Contentcreator Arno The Kid (26) liep dit jaar de Marathon des Sables uit met zijn broer Average Rob, schitterde in ‘Kung Fu Helden’ én doet mee aan ‘De Slimste Mens ter Wereld’. Wij spraken met hem over hoe 2025 voor hem zo’n zot jaar was.
Je bent al een paar jaar superleuke dingen aan het doen, maar 2025 was wel écht een zot jaar voor jou. Hoe heb jij dat allemaal ervaren?
‘Absoluut. Soms vergeet ik zelfs wat er allemaal gebeurd is. De Marathon des Sables heeft maanden van mijn leven ingenomen, en dan is dat plots voorbij. Toen ik de documentaire terugzag, herkende ik de helft niet eens meer, zo intens was dat. Maar het was ook gewoon een prachtig jaar, zowel privé als professioneel. Mijn vriendin en ik hebben net een huis gekocht, en dat voelt als een nieuw hoofdstuk. Alles valt precies op z’n plek.’
Zowel ‘Kung Fu Helden’ als die marathon vroegen enorm veel van je, zowel fysiek als mentaal. Ben je jezelf tegengekomen?
‘Honderd procent. Tijdens die marathon besefte ik hoe snel we in zelfmedelijden kunnen vervallen. Je denkt al snel dat jij het lastig hebt tot je mensen ontmoet die écht vechten, of dat nu voor hun gezondheid, hun familie of een ander doel is. Dat heeft mijn perspectief helemaal veranderd.’
Vertel.
‘Ik heb lang zelfmedelijden gehad en was een tijd best onzeker, maar zelfmedelijden maakt levens kapot. Echt waar! Ik denk dat veel jongeren met dat gevoel te maken krijgen, want het is nu eenmaal makkelijk om te denken dat het aan jou ligt of dat jij geen geluk mag voelen. Als je dan niet omringd bent door de juiste mensen, is het moeilijk om daaruit te geraken. Gelukkig heb ik dat geluk wél gehad. De dag dat ik inzag dat ik met zelfmedelijden nergens kom, is de dag dat mijn leven beter is geworden. Sindsdien probeer ik alles veel meer te relativeren en ben ik zó dankbaar voor alles wat op mijn pad komt.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Ik denk dat veel jongeren te maken krijgen met zelfmedelijden, want het is nu eenmaal makkelijk om te denken dat het aan jou ligt of dat jij geen geluk mag voelen.
Je doet nu ook mee aan ‘De Slimste Mens ter Wereld’. Zijn dat dingen waar je meteen ja op zegt?
‘Nee, eigenlijk niet. Ik heb in het begin zelfs echt getwijfeld. Ik kom uit de sportschool en niet uit de boeken, dus ik had wat schrik dat ik domme dingen zou zeggen. Maar uiteindelijk dacht ik: fuck it, het gaat niet om hoe slim je bent, maar om het moment mee mogen maken. En ik heb me daar rot gelachen! Het was zo’n absurde, hilarische ervaring.’
Als je kijkt naar wat je dit jaar allemaal hebt gedaan, kan ik geloven dat je zo nu en dan stress hebt.
‘Ja, sowieso. Hoe meer ik aanneem, hoe meer stress erbij komt. Ik heb al grijze haren op mijn 26ste (lacht)! Maar ik zie dat niet als iets negatiefs, eerder als een soort trofee voor alle leuke projecten die ik al mocht doen. Hoe drukker ik het heb, hoe meer ik in een flow zit. Het klinkt raar, maar ik functioneer beter als er veel beweegt.’
Hoe ga jij met die stress om?
‘In het begin kon ik dat niet zo goed. Ik heb lang geworsteld met uitstelgedrag. Vroeger stelde ik alles uit, tot ik besefte dat dat geen werk meer was. Zo raakte ik niet vooruit. Nu pak ik dingen meteen aan en vraag ik hulp als ik iets niet weet. Dat heb ik écht geleerd. Het heeft mijn stressniveau enorm verlaagd.’
Je sprak daarnet over je dankbaarheid. Is dat iets wat dit jaar sterker is geworden?
‘Ja, enorm. “Kung Fu Helden” heeft me bijvoorbeeld echt laten nadenken over emoties en connecties. Ik heb geleerd dat huilen niet zwak is en dat praten over je gevoelens net krachtig is. Ik ben iemand die dat vroeger moeilijk vond, ik dacht altijd dat ik stoer moest blijven, want zo ben ik een beetje opgevoed. Maar door die reis en de mensen die ik daar ontmoette, heb ik een spoedcursus in geluk gekregen. Nu zijn de connecties met de mensen om me heen nóg intenser.’
Dit jaar heb ik een spoedcursus in geluk gekregen. Nu zijn de connecties met de mensen om me heen nóg intenser.
Je werd snel een publiekslieveling. Is het moeilijk om jezelf te blijven?
‘Eigenlijk niet. Ik heb een supergoede kring rondom me; mijn vrienden en lief houden me met beide voeten op de grond. Als ik ooit naast mijn schoenen zou lopen, krijg ik sowieso een spreekwoordelijke kopstoot (lacht). Arrogantie heeft geen zin, je verliest er alleen jezelf mee.’
Je staat bekend om je humor. Voel je soms druk om altijd grappig te zijn?
‘Dat had ik vroeger wel. Toen had ik het gevoel dat ik altijd vrolijk moest zijn zen altijd de grappenmaker moest uithangen. Ik had dat vooral in de periode waarin ik me heel onzeker voelde. Toen deed ik dat nog om dingen te verbergen, maar tegenwoordig niet meer. Nu durf ik ook gewoon te zeggen: “Vandaag ben ik niet oké.” Ik doe graag grappig, maar als ik het niet voel, speel ik ook geen rolletje. En dat is echt bevrijdend.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Toen ik me onzeker voelde, had ik het gevoel dat ik altijd vrolijk moest zijn en altijd de grappenmaker moest uithangen. Toen deed ik dat nog om dingen te verbergen.
Hoe ga je om met het feit dat iedereen opeens een mening over je heeft?
‘Dat heeft me lang geblokkeerd. Soms dacht ik te veel na over wat ik postte. Dan zat ik te twijfelen over elke Story die ik op Instagram postte. Maar dat heeft eigenlijk echt geen zin. Er zullen altijd mensen met een mening zijn. Gelukkig krijg ik vooral veel liefde, dus ik focus me daarop. En ik ben beginnen twitchen, wat eerst erg awkward was omdat je een volledige livestream moet volpraten, maar ondertussen vind ik dat ook heel leuk. Je leert jezelf daar nog beter kennen.’
Hoe zou jij 2025 in één zin omschrijven?
‘Als de perfecte tussenstap.’
Ik weet dat ik nog lang niet aan mijn volle potentieel zit, misschien zelfs nog maar aan de helft.
Hoe zie je jezelf over vijf jaar?
‘Ik hoop dat ik dan nog steeds elk jaar een stap vooruit zet. Ik weet dat ik nog lang niet aan mijn volle potentieel zit, misschien zelfs nog maar aan de helft. Als ik mijn uitstelgedrag blijf afleren en blijf groeien zoals nu, zie ik mezelf binnen een paar jaar op een heel mooie plek, zowel professioneel als persoonlijk.’
Heb je nog grote dromen?
‘Ja, véél! Sinds dit jaar durf ik zelfs nog groter te dromen. Het is een beetje uit de hand aan het lopen, maar op een goede manier (lacht). The sky is the limit. Maar zelfs als alles morgen zou stoppen, zou ik niet verdrietig zijn. Ik heb al zoveel gekke dingen mogen meemaken. De rest is gewoon een bonus.’
Lees ook:
