Elias Verwilt (25), beter bekend als Wendy, is contentcreator en post dagelijks hilarische filmpjes waarin hij herkenbare moeder- en tienerproblemen aankaart. Momenteel ligt zijn eerste boek in de winkel. ‘Ik heb liever dat mensen met mij lachen dan dat ik hen inspireer om hun leven zogezegd beter te maken dan het al is, zoals zoveel contentcreators doen’, zegt hij.
Elias Verwilt is een populaire contentcreator die in hilarische video’s herkenbare moeder- en tiener-problemen naspeelt. Daarvoor kruipt hij in de huid van de typetjes Wendy en Kenji. Elias zet zich ook in voor sensibiliseringscampagnes voor jongeren en toont op Instagram ook zijn andere creatieve kant als fotograaf, waarvoor hij al tal van BV’s voor zijn lens had. Verder presenteerde hij al Het Gala van de Gouden K’s en ging hij aan de slag als stemacteur voor de films Minions en Tom & Jerry. Met ‘Hoe Wendy ben jij?’ bracht Elias onlangs zijn eerste boek uit. ‘Tijdens de pandemie begon ik filmpjes te maken als Wendy en Kenji’, vertelt Elias. ‘Toen zag je vooral dansjes op TikTok, dus die grappige sketches waren iets nieuws.Mijn aantal volgers ging enorm de hoogte in, terwijl ik niet lang daarvoor wilde stoppen met socials.’
Vertel.
‘Vóór 2020 had ik een oude Nokia waar je geen filmpjes mee kon maken. Ik had amper 70 volgers op mijn socials, en dat waren vooral mijn vrienden en familie (lacht). Ik postte ook niks boeiends en was daar totaal niet mee bezig. Tot ik uit verveling het idee kreeg om Wendy en Kenji in het leven te roepen. Daarin kon ik mijn creatieve ei kwijt.’
Is Wendy gebaseerd op je eigen mama?
‘Volledig! De thuissituatie van Wendy, Patrick en Kenji is wel anders, want mijn ouders zijn niet meer samen. Maar Wendy is wel een kopie van mijn mama. Zij is ook zo’n typische mama (lacht). Sommige dingen zijn natuurlijk wat uitvergroot.’
Wat vindt zij eigenlijk van jouw filmpjes?
‘Zij voelt zich eindelijk begrepen! Heel wat mama’s herkennen zich namelijk in mijn video’s, dus dat is heel fijn voor haar.’
Zit er een beetje Wendy in jou?
‘Steeds meer naarmate ik ouder word. Ik haat het bijvoorbeeld als mensen hun afspraken niet nakomen. Daar word ik net als Wendy gek van! Ik ben redelijk nonchalant in mijn privéleven, maar op werkvlak ben ik superpunctueel.’
Waar blijf je inspiratie halen voor je video’s?
‘Als ik één dag met mama op stap ben, heb ik duizenden ideeën voor nieuwe video’s. Verder observeer ik iedereen goed. Als ik bijvoorbeeld naar een trouwfeest ga, hou ik de mensen goed in de gaten. Ik zoek overal content in.’
Mijn mama voelt zich eindelijk begrepen! Heel wat mama’s herkennen zich namelijk in mijn video’s.
Je bent ontzettend populair. Hoe komt dat volgens jou?
‘Dat ligt aan de herkenbaarheid van mijn content. Zowel jong als oud voelt zich gehoord en maakte de situaties in mijn filmpjes al mee. Verder denk ik dat mijn volgers appreciëren dat niet alles perfect is bij mij. Het is niet afgeborsteld. Dat zie je alleen al aan de manier waarop ik die pruik van Wendy draag: je ziet er meestal nog een plukje van mijn eigen haar onderuit steken. Tot slot gebeuren er zoveel enge en erge dingen in de wereld dat ik denk dat mensen nood hebben aan wat luchtige video’s.’
Kan je nog op je gemak over straat lopen?
‘Ik word vaak herkend, zowel door volwassenen als kinderen. Maar we wonen natuurlijk in Vlaanderen, dus ik maakte nog geen heel gekke toestanden mee.’
Wat is het vreemdste dat je meemaakte met een fan?
‘Sommige mama’s durven me op m’n wang te kussen. Dat blijft een beetje raar. Omdat ze je dagelijks zien voorbijkomen op hun smartphone, denken mensen dat ze je echt kennen, dus de grenzen vervagen een beetje.’
Voor bedrijven ben je het ideale ‘wandelende reclamebord’. Vind je het moeilijk om daar een evenwicht in te zoeken?
‘Ik doe daaraan mee, want dat is nu eenmaal het commerciële model dat bij een contentcreator hoort. Mijn rekeningen moeten uiteraard ook worden betaald. Maar ik vind het belangrijk om er een grens in te trekken. Ik ga niet zomaar alles promoten omdat ze mij betalen. Ik wil dat product of merk zelf goed vinden. Ik heb ook het voordeel dat ik dat op een luchtige manier in m’n video’s kan verwerken, zodat mijn volgers er zich niet aan kunnen ergeren.’
Je schaart je ook achter maatschappelijk belangrijke projecten als Kom op tegen Kanker.
‘Ik vind dat als je een groot platform hebt en veel mensen bereikt, je dat ook moet gebruiken om je stem te laten horen voor dingen die er écht toe doen. Jongeren gaan vaak beter luisteren naar wat ze online zien dan wat ze horen van hun leerkracht of ouders, dus als ik kan helpen om hen een relevante boodschap mee te geven, draag ik graag mijn steentje bij.’
Je bracht onlangs je eigen boek uit. Was dat een kinderdroom?
‘Leuk weetje: in het zesde leerjaar won ik een schrijfwedstrijd! Het zat er toen al misschien een beetje in (Iacht). Maar het idee om een boek te schrijven, groeide geleidelijk aan. Ik kreeg die vraag al verschillende keren, maar ik wilde eerst een goede invalshoek vinden. Het was pas afgelopen zomer, tijdens het joggen, dat ik plots een geniale ingeving kreeg, waarna ik op gesprek ging bij Lannoo. Zij waren ook meteen aan boord.’
Waarover gaat het boek?
‘Het is eigenlijk één grote vragenlijst om te ontdekken hoeveel Wendy er in jou zit. Ik leg verschillende herken-bare moeder- en tienermomenten voor, en je kijkt hoe hard je jezelf erin herkent en geeft een score. De bedoeling is om eens goed te lachen!’
Zit er in iedereen van ons een beetje Wendy?
‘Sowieso! Of het nu gaat over het gestoef van tante Sonja, het eindeloze opruimen van de rommel van je kind of het niet mee zijn met de moderne technologieën, er zit in iedereen van ons een beetje Wendy. Of je het nu wil of niet (lacht).’
Mijn volgers appreciëren dat niet alles perfect is bij mij. Het is niet afgeborsteld. Dat zie je alleen al aan de manier waarop ik die pruik van Wendy draag: je ziet er meestal nog een plukje van mijn eigen haar onderuit steken.
Bij Flair staat self-love centraal. Heb je veel zelfliefde?
‘Ik sta wel stevig in mijn schoenen. Ik heb altijd al veel vertrouwen in mezelf gehad, en dat is heel belangrijk. Ik was een slechte student en heb het echt uitgehangen op de middelbare school. Ik zou mijn excuses willen aanbieden aan heel wat van m’n leerkrachten van toen. Zo ben ik in vier maanden tijd vier keer van school veranderd. Toch is er nooit een moment geweest waarop ik twijfelde aan mezelf. Ik weet wat ik niet kan, maar ook vooral wat ik wél kan. Ik wist altijd dat het wel goed zou komen.’
Voor je ouders was dat waarschijnlijk wel moeilijk?
‘Enorm! Het zorgde ook voor wrijvingen tussen ons. Ik snap dat het voor ouders lastig is als hun puber schreeuwt dat alles later wel goed zal komen terwijl hij voor de zoveelste keer van school moet veranderen. Ze dachten dat ik keihard met m’n neus tegen de muur zou lopen en dat ik een heel onzekere toekomst zou hebben. Als mijn kind later hetzelfde gedrag zou vertonen, zou ik ook panikeren.’
Hoe komt het dat je zo worstelde op school?
‘Ik had veel studentenjobs, en daar werkte ik heel hard omdat ik er het nut van inzag. Dat had ik niet bij een cursus uit het hoofd leren om goede punten te halen op m’n rapport. Het traditionele schoolsysteem is ook achterhaald. Wie goed kan blokken, is een braaf kind. Maar ik kon goed werken en was een slecht kind? Dat slaat op niks. We moeten de creativiteit van kinderen meer naar boven laten komen. Als ik in iets geloof en er mijn creatieve ei in kwijt kan, dan smijt ik me voor de volle honderd procent en werk ik keihard. Zoals nu met mijn socialemediacarrière: ik ben erg gedisciplineerd en werk daar hard voor. Ik besef dat ik een groot risico nam door zo te rebelleren, want voor hetzelfde geld hadden mijn filmpjes geen succes. Maar ergens had ik altijd het gevoel dat alles goed zou komen. Ik wist dat sociale media zouden ontploffen, dus ik wilde op die trein springen.’
Het is in mijn filmpjes ook helemaal niet belangrijk dat ik er goed uitzie, want ik ben een man die een pruik draagt en zich verkleedt als vrouw (lacht). Het zou vreemd zijn als Wendy plots niet meer in haar pull raakt omdat ik zodanig gespierd ben geworden door elke dag te fitnessen.
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik ben sowieso niet zo ijdel. Ik ben niet veel bezig met m’n uiterlijk, maar als ik één ding moet noemen, is het toch mijn haarlijn, die naar achteren trekt. Dat is iets wat veel mannen zullen herkennen. Het is het eerste wat me opvalt op een foto en het enige waar ik soms onzeker over kan zijn: “Ligt mijn haar goed?”’
Denk je dat onze maatschappij te veel belang hecht aan uiterlijkheden?
‘Sowieso. Zeker vrouwen voelen de druk om er perfect uit te zien en te voldoen aan die perfecte plaatjes en stereotiepe ideaalbeelden. Tieners hebben geen awkward fases meer! Als ik foto’s van mezelf van vroeger terugzie, zak ik soms door de grond van schaamte: ik ging met een croptop, bretellen en een gigantische hoed op naar school, met mijn haar in een permanent (lacht). Maar ik kon wel mezelf zijn en ontdekken wat míjn stijl is en wie ik echt ben. Trouwens, op je vijftiende hoef je toch nog helemaal niet bezig te zijn met hoe je lichaam eruitziet, want dat verandert nog met het ouder worden. In het algemeen zou het ook moeten draaien om wat iemand te zeggen heeft en het karakter van die persoon, niet om de uiterlijke schijn.’
Lig jij nooit wakker van stereotiepe ideaalbeelden en perfecte plaatjes?
‘Ik lig daar niet van wakker, ook al zit ik veel op sociale media voor m’n job. Het is in mijn filmpjes ook helemaal niet belangrijk dat ik er goed uitzie, want ik ben een man die een pruik draagt en zich verkleedt als vrouw (lacht). Het zou vreemd zijn als Wendy plots niet meer in haar pull raakt omdat ik zodanig gespierd ben geworden door elke dag te fitnessen. Dat boeit me ook niet.’
Daarom is jouw content net verfrissend.
‘Ik heb liever dat mensen met mij lachen dan dat ik hen inspireer om hun leven zogezegd beter te maken dan het al is, zoals zoveel contentcreators doen.’
Schoonheid is heel maakbaar anno 2025. Wat vind je van cosmetische ingrepen? En zou je ze zelf ooit overwegen?
‘Iedereen moet doen waar ze zelf gelukkig van worden, maar ik zou er mijn geld echt niet aan uitgeven. Er zijn zoveel toffere dingen om m’n centen in te steken. Als ik over twintig jaar nog steeds Kenji wil spelen, zal ik misschien noodgedwongen Botox moeten laten spuiten (lacht)?’
Ben je bang om ouder te worden?
‘Niet qua uiterlijk, want ik vind dat mensen vaak mooier worden met het ouder worden. Maar ik speel typetjes, en ooit zal het vast awkward worden dat ik als dertiger nog een tiener speel. Verder voel ik me nog jong, want ik vind nog steeds dezelfde dingen leuk die ik tof vond als tiener. De meesten evolueren van kind naar volwassene, maar ik ben mijn tienerzelf in een volwassen lichaam (lacht).’
Ik zal nooit zeggen dat ik het even zwaar heb als pakweg een zorgverlener, maar ik weet van mezelf dat ik een harde werker ben, dus het boeit me niet wat anderen over me zeggen.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn. Zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik ben een extreem onrustig persoon en vind dat irritant van mezelf. Ik krijg stress van niks te doen. Het enige moment waarop ik kalm ben, is als ik slaap, want dat doe ik heel graag.’
Hoe probeer je toch af en toe te ontspannen?
‘Ik ga heel graag in bad, en dan kijk ik naar “F.C. De Kampioenen”. Verder ontspan ik ook volledig als ik ga lopen.’
Heb jij je work-life balance in evenwicht?
‘Daar ben ik heel slecht in. Ik heb het privilege dat ik mijn job ook mijn hobby kan noemen, maar daardoor is het soms moeilijk om een grens te trekken in wat werk en wat privé is, net omdat ik m’n job zo graag doe en daar heel vaak mee bezig ben. Ik heb geen 9 to 5. Ik kan om tien uur ’s avonds plots een idee hebben en dat meteen uitwerken.’
Is het moeilijk om online relevant te blijven?
‘Ik heb een bepaald format van video’s waardoor ik niet afhankelijk ben van online trends, en dat geeft mij wel rust. Ik hoef niet op elke socialemediahype te springen om hip te blijven bij mijn volgers. Ik plan ook heel wat content in. Zo maak ik verschillende video’s per dag en verspreid ik die over de komende weken en zelfs maanden. Daardoor hoef ik niet per se video’s te maken als Wendy wanneer ik een week in het buitenland zit. Al vind ik het meestal ook fijn om daar filmpjes te maken. Het voelt dan niet als een verplichting. Ik ben heel gestructureerd. Mijn leerkrachten van vroeger zouden zich een bult schrikken als ze me nu bezig zouden zien (lacht).’
Je kan snel from hero to zero gaan als je niks post of iets verkeerds post. Lig je daarvan wakker?
‘Nee. Ik ben al lang genoeg bezig om te weten dat Wendy en Kenji niet van de ene op de andere dag niet langer populair zullen zijn. En als mijn concept langzaamaan doodbloedt, heb ik nog heel wat andere creatieve ideeën in m’n hoed zitten.’
Heb je nog grote dromen op professioneel vlak?
‘Ik ben een grote dromer, maar ik spreek die dromen niet uit. Ik zeg het liever als het gelukt is, uit schrik dat ik het misschien zou jinxen.’
Wordt jouw job vaak onderschat?
‘Ik snap dat mensen zeggen dat het “maar video’s opnemen is”. Maar zoals in elke sector zijn er contentcreators die keihard werken en andere die een pak minder doen. Ik zal nooit zeggen dat ik het even zwaar heb als pakweg een zorgverlener, maar ik weet van mezelf dat ik een harde werker ben, dus het boeit me niet wat anderen over me zeggen.’
Ik ben nu niet bepaald een sekssymbool, dus ik denk dat mensen zich op dat vlak niet zo aangetrokken voelen tot mij (lacht). Al kreeg ik onlangs wel een heel vunzig bericht dat gericht was aan Wendy!
In tegenstelling tot heel wat contentcreators scherm jij je privéleven enorm af. Doe je dat bewust?
‘Absoluut. Ik beschouw mijn content eerder als een traditioneel mediaproduct. Mijn sketches doe ik als Wendy, Kenji, Patrick... Daarnaast heb ik m’n leven als Elias, maar dat gooi ik niet online. Mijn ouders en vrienden hebben niet voor dit online leven gekozen, dus ik scherm hen daarvoor af. Ik ben ook veel strenger voor mezelf als Elias dan voor mijn typetjes, dus ik zou heel veel stress krijgen van voortdurend als mezelf online te verschijnen.’
Wat is je plan B als de sociale media wegvallen?
‘Ze stellen die vraag vaak aan contentcreators, en bijvoorbeeld niet aan andere zelfstandigen, terwijl zij ook plots zonder job kunnen vallen. Ik ben daar eigenlijk niet mee bezig. Ik heb veel interesses, en achter de schermen zijn we met heel wat andere dingen bezig.’
Ben je als twintiger soms bang voor de toekomst?
‘Als je ziet wat er allemaal gebeurt in de wereld, krijg ik soms wel schrik. Ik weet niet wat de toekomst zal brengen, dus ik geniet volop van het moment.’
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Als er commentaar komt, slaat die meestal op wie ik speel, niet op mij als persoon. Gelukkig, want ik ben heel gevoelig voor kritiek. Ik heb ook een goede filter op mijn socials, waardoor reacties met bepaalde woorden erin sowieso geblokkeerd worden.’
Kreeg je al vunzige dm’s?
‘Ik ben nu niet bepaald een sekssymbool, dus ik denk dat mensen zich op dat vlak niet zo aangetrokken voelen tot mij (lacht). Al kreeg ik onlangs wel een heel vunzig bericht dat gericht was aan Wendy! Ik ga niet herhalen wat daarin stond, want het was heel fout, dus laat je verbeelding maar de vrije loop.’
Tot slot: waarom moeten we zeker je boek kopen?
‘Het is voor veel Vlaamse mama’s en tieners gewoon heel herkenbaar, dus als je eens goed wil lachen, is dit het ideale boek daarvoor.’
Elias Verwilt, Hoe Wendy ben jij? – € 17,99 – Lannoo.
Lees ook:
