Charlotte Franck is een van de Vlamingen die je in de nieuwe Streamz-reeks ‘Paranormaal Vlaanderen’ een inkijk geeft in de unieke werelden van het bovennatuurlijke. ‘Ik besefte dat ik echt mensen én dieren kan helpen met mijn gave. Het was in het begin met een héél klein hartje, maar de positieve reacties die ik krijg van mijn klanten gaven me echt zelfvertrouwen’, vertelt ze.
In de nieuwe Streamz-reeks ‘Paranormaal Vlaanderen’ tonen vijf Vlamingen die in contact staan met het bovennatuurlijke je hoe ze te werk gaan: van kaartleggen en communiceren met dieren tot huiszuiveringen en spirituele ontmoetingen. Door persoonlijke verhalen en openhartige gesprekken delen ze hoe ze met hun gaven anderen ondersteunen en helpen. Maar ook hoe hun werk emotionele uitdagingen met zich meebrengt, want er blijven veel vooroordelen aan vasthangen wat soms een mentale tol eist.
Diepere connectie
Charlotte is dierentolk en communiceert op intuïtieve wijze met dieren. ‘Ik luister naar wat een dier zijn baasje wil meegeven zodat ze een diepere connectie kunnen krijgen’, vertelt Charlotte.
Hoe gaat dit in z’n werk?
‘Ik krijg woorden en zinnen door, ze vertellen me een verhaal. Verder zie ik ook beelden die ze me willen tonen. Het is alsof een film zich afspeelt in m’n hoofd.’
Hoe ontdekte je dat je die gave hebt?
‘Ik had altijd al een speciale band met dieren. Ik begreep ze beter dan iedereen in m’n omgeving. Het moet altijd al in mij gezeten hebben zonder dat ik het doorhad. Door mee op pad te gaan met een dierentolk, leerde ik enorm veel bij en groeide mijn talent heel organisch.’
Heb je een bepaald hulpmiddel nodig om contact te leggen met een dier?
‘Eigenlijk niet. Ik kom ook zelden aan het dier zelf. Het enige wat ik nodig heb in het begin, is oogcontact. Daarna mag het dier gewoon zijn gang gaan en blijf ik de informatie doorkrijgen. Heel af en toe als een dier een fysieke klacht heeft, leg ik m’n hand op hun lijf om energetisch te voelen waar het pijnpunt precies zit.’
Het enige wat ik nodig heb in het begin, is oogcontact. Daarna mag het dier gewoon zijn gang gaan en blijf ik de informatie doorkrijgen.
Schrok deze gave je af in het begin?
‘Enorm! Ik durfde daar niet mee naar buiten te komen uit schrik dat mensen me raar zouden vinden. Maar omdat ik meer en meer groeide in m’n gave én omdat mijn dichte omgeving me steunde, stak ik dit niet meer weg en schaam ik me er ook niet meer voor.’
Hoe reageerde je omgeving?
‘Ik heb nog twee oudere broers en ik was thuis altijd een beetje de vreemde eend in de bijt. In het begin stonden ze er wat twijfelachtig tegenover, maar eenmaal ze zelf zagen wat ik kon, steunen ze me de volle honderd procent.’
Waarom denk je dat jij de uitverkorene bent die deze gave heeft?
‘Er zijn veel mensen die dit kunnen, maar ze weten het gewoon niet. We zijn het echt verleerd om met dieren te praten. Ikzelf heb jarenlang aan introspectie gedaan waardoor ik niet meer worstel met mezelf en daardoor kan ik openstaan om anderen te helpen. Zo kwam er veel ruimte in m’n hoofd vrij om andere dingen binnen te laten, zoals de boodschappen die dieren me meegeven.’
Er zijn veel mensen die dit kunnen, maar ze weten het gewoon niet. We zijn het echt verleerd om met dieren te praten.
Kan je contact leggen met elk dier en op elk moment van de dag?
‘Absoluut. Maar soms willen dieren zelf niet babbelen. Ze sluiten zich af en geven me mee dat ze er niet voor openstaan. Ik respecteer dat. Op die manier heb ik wel al baasjes moeten teleurstellen dat hun beestje niet wil communiceren of er nog niet klaar voor is. Als de tijd rijp is, keer ik dan terug.’
Kan je dit ook met exotische dieren zoals pakweg tijgers in de Zoo?
‘Daar zal je me niet snel zien. Ook al worden de dieren in de meeste zoos en dierenparken goed verzorgd, het blijft een dier in gevangenschap en daar heb ik het moeilijk mee. Maar ik kan wel contact leggen met exotische dieren, al is mijn talent wel beter ontwikkeld bij huisdieren. Ik voel best de emotionele connectie tussen baasjes en beestjes.’
Wanneer besloot je je talent met de buitenwereld te delen?
‘Zo’n vier jaar geleden besefte ik dat ik echt mensen én dieren kan helpen met mijn gave. Het was in het begin met een héél klein hartje, maar de positieve reacties die ik krijg van mijn klanten gaven me echt zelfvertrouwen.’
Zo had ik onlangs een sessie met een vrouw die echt radeloos was. Haar omgeving zei dat ze haar paard niet mocht opgeven, terwijl zij aanvoelde dat hij veel pijn had. Ik kreeg die laatste boodschap ook door. Hij was op en hij kon niet meer.
Waarom is dit contact zo belangrijk?
‘Als je een huisdier hebt, dan doe je daar werkelijk álles voor. Als er een probleem is, dan is het vaak makkelijker om de oorzaak daarvan bij het dier te zoeken, want zij leggen hun baasjes een spiegel voor. Ze leren zichzelf beter kennen, waardoor ze ook beter kunnen communiceren met hun viervoeter. Mensen weten ook vaak niet waar het misloopt, dus het is van cruciaal belang dat we de mening van het huisdier hebben zodat die band kan hersteld worden of het probleem kan verholpen worden. Mensen krijgen veel meer inzicht in hoe hun huisdier zich voelt of denkt.’
Heb je concrete voorbeelden van hoe je baasjes al hielp?
‘Baasjes die twijfelen of hun dier nodeloos aan het lijden is en of ze het moeten laten inslapen, contacteren me vaak. Zo had ik onlangs een sessie met een vrouw die echt radeloos was. Haar omgeving zei dat ze haar paard niet mocht opgeven, terwijl zij aanvoelde dat hij veel pijn had. Ik kreeg die laatste boodschap ook door. Hij was op en hij kon niet meer. Ze stuurde me nadien een berichtje dat ze toch de beslissing nam om hem te laten inslapen. Een ander dier vertelde me dat het de klik niet voelde met zijn baasje. Zoals wij niet met elke mens overeenkomen, kan het ook zijn dat dieren niet met elk baasje matchen. Het paardje kwam uiteindelijk bij een ander baasje terecht en dat klikte wel onmiddellijk.’
En dieren met gedragsproblemen, kan je daar soelaas brengen?
‘Ik luister naar het dier, maar ik kan het probleem niet oplossen. Ik kan enkel de boodschap overbrengen naar het baasje waarom zijn dier zo reageert of zich zo gedraagt. Het beestje geeft me dan meestal mee waarom hij zo overprikkeld is en geeft tips die ik dan op mijn beurt doorgeef aan het baasje. Zo had ik eens een hond die verschillende tumors had. Hij gedroeg zich vreemd omdat hij natuurlijk pijn had. Ik gaf het advies aan het baasje om naar de dierenarts te gaan en daar werd hij uiteindelijk geopereerd. Maar de eindbeslissing ligt altijd bij de baasjes. Zo had ik ook eens een hond die me vertelde dat hij het niet tof vond dat zijn baasjes een tweede hond in huis namen. Die hebben die andere hond uiteraard niet zomaar weg gedaan, maar ze hebben de twee proberen verzoenen door er meer tijd en aandacht in te steken.’
Zo had ik eens een hond die verschillende tumors had. Hij gedroeg zich vreemd omdat hij natuurlijk pijn had. Ik gaf het advies aan het baasje om naar de dierenarts te gaan en daar werd hij uiteindelijk geopereerd.
Wat is het mooiste moment in je carrière?
‘Ik kwam toe bij een paardje dat heel schuchter was. Ik voelde onmiddellijk dat het dier héél veel verdriet had omdat het vroeger door de vorige eigenaar enorm mishandeld was. Het kreeg zelfs elektrische schokken! Door samen te werken met het dier én het baasje bloeide dat paard terug helemaal open. Dat was prachtig om te zien.’
Krijg je ook soms negatieve commentaar?
‘Ik krijg tot nu toe gelukkig alleen maar positieve reacties én heel veel aanvragen.’
Wat zeg je tegen mensen die er niet in geloven dat je contact kan leggen met dieren?
‘Vroeger probeerde ik mensen daar koste wat het kost van te overtuigen uit vrees dat ze zouden denken dat ik een oplichter ben. Maar nu zeg ik dat het hun volste recht is dat ze mij niet geloven. Iedereen heeft recht op z’n eigen mening. Ik ken mijn waarde, ik hoef me niet voortdurend te bewijzen.’
Ik voelde onmiddellijk dat het dier héél veel verdriet had omdat het vroeger door de vorige eigenaar enorm mishandeld was. Door samen te werken met het dier én het baasje bloeide dat paard terug helemaal open.
Probeer je andere mensen jouw talent aan te leren?
‘Ik geef workshops zodat baasjes beter kunnen communiceren met hun huisdieren. Als je boodschappen wil doorkrijgen van andere dieren, dan heb je echt een jarenlange training nodig. Dat moet groeien en daar leg ik mij niet op toe bij anderen.’
Je bent mama, hoop je dat je dochter dit talent ook heeft?
‘Ik zie dat Hannah nu al heel makkelijk interactie heeft met dieren. Ik hoop dat ze in m’n voetsporen zal treden, maar ik ga dat zeker niet forceren. Ze moet vooral doen waar ze gelukkig van wordt.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Paranormaal Vlaanderen’ kijken?
‘Het zal je blik openen en je ruimer laten denken. Het benadrukt ook nog eens hoe belangrijk dieren zijn in ons leven. Ze geven ons zoveel onvoorwaardelijke liefde en dat maakt je leven alleen maar mooier.’
‘Paranormaal Vlaanderen’ zie je exclusief op Streamz.
Lees ook:
