De Warmste Week vlamt dit jaar voor mensen die onzichtbaar ziek zijn. Sporza-journalist Bavo Mortier is een van de ambassadeurs. ‘Drie jaar geleden ging ik door een moeilijke periode. Mijn relatie liep op de klippen en mijn werk eiste enorm veel van me, waardoor ik niet meer goed in m’n vel zat’, vertelt hij.
VRT-ambassadeurs Annabet Ampofo, Bavo Mortier en Fien Germijns roepen heel Vlaanderen op om warme projecten in te dienen voor De Warmste Week die dit jaar draait rond het thema onzichtbaar ziek zijn. ‘Ik ben heel vereerd omdat ik nooit dacht dat ze mij hiervoor zouden vragen’, zegt Bavo Mortier. ‘Ik werkte vroeger zelf achter de schermen voor De Warmste Week, dat waren mijn eerste stappen bij de VRT. Het is leuk dat ik nu als een van de gezichten mijn schouders onder dit mooie project kan zetten.’
Waarom is De Warmste Week zo belangrijk?
‘We kunnen maatschappelijk iets betekenen. De reacties die we al kregen op dit thema zijn heel positief, dus je merkt dat het heel wat mensen treft. Als we dit bespreekbaar kunnen maken en de pijn kunnen verlichten voor wie hiermee worstelt, dan is mijn missie geslaagd.’
Het thema dit jaar is onzichtbaar ziek zijn, is dat iets dat je nauw aan het hart ligt?
‘Ikzelf heb geen onzichtbare ziekte, maar ik ken wel vrienden, familieleden en collega’s die ermee kampen. Ik weet dus welke impact het op je leven kan hebben.’
Je bent een relatief nieuw gezicht voor het grote publiek: heb je nog dromen op professioneel vlak?
‘Het klinkt misschien cliché, maar het enige doel in m’n leven is elke dag zo gelukkig mogelijk proberen te zijn. Ik doe elke dag wat ik graag doe. Bij Sporza werken overtreft al mijn grootste dromen, dus ik probeer volop te genieten van wat ik nu doe en wat allemaal op m’n pad komt.’
Het klinkt misschien cliché, maar het enige doel in m’n leven is elke dag zo gelukkig mogelijk proberen te zijn.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik zie mezelf best wel graag en dat is niet altijd zo geweest. Ik heb daar hard aan gewerkt en heb die liefde voor mezelf teruggevonden. Ik ben nu blij met wie ik ben en probeer in alles wat ik doe zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven.’
Was dat een zoektocht?
‘Drie jaar geleden ging ik door een moeilijke periode. Mijn relatie liep op de klippen en mijn werk eiste enorm veel van me, waardoor ik niet meer goed in m’n vel zat. Ik was ook te veel bezig met voortdurend nieuwe doelen nastreven waardoor ik niet meer genoot van het moment zelf. Ik ging toen langs bij een psycholoog, hield dagelijks een zesminutendagboek bij waarin ik opschreef waarvoor ik dankbaar was en nam elke ochtend een koude douche. Zelfs wanneer ik me na anderhalf jaar weer beter voelde, bleef ik die goede gewoontes aanhouden omdat ik merk dat ze me echt helpen.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik heb last van een paar tics, en het is lastig om hiermee om te gaan. Ik probeer die hard te verstoppen, dus de meeste mensen weten ook niet dat ze er zijn. Maar vanaf het moment dat er niemand naar me kijkt, komen ze weer op. Ik zie ze zelf ook superhard. Ik denk dat ik een soort vorm van het syndroom van Gilles de la Tourette heb, maar ik heb het nog niet laten onderzoeken.‘
Ik heb last van een paar tics, en het is lastig om hiermee om te gaan. Ik denk dat ik een soort vorm van het syndroom van Gilles de la Tourette heb, maar ik heb het nog niet laten onderzoeken.
Ben je vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden of perfecte plaatjes?
‘Ik kan dat goed naast me neerleggen omdat ik besef dat alle mensen verschillend zijn. Ik zou duizend buikspierenoefeningen per dag kunnen doen en nog zal ik geen sixpack krijgen. Ik denk dat het vooral belangrijk is om blij te zijn met wat je hebt en niet altijd te streven naar wat anderen hebben of hoe zij eruitzien. Ik kan dus genieten van naar een mooi mannenlichaam te kijken als ik door Instagram scrol, maar dat wil niet zeggen dat ik dat daarom zelf nastreef.’
Worstelde je daar vroeger wel mee?
‘Nee. Ik sportte altijd veel omdat ik het graag doe, niet omdat ik een bepaald ideaalbeeld nastreef. Ik doe judo, dat is geen sport waar je per se het perfecte lijf van krijgt, want je staat altijd vol blauwe plekken en schrammen. Als ik naar de fitness ga, is het dus om sterker te worden en niet om een mooi lijf te krijgen.’
Schoonheid is anno 2025 heel maakbaar, wat vind je daarvan en zou je zelf ooit cosmetische ingrepen overwegen?
‘Iedereen moet doen waar ze zich zelf goed bij voelen. Zelf zie ik het me niet doen, omdat ik voor mezelf daar geen meerwaarde in zie. Ik vind dat er in imperfecties en ouder worden net veel schoonheid schuilt. Voor mij mag het allemaal puur natuur zijn.’
Schrikt dertig worden je af?
‘Ik zou liegen als ik zeg dat ik het fijn vind om ouder te worden. Al merk ik wel dat elke levensfase zijn charmes heeft. De jeugdige onwetendheid als student met weinig verantwoordelijkheden was leuk, maar als volwassene je eigen centjes verdienen en je eigen keuzes maken is ook heel fijn.’
Ik zou duizend buikspieren per dag kunnen doen en nog zal ik geen sixpack krijgen. Ik denk dat het vooral belangrijk is om blij te zijn met wat je hebt en niet altijd te streven naar wat anderen hebben of hoe zij eruitzien.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik heb een grote angst om mensen in m’n omgeving teleur te stellen. Ik heb een heel drukke job die veel tijd en energie van me vraagt waardoor ik mijn familie en vrienden soms weinig zie. Daar kan ik me heel schuldig over voelen. Ik zou ook wat meer tijd voor mezelf moeten uittrekken, want ik loop mezelf soms voorbij.’
Ben je stressgevoelig?
‘Toen ik bij Sporza begon wel. Ik was bang als ik één foutje zou maken, dat ik zou ontslagen worden. Ik besef nu dat niet alles een tien op tien kan zijn. Door de inzet die ik heb, kan ik mezelf niks verwijten en als dat niet goed genoeg is, dan valt er gewoon niks aan te doen. Ik heb ook hele fijne collega’s en bazen, en als het even te veel wordt dan kan ik daar met hen open over babbelen.’
Ben je als twintiger soms bang voor de toekomst?
‘Alles is ontzettend duur geworden, dus ik ben blij dat ik een appartement kocht toen de prijzen op de huizenmarkt nog een pak lager lagen. Ik werk ontzettend veel om ervoor te zorgen dat ik comfortabel kan leven. Verder probeer ik slim om te gaan met mijn financiën. Ik zet voldoende geld opzij en ik probeer niet te materialistisch door het leven te gaan en goed na te denken wat ik aan welke spullen uitgeef. Om geen torenhoge rekening te hebben in de supermarkt doe ik bijvoorbeeld aan meal prepping. Ik maak in het begin van de week vaak één maaltijd die ik dan de rest van de week eet, ik vind het niet erg om elke dag hetzelfde te eten (lacht).’
Ik was bang als ik één foutje zou maken, dat ik zou ontslagen worden. Ik besef nu dat niet alles een tien op tien kan zijn. Door de inzet die ik heb, kan ik mezelf niks verwijten.
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Ik las er al een paar, maar ik kan die gelukkig in al die jaren nog op m’n twee handen tellen. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat die negatieve comments me totaal niet raken. Maar dan herinner ik me eraan dat ik ook niet iedereen tof vind, alleen voel ik niet de nood om dat online te schrijven onder een foto of een artikel.’
Kreeg je ook al bizarre dm’s?
‘Heel vreemde verzoeken las ik nog niet, maar ik kreeg wel al een paar keer de vraag of ik iets wilde gaan drinken of eten (lacht). Ik ga daar niet op in. Ik vind het toch leuker om iemand in het echte leven te ontmoeten.’
Tot slot: waarom moeten we De Warmste Week ook dit jaar zeker steunen?
‘Het is voor mensen die onzichtbaar ziek zijn enorm waardevol om te zien en voelen dat ze gehoord worden. Ze krijgen een forum en dat is heel belangrijk. De centjes die we inzamelen kunnen die mensen ook een beter leven schenken en op die manier maken we van onze wereld toch opnieuw een iets mooiere plek.’
De Warmste Week vindt dit jaar plaats van donderdag 18 tot en met woensdag 24 december in Genk en is te volgen op VRT 1, Studio Brussel, MNM, Ketnet en VRT MAX.
Lees ook:
