-reeks ‘Oh, Otto!’. We spraken met hem over de serie en self-love. ‘Het lijkt alsof we het als samenleving maar normaal vinden dat jonge mensen zich geen eigen woning meer kunnen veroorloven’, vertelt hij.
Gijs De Corte kan je kennen uit onder meer ‘Arcadia’ en het tweede seizoen van ‘Assisen’. Dit keer speelt hij Boris in de nieuwe Streamz-original ‘Oh, Otto!’. De reeks draait rond Otto die zijn leven in elkaar ziet storten wanneer zijn eerste lief Boris hem dumpt en wanneer zijn beste vriendin Lente hun geliefde Brussel verlaat. Hij blijft achter vol twijfels en vragen. Hij besluit zijn hart te vullen met vluchtige liefde en gaat op zoek naar zijn plaats binnen de bruisende, Brusselse queerscène. Met zijn online alter ego in zijn broekzak duikt hij in een wereld vol nachtelijke escapades, gaybars en zelfontdekking. ‘Ik ben opgegroeid in een heel muzikale familie’, vertelt Gijs. ‘Mijn nonkel speelde bij The Radios. Mijn oma nam me verder altijd mee naar het poppentheater in Gent en daardoor raakte ik gefascineerd door zang, dans en acteren. Dat laatste bleek toch mijn grootste passie te zijn, dus ik ben blij dat ik er mijn beroep van heb kunnen maken.’
Heb je veel gelijkenissen met je rol?
‘Boris is heel avontuurlijk, dat ben ik totaal niet. Ik zou dat wel graag wat meer willen zijn. Waar ik me wel in herken, is dat hij duidelijk zijn grenzen stelt, maar dat wel op een heel vriendelijke manier aangeeft. Daar werkte ik zelf de laatste jaren ook hard aan.’
Heb je nog stress op de set?
‘Enorm! Het is al minder dan een vijftal jaar geleden, maar ik wil toch altijd de best mogelijke versie van een personage neerzetten en aan de verwachtingen van de regisseur voldoen.’
Heb je een trucje om tot rust te komen?
‘Babbelen met de anderen op de set. Als ik mijn tegenspelers beter leer kennen, schept dat een vertrouwensband waardoor ik me veel meer op m’n gemak voel op de set.’
Is het moeilijk om audities te krijgen in ons kleine Belgenlandje?
‘Ik ben dankbaar dat ik al aan een paar hele mooie projecten mocht meedoen. Maar het was voor mij wel een wake-upcall dat je als acteur niet van het ene in het andere project rolt. Er zijn rustige periodes waarin je even geen werk hebt, en dat hoort er nu eenmaal bij. Ik geef gelukkig ook dramales, en dan kan ik me daar op focussen.’
Is het moeilijk om een nee op een auditie niet persoonlijk te nemen?
‘Ik vond dat vroeger moeilijk, maar nu kan ik dat beter plaatsen. Ik had onlangs een aantal audities waar ik heel tevreden over was, maar waar ik uiteindelijk de rol niet kreeg. Ik bekijk dat als een leerproces. Ik kon weer een stukje van mezelf tonen én ik leerde nieuwe mensen kennen die misschien bij een volgende project opnieuw aan me denken.’
Waar droom je nog van op professioneel vlak?
‘Ik zou heel graag een homoseksuele drugsbaron spelen. Ik hou van personages die niet voor de hand liggend zijn. Ik moedig iedereen dus aan om dit verhaal te schrijven en mij te bellen (lacht).’
Ik ben nogal onzeker van aard. Wat me daardoor hielp, was therapie. Ik heb dat eigenlijk te lang uitgesteld, want het gaf me enorm veel rust in m’n hoofd.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Nu veel meer dan vroeger. Ik ben nogal onzeker van aard. Wat me daardoor hielp, was therapie. Ik heb dat eigenlijk te lang uitgesteld, want het gaf me enorm veel rust in m’n hoofd. In het begin was dat een beetje eng, want iemand die je niet kent, legt oude wondes terug bloot. Maar ik doe dit ondertussen al drie jaar. Verder hielp mijn huidige vriend me enorm bij het omarmen van mezelf. Hij ziet me graag én hij vindt de dingen die ik niet zo leuk vind aan mezelf helemaal oké, dat doet zoveel deugd. Ik durf daardoor veel meer mezelf te zijn.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik was heel mager. Ik at nochtans veel, maar ik kwam geen grammetje bij. Ik werd er ook vaak op gewezen, maar ik kon daar niks aan doen. Dat is nu eenmaal m’n lichaamsbouw. Terwijl je op tv, in de magazines of op sociale media alleen maar gespierde mannen met een sixpack en brede biceps ziet. Ik werd daar soms heel onzeker van. Ik verstopte mijn lichaam en droeg altijd losse, lange truien. Zelfs in de zomer! Ik doe dat onbewust nog af en toe.’
Hoe maakte je de klik om jezelf toch te omarmen?
‘Ik studeerde in Amsterdam en dat is een heel ruimdenkende stad. Dat hielp me om in te zien dat iedereen er anders uitziet en dat dat net je sterkte is. Je voelt ook dat de maatschappij stilletjes aan verandert. De jongere generatie heeft genoeg van die stereotiepe ideaalbeelden en hecht meer belang aan echtheid in plaats van al die perfecte plaatjes. De mainstream media hebben ook een belangrijke rol om die diversiteit meer in beeld te brengen. Als je naar tv kijkt, moet je jezelf herkennen en dat kan alleen maar als het straatbeeld op een correcte manier wordt weerspiegeld. Sommigen zeggen dat die inclusiviteit nu in hun strot wordt geramd omdat er meer mensen met een andere huidskleur, religieuze achtergrond of geaardheid in hun favoriete serie verschijnen. Maar dat is nu eenmaal de werkelijkheid, dus we moeten dat ook op tv tonen.’
Ik was heel mager. Terwijl je op tv, in de magazines of op sociale media alleen maar gespierde mannen met een sixpack en brede biceps ziet. Ik werd daar soms heel onzeker van. Ik verstopte mijn lichaam en droeg altijd losse, lange truien.
Wat vind je dan weer het mooiste aan jezelf?
‘Ik vind dat een moeilijk vraag. Ik denk dat ik mijn rosse haarkleur het mooiste vind. Mijn mama benadrukte altijd hoe speciaal dat was en ik werd daar gelukkig nooit mee gepest op school. Helaas is dat bij vele anderen niet het geval, terwijl dat net iets uniek is.’
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Ik denk omdat mensen heel hard zijn voor elkaar! We gaan sneller een negatieve comment geven over iemand, dan hem/haar/hen een complimentje geven waardoor we automatisch ook harder zijn voor onszelf omdat we denken dat we niet goed genoeg zijn als we niet voldoen aan die belachelijke ideaalnormen.’
Schoonheid is heel maakbaar anno 2025, wat vind je daarvan en zou je zelf ooit cosmetische ingrepen overwegen?
‘Ik heb daar niks op tegen. Als iemand daar gelukkiger van wordt, wat heb ik daar dan op te zeggen? Het kan ook helpen om je zelfbeeld op te krikken, denk maar aan mensen die een ongeluk hadden, dus gelukkig bestaat het. Zelf zou ik het niet direct overwegen. Maar zeg nooit nooit.’
Schrikt dertig worden je af?
‘Ik ben niet bang om dertig te worden. Wat me wel afschrikt, is dat mijn ouders ondertussen ook ouder worden. Ze zijn nog supergoed, ze wonen in Portugal en beleven daar de tijd van hun leven. Maar ik mag echt niet denken aan het moment waarop zij zouden beginnen sukkelen met hun gezondheid. Dat is onvermijdelijk, maar ik vind het supereng.’
De mainstream media hebben ook een belangrijke rol om die diversiteit meer in beeld te brengen. Als je naar tv kijkt, moet je jezelf herkennen en dat kan alleen maar als het straatbeeld op een correcte manier wordt weerspiegeld.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik ben een heel angstig persoon. Ik vind heel veel dingen heel eng, en heb vaak al stress op voorhand om dingen te doen. Terwijl het achteraf meestal wel meevalt. Maar de les: het komt wel goed, krijg ik mezelf niet aangeleerd.’
Wat brengt je tot rust op de momenten dat je piekert?
‘Muziek! Ik kan me volledig ontspannen door naar goede artiesten te luisteren. Ik ontdekte onlangs ook ASMR-video’s en dat vind ik ook geweldig! Mijn algoritme op TikTok is daar ondertussen volledig op afgesteld, dus soms zit ik een halfuur naar zulke video’s te kijken (lacht).’
Ben je als twintiger soms bang voor toekomst?
‘Absoluut, want alles is zo duur geworden! Ik heb een heel onzekere job als acteur, wat ook financiële gevolgen heeft, dus dat bezorgt me soms wel wat stress. Een huis kopen zie ik me momenteel nog niet doen. Het lijkt alsof we het als samenleving ook maar normaal vinden dat jonge mensen zich geen eigen woning meer kunnen veroorloven. Daarnaast gebeuren er momenteel zoveel erge dingen in de wereld. Ik maak me daar enorm veel zorgen over.’
Ik heb een heel onzekere job als acteur, wat ook financiële gevolgen heeft, dus dat bezorgt me soms wel wat stress. Een huis kopen zie ik me momenteel nog niet doen.
Kreeg je al te maken met negatieve reacties en raken die je?
‘Ik stond zelf nog nooit echt enorm in de schijnwerpers, ik voer mee met de successen van de projecten waarin ik meedeed waardoor ik nog niet veel gemene comments las over mezelf. Ik vind het goed dat mensen een eigen mening hebben, zolang ze maar respectvol blijven.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Oh, Otto!’ kijken?
‘Het is een verhaal dat we in België sowieso nog niet hebben gezien. Het geeft een unieke inkijk in de queercommunity, maar het is herkenbaar voor iedereen, los van wat je geaardheid is, want iedereen is nog een beetje op zoek naar wie ze zijn of wat ze willen.’
Je ziet ‘Oh, Otto!’ exclusief op Streamz.
Lees ook:
