Ook bekende Vlamingen buigen zich als ouder over pampers, papflessen en peuterdrama’s. Hoe pakken zij dat aan? En wat vinden ze belangrijk? Zakenvrouw en mediapersoonlijkheid Anastasya Chernook (31) is de trotse mama van Donald (5).
‘Ik zeg vaak voor de grap dat ik een helikoptermama ben’, lacht Anastasya Chernook, ‘maar ik voel me daarom nog geen neuroot die alles wil micromanagen. Voor mij draait het om veiligheid, structuur, geduld waarden als veerkracht en vriendelijkheid meegeven.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Salesy mom
‘Je kan tegen een kind wel zeggen dat het iets niet mag, maar vaak werkt dat niet. Je moet het verkopen. Als ouder moet je hun leefwereld begrijpen en dingen aantrekkelijk verpakken. Dat is iets delicaats om te zeggen, want sommige mensen zien dat als kritiek of een aanval op hun manier van opvoeden. Maar ik ben constant aan het verkopen. Ik ben dus een salesy mom.’
Het anders doen
Anastasya groeide zelf op in moeilijke omstandigheden. ‘De intentie van mijn ouders was goed, maar het resultaat niet. Ze projecteerden hun trauma’s op mij, waardoor ze me vooral mentaal en verbaal schade hebben toegebracht. Daardoor weet ik heel goed wat ik anders wil doen.’
‘Mijn grootste wens is dat mijn zoon later bij mij terechtkan omdat hij zich veilig bij me voelt.’
Haar grootste wens? Dat haar zoon later bij haar terechtkan. ‘Niet omdat ik zijn beste vriendin wil zijn, want ik ben vooral zijn moeder, maar zodat hij weet: mama zal me niet veroordelen. Dat betekent niet dat ik alles goedkeur, maar ik wil dat hij zich veilig voelt om naar mij te komen.
Creatief kind
Donald was een jaar of drie toen ik per ongeluk iets had gemorst. Hij zei: “Mama, dat is niet erg, dat kan gebeuren.” Ik moest daar gewoonweg van huilen. Zo’n kleine jongen die zo mild is... Hij zegt op school ook: “Iedereen maakt fouten.” Natuurlijk moet ik er wel over waken dat hij die mildheid niet gaat inzetten als excuus. Mannen kunnen dat goed (lacht).’
Wat ze haar zoon wil meegeven? ‘Vriendelijkheid, creativiteit en beleefdheid. Creativiteit wordt vaak onderdrukt door het schoolsysteem of de maatschappij, maar een kind mag geloven dat de outfit van een brandweerman paars en vol glitters mag zijn.
Opvoeding
Tegelijkertijd moet Donald zich gedragen. Sommige ouders zeggen dat je geluk moet hebben met een “braaf kind”, maar ik geloof vooral dat je er veel tijd in moet investeren. Kinderen hebben nu eenmaal begeleiding nodig, en opvoeden is heel zwaar. Als je er geen tijd, werk en liefde in wil steken, maak je beter geen kind.
Wie denkt dat je een LinkedIn-zakenman moet zijn om een leidersrol te hebben, zit compleet verkeerd. Het moederschap is de belangrijkste vorm van leiderschap die er bestaat.
Ik roep niet en verneder nooit. Iedereen verliest zijn geduld weleens, maar je moet altijd respectvol blijven, zeker naar kinderen toe. Als Donald iets doet wat niet oké is, is er een logische consequentie, zoals een week geen iPadgebruik. Dat is geen straf, maar een gevolg. Ik zeg dan: “Ik begrijp dat je verdrietig bent, maar dit is waarom.” Ik zal ook nooit sneller toegeven of plooien, want dan begrijpen kinderen ook dat ze je kunnen manipuleren.’
Moederschap = leiderschap
Wat ze zelf gemist heeft als kind, wil ze haar zoon nu bewust geven. ‘Ik wil geen dictator zijn, maar wel een autoriteitsfiguur naar wie hij opkijkt omdat hij zich veilig voelt bij mij. Wie denkt dat je een LinkedIn-zakenman moet zijn om een leidersrol te hebben, zit compleet verkeerd. Het moederschap is de belangrijkste vorm van leiderschap die er bestaat: luisteren, verbinden en op een natuurlijke manier respect krijgen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Sommige mensen denken dat gentle parenting betekent dat je een slapjanus bent die alles toelaat, of dat je je kinderen verwent. Anderen denken dat streng opvoeden hand in hand gaat met hard en agressief zijn. Maar er zit zoveel nuance in. Mijn man en ik zijn mild maar duidelijk. En ja, ik geef het ook toe als ík fouten maak. Hij moet zien dat ik ook een mens ben.’
Druk op moeders
Tot slot uit Anastasya haar frustratie over de druk op moeders: ‘Mijn eerste kind was nog niet geboren of mensen vroegen al of er een tweede kwam. Dan denk ik: ik ben met duizend dingen tegelijk aan het jongleren! Als eerste vrouw in mijn stamboom combineer ik een carrière én een gezin. Mag ik even gewoon leven? Laat vrouwen dus met rust over hun kinderwens. Wie ernaar blijft vragen, mag wat mij betreft aan de schandpaal (lacht).’
Lees ook:
