Charlotte Timmers (37) speelt mee in de nieuwe Streamz-reeks ‘The Best Immigrant’. Flair babbelde met haar over de serie. ‘Als witte mensen vergeten we snel hoe geprivilegieerd we zijn. Deze reeks kan bij velen de ogen openen en debatten aanzwengelen’, aldus Charlotte.
In ‘The Best Immigrant’ komt een nieuwe extreemrechtse regering aan de macht, die beslist dat iedereen die niet in België geboren is, terug moet keren naar zijn land van oorsprong. De enige hoop voor het koppel Muna en Jamal is om deel te nemen aan een nieuwe, meedogenloze spelshow genaamd “The Best Immigrant”, waarin de hoofdprijs een verblijfsvergunning is. ‘Ik vond de verhaallijn heel controversieel en in your face, maar net daarom was ik enorm geïnteresseerd om mee te doen’, vertelt Charlotte.
Op welke basis selecteer je je rollen? Want je zal ongetwijfeld veel gevraagd worden…
‘Mijn maatstaf om een rol te kiezen, is of ik de film of serie zelf zou willen zien. Ik kijk natuurlijk veel tv, dus dat helpt (lacht). Ik weet dat veel actrices strenger zijn dan ik in wat ze aannemen. Maar we leven nog altijd in Vlaanderen, dus ik kan niet al rentenieren als ik in één populaire reeks of film mee heb gespeeld. Ik moet mijn boterham blijven verdienen.’
Het is tof dat je ook jong talent een kans geeft, want de regisseurs van deze reeks komen net piepen.
‘Ik vind het zalig om met jongere mensen te werken, want ik heb het gevoel dat zij veel ambitieuzer zijn dan mijn generatie. Daarmee bedoel ik niet dat ik een luie trut ben, maar zij durven het veel grootser te zien dan ik. Zij zijn bij wijze van spreken geboren met hun gsm in de hand, en de wereld ligt aan hun voeten. Ik ben daar iets realistischer of voorzichtiger in, terwijl je soms gewoon moet durven te springen.’
Wie speel je in de reeks? En vertoon je veel gelijkenissen met je personage?
‘Ik speel Lauren, de producer van de show “The Best Immigrant”. Lauren en ik lijken qua ideologie compleet niet op elkaar. Zij gaat ook over lijken en is heel schijnheilig, en zo zit ik niet in elkaar. Ik ben natuurlijk geen non, maar ik heb wel een goede inborst. Ik bewonder echter het feit dat ze zo rechtuit is, want dat zou ik zelf ook wat meer willen zijn. Ik zou ook wel wat harder mogen zijn en me wat meer mogen laten gelden, maar ik ben te bang dat mensen me dan niet meer leuk zullen vinden.’
We leven nog altijd in Vlaanderen, dus ik kan niet al rentenieren als ik in één populaire reeks of film mee heb gespeeld. Ik moet mijn boterham blijven verdienen.
Hoe bereid je je voor op een rol?
‘Ik maak altijd een overzicht van mijn scènes, zodat ik de tijdlijn zie, zeker omdat je niet altijd chronologisch draait. Verder ben ik niet de persoon die haar teksten dagen op voorhand uit het hoofd leert. Ik zet mijn wekker vaak pas ’s ochtends en studeer dan mijn tekst. Ik heb me daar heel lang schuldig over gevoeld omdat ik dacht dat ik dan niet voldoende voorbereid was, maar ik heb een deadline en wat tijdsdruk nodig om te presteren. Er zijn bovendien heel wat andere acteurs die op dezelfde manier als ik te werk gaan.’
Veel acteurs vinden het niet zo fijn, maar kijk je vaak naar jezelf op scherm om daaruit te leren?
‘Ik snap dat, en ik doe het ook niet standaard omdat ik dan heel zelfbewust word. Ik wil ook niet bezig zijn met hoe ik eruitzie in een bepaalde take. Ik vertrouw liever op de regisseurs. Als zij het een goede scène vonden, is dat zo, punt. Ik kan dat goed loslaten.’
Schrok het thema van racisme je af om deze rol aan te nemen?
‘We mogen onze ogen niet sluiten voor de buitenwereld, deze reeks is een eye-opener. In een ver verleden zou het een sciencefictionreeks zijn, maar dat is door de verrechtsing van onze maatschappij en de manier waarop we omgaan met mensen met een andere huidskleur of religie, is dat helaas niet meer het geval. We zijn onverdraagzamer geworden, maar racisme is totaal onaanvaardbaar. Ik hoop dat deze serie de dialoog erover aanzwengelt. Als witte westerse vrouw dacht ik lang dat ik me niet mocht moeien in hun strijd, maar door met m’n tegenspelers te praten, leerde ik dat ze m’n stem net wel appreciëren. Het is ook nodig, want mijn zwarte vrienden horen nog dagelijks het n-woord. We leven in 2025, dus dat is onbegrijpelijk. Het is een beladen, racistisch woord met een verschrikkelijke historische achtergrond. Het kost letterlijk minder moeite om een woord niet uit te spreken dan het wel te zeggen. Als witte mensen vergeten we snel hoe geprivilegieerd we zijn. Deze reeks kan bij velen de ogen openen en debatten aanzwengelen. Dat is ideaal vlak voor Kerstmis, dus zeg tijdens het kerstdiner maar eens flink je gedacht tegen die ene nonkel of tante (lacht).’
We zijn onverdraagzamer geworden, maar racisme is totaal onaanvaardbaar. Als witte westerse vrouw dacht ik lang dat ik me niet mocht moeien in die strijd, maar door met m’n anderskleurige tegenspelers te praten, leerde ik dat ze m’n stem net wel appreciëren.
Heb je een geluksbrenger op de set?
‘Niet meer. Vroeger droeg ik altijd een matchende onderbroek en beha op een auditie, maar daar hou ik me nu niet meer mee bezig. Ik hou van m’n job, maar het is ook maar een job. Mijn leven hangt er niet van af.’
Wat zou je als beroep uitoefenen als je geen actrice was geworden?
‘Dat vraag ik me de laatste maanden echt vaak af. Ik deed zelfs al tweemaal trajectbegeleiding omdat ik me oprecht afvraag of ik nog andere dingen zou kunnen doen. Ik moest die echter twee keer vroegtijdig stopzetten, dus ik heb nog altijd geen antwoord op m’n vraag. Ik hou van sociaal contact, dus ik zou misschien een goede verkoper zijn. Hoewel… Ik zou waarschijnlijk te eerlijk zijn en over sommige producten zeggen dat mensen het online goedkoper kunnen krijgen (lacht). Ik zie me ook wel nog iets in de zorgsector doen.’
Je wordt voor heel wat rollen gevraagd. Waarom ben je zo populair, denk je?
‘Ben ik populair (lacht)? Dat is perceptie, ik vind dat ik niet zoveel word gevraagd. Ik kon afgelopen jaar zeker niet klagen, maar dat wil niet meteen zeggen dat dat komende jaar ook zo zal zijn, dus ze mogen me zeker en vast voor meer rollen bellen. Tussen twee projecten door zit ik ook thuis te wachten op een nieuw project. Vroeger schaamde ik me daarvoor, omdat het dan leek alsof ik op m’n luie kont zat, maar nu zeg ik dat ik projectmatig werk. Daar komt soms stress bij kijken, zeker tijdens het halfuur voordat ik in slaap val. Dan durf ik weleens te piekeren over of er wel iets nieuws op m’n pad zal komen, want er is steeds minder budget voor fictie. Maar ik geloof in mezelf.
Ik vind dat ik nog niet zoveel word gevraagd. Daar komt soms stress bij kijken, zeker tijdens het halfuur voordat ik in slaap val. Dan durf ik weleens te piekeren over of er wel iets nieuws op m’n pad zal komen, want er is steeds minder budget voor fictie.
Ik probeer alleszins altijd mezelf te zijn. Bovendien denk ik dat ik aangenaam ben om mee te werken omdat ik nog nooit één dag met tegenzin naar een set ben gegaan. Ik ben ook meestal het zonnetje – en heel soms een donderwolkje – in huis, en ik probeer zelf veel input te geven. Dat komt ook doordat televisie en film m’n passie zijn. Ik zit thuis echt tv te kijken tot ik in de zetel in slaap val. Dat is niet gezond, maar het toont hoe gepassioneerd ik ben door die wereld. Die passie voel je hopelijk als je met mij samenwerkt.’
Heb je nog bepaalde droomrollen op je bucketlist staan?
‘Ik heb een Britse manager, die ik een tweetal keer per jaar hoor voor een project. Onlangs had ik via die weg een erg toffe casting voor een Amerikaanse sitcom. Comedy blijft mijn grootste droom, dus ik was heel enthousiast, maar helaas hoorde ik daar niks meer van. Het draait bij mij niet rond geld of roem, het is gewoon een genre dat ik heel graag speel. Ik kijk letterlijk elke dag van het jaar naar Amerikaanse comedy. Verder ben ik heel nieuwsgierig naar alles wat om een fysieke of mentale transformatie vraagt.’
Zou je daar ver in durven te gaan?
‘Ik zeg snel dat ik mijn hoofd zonder moeite kaal zou scheren voor een rol, maar ik ben ook best ijdel, dus dat is geen evidentie. Emma Stone deed het onlangs, maar zij ontvangt daar waarschijnlijk een Oscar voor en krijgt een paar miljoen euro. Dan zou ik het ook zeker doen!’
Ik zeg snel dat ik mijn hoofd zonder moeite kaal zou scheren voor een rol, maar ik ben ook best ijdel, dus dat is geen evidentie.
Zou je graag ooit in het buitenland willen doorbreken, bijvoorbeeld in Hollywood?
‘Het grappige is dat ik die droom over Hollywood al had nog voor ik ook maar één rol in België had gespeeld, want ik heb familie in Los Angeles en ga daar al van jongs af aan op reis. Ik dacht toen: go big or go home! Mijn tante, die daar woont, zette me weer met beide voetjes op de grond en vertelde dat iederéén daar acteert en iederéén er prachtig uitziet. Daarom heb ik het nooit geprobeerd. Ik ben ook heel gelukkig in ons land. We hebben zoveel goede producties en zoveel talent. Ik ben dankbaar dat ik hier aan de bak mag komen.’
Ze zeggen vaak dat rollen schaarser worden voor vrouwen die ouder dan veertig zijn. Ben je daar soms bang voor?
‘Ik ben daar eerlijk gezegd wel een beetje bang voor. Vrouwen spelen ofwel de jonge vrouw ofwel de moeder., terwijl mannen die “pauze” niet kennen. Dat aan de kant schuiven van vrouwen frustreert me, en ik heb daar al veel emotionele caféruzies over gehad met vrienden. Ik denk dat dat bij mij nog niet snel zal gebeuren, ik heb het geluk dat ik er wat jaren af kan liegen als het op leeftijd aankomt. Maar eigenlijk zouden vrouwen eenmaal ze wat ouder worden, niet louter nog saaie bijrollen mogen krijgen waar niemand op zit te wachten. Ik merk wel dat er meer scripts worden geschreven door vrouwen of vanuit een vrouwelijk oogpunt, en ik kan dat alleen maar toejuichen.’
Op welke rol ben je tot nu toe het meest trots?
‘Het is niet zo dat ik niet fier ben op kleinere rollen, maar als je een hoofdrol mag spelen, kan je een grotere boog neerzetten, zoals bij mijn rol in “Billie vs Benjamin”. Dat was een romcom met een vleugje drama, en dat is een van m’n favoriete genres, dus dat vond ik geweldig. Mijn personage in “Zillion” vond ik ook fantastisch. Ik ben daar ook heel diep voor gegaan.’
Tot slot: waarom zou je mensen aanraden om zeker naar “The Best Immigrant” te kijken?
‘Het verhaal is keigoed geschreven en gespeeld, en alles wordt prachtig in beeld gebracht. Terwijl je een heel goede reeks bekijkt die je zeker zal entertainen, zet die je ook nog eens aan tot nadenken. Dat is kunst!’
Je bekijkt de eerste twee afleveringen van ‘The Best Immigrant’ vanaf 11 december op Streamz. Daarna volgt er elke donderdag een nieuwe aflevering.
Lees ook:
